Het bestuur van de 25-jarige Shri Krishne Mandir aan de Lalla Rookhweg heeft de harde werkers gehuldigd

Een deel kreeg hun waardering in de vorm van medailles en oorkondes op de kinderdag van zaterdag 24 februari, een ander deel op de dag van de Cautál Milan/Bazaar op zondag 25 februari, en tenslotte een ander deel op de jaardag op maandag 26 februari 2018.

De Lakshmi Samáj leden werd een medaille omhangen door de voorzitter van de OHM, Radjen Baldew, en de voorzitter van de CUS, Aniel Manurat.
De bestuursleden en de adviesraadsleden kregen oorkondes die door de voorzitter van de mandir, Krish Badal, werden overhandigd.

Pt. Ravi Shanker Gangaram Panday

Pt. Nitin Jagbandhan

De pandit’s die de mandirdiensten houden kregen oorkondes die door de voorzitter en de ondervoorzitter Anand Poeran werden uitgereikt in de mandir waar er een gyán yagya werd gehouden waar pt. Krishnadat Mathoerapersad op de vyás zat.

OHM

Toelichting SITPO

Suriname India Investment & Trade Promotion Organization, SITPO is in 2008 op voorstel van de Akmos (en vrienden) opgericht. India’s MEA (Buitenlandse Zaken) minister Anand Sharma had dat  tijdens zijn 4th Joint Commission Meeting visit aan de private sector tijdens het business diner in Lucky Twins op 16 mei 2008  gesuggereerd. Dit als evaluatie van de verkregen info tijdens zijn 3- daagse bezoek.

Het Sitpo bestuur bestaat uit Radjen Padladsingh, Radjen Baldew, Ravindra Patandin, Cornelly Oliviera, Niles Bishesar.

De adviesraad bestaat uit Sham Binda, Bhagwan Gangaram Panday en John Krishnadath.

Zie persbericht. Komt u naar de presentatie op dinsdag 27 februari 2018 van 18:00 tot 20:30 uur in de Ballroom van Lalla Rookh.

Persbericht SBF-SITPO-Ambassade India_V0 2

Het recept voor een betere toekomst ligt in het verleden: we moeten terug naar de hbs

Mogen we nu eindelijk zeggen dat de mammoetwet een kapitale blunder was?


Het vwo moet experimenteren met twaalf verplichte eindexamenvakken, inclusief Frans en Duits.

Frans en Duits zijn in een halve eeuw zo goed als dode talen geworden. Scholieren kunnen nauwelijks nog de titel van een Duits boek noemen. Van bekende schrijvers als Jean-Paul Sartre en Albert Camus hebben ze nog nooit iets gelezen.

Het goede nieuws is dat de omvang van dit schandaal eindelijk begint te gloren: er is een initiatief om de talen van onze buurlanden weer een vaste plaats te geven in het Nederlands voortgezet onderwijs. Zie het manifest Buurtalen. Hoe zoiets moet? Daar worden zo veel hoogdravende woorden aan gewijd dat je onwillekeurig denkt: dit gaat niet gebeuren. Maar misschien is er ook een eenvoudige route naar betere kennis van vreemde talen.

Inderdaad: als je de eisen maar genoeg afzwakt, wordt het op de universiteiten steeds drukker. Goed gezien!

Laten we eerst even stilstaan bij de oorzaak van de huidige malaise inzake Frans en Duits, anders zou iemand kunnen denken dat het een natuurverschijnsel is.

In 1963 werd in de Tweede Kamer de Mammoetwet aangenomen, een wet die het middelbaar onderwijs ingrijpend zou veranderen – de wet werd ingevoerd in het schooljaar 1968-1969. Enkele ingrediënten: mulo en hbs verdwenen, daarvoor in de plaats kwamen mavo, havo en atheneum. Ook nieuw: de zogenaamde vakkenpakketten.

Leerlingen deden niet langer examen in alle schoolvakken, ze kozen een pakket; soms een pakket van vakken waar ze goed in waren, soms een pretpakket – lekker makkelijk.

Gevolg, en we beperken ons nu even tot het vwo: leerlingen die zich voorbereidden op een wetenschappelijke studie deden vaak geen examen meer in vakken als geschiedenis en aardrijkskunde. Of in vreemde talen als Frans en Duits. Wat ooit verplicht was, kon je nu links laten liggen.

Omdat we nu een halve eeuw verder zijn en het geruzie om de Mammoetwet is verstomd, zou je denken dat je eindelijk hardop mag zeggen wat voor een kapitale blunder het is geweest een hoogwaardige opleiding (de hbs) te vervangen door een opleiding met een handvol keuzevakken (atheneum). Maar wie zoiets zegt, heeft buiten de waard gerekend.

In de wereld van de Nederlandse onderwijskunde (en helaas ook in de journalistiek) lopen nog altijd mensen rond die de Mammoetwet iets heel bijzonders vinden. Want moet je eens kijken wie er sindsdien allemaal naar de universiteit konden. Inderdaad: als je de eisen maar genoeg afzwakt, wordt het op de universiteiten steeds drukker. Goed gezien!

Hoe wij dit weten? Een half jaar geleden publiceerden we het boek Wij van de hbs – Terug naar de beste school van Nederland waarin de geschiedenis van deze school (1863-1968) staat beschreven. Aangemoedigd door al het goede wat deze hbs had gebracht, meenden we zoveel jaar na dato wel te mogen schrijven dat het een verlies is als je zo’n uitstekende opleiding met een breed vakkenpakket vervangt door een opleiding met een smallere basis. Dat kwam ons nog op heel wat schampere commentaren te staan, samengevat: oude mannen hebben heimwee naar het verleden.

Nu wil het toeval dat dit klopt: dat verlangen naar vroeger.

Sterker nog: wij denken dat het recept voor een betere toekomst in het verleden ligt. En dat recept luidt: de brede basis moet terug. Het vwo dient weer een opleiding te worden waar je eindexamen doet in twaalf of in zestien vakken, net als vroeger.

Laten we dit experiment nadrukkelijk klein houden om de Nederlandse onderwijswereld niet van de kaart te brengen en ook om de benodigde docenten Frans en Duits te vinden, die inmiddels tot een zeldzame mensensoort behoren

Nou is nóg een onderwijsvernieuwing het ergste wat je kunt bedenken – docenten en leerlingen zijn al goed gek gemaakt met de ene renovatie na de andere herstructurering – dat is de kortste weg naar meer chaos en ellende. Behoedzaamheid is daarom geboden.

Laten we eens te rade gaan bij Johan Rudolph Thorbecke, die in de 19de eeuw de hbs tot leven heeft gebracht. Thorbecke begreep dat je klein moet beginnen en zijn eerste doel was het stichten van vijftien rijks-hbs’en. Wie weet wat er daarna allemaal zou komen.

Waarom doen we dat niet opnieuw, ruim anderhalve eeuw later? Er worden in Nederland vijftien vwo-opleidingen aangewezen waar leerlingen eindexamen doen in alle vakken. Ook Frans en Duits behoren zo tot de vakken waarin iedereen na zes jaar eindexamen doet. Ja sorry, dat wordt keihard werken op die nieuwe opleiding en weinig tijd voor vertier. Maar dat was vroeger heel gewoon, je ging naar school tot de zaterdagmiddag.

Laten we dit experiment nadrukkelijk klein houden om de Nederlandse onderwijswereld niet van de kaart te brengen en ook om de benodigde docenten Frans en Duits te vinden, die inmiddels tot een zeldzame mensensoort behoren. En over een aantal jaren zullen we zien waar dit toe leidt.

Wie weet wordt het een succes en kan dit plan daarna op grote schaal worden toegepast. In dat geval verdient deze nieuwe opleiding beslist ook een nieuwe naam.

Tot die tijd noemen we het gewoon: de hbs.

Roelof Bouwman en Henk Steenhuis zijn journalist en auteurs van Wij van de hbs – Terug naar de beste school van Nederland.

Verbetering: Aanvankelijk spraken de auteurs van Albert Sartre en Jean-Paul Camus. Bedoeld werd: Jean-Paul Sartre en Albert Camus.

Vriendengroep Himmat doneert tijdens Cautál Milan 2018

Vriendengroep Himmat heeft zondag tijdens de Cautál Milan gedoneerd aan dhr Brielle, Suriname Hindi Parishad, de Brahma Kumaris, Sai beweging, Bal – Shri Krishna en Tridev Mandir. Schooltassen met studiemateriaal, ordnermappen, een rolator en een rolstoel werden overhandigd door dr. Chander Mahabier, die Stg. OHM en de andere organisaties complimenteerde met het mooie seváwerk.

OHM

Bangladesh maakt onbewoond eiland gereed voor huisvesting Rohingya-vluchtelingen

De regering van Bangladesh wil op korte termijn honderdduizend Rohingya-vluchtelingen verhuizen naar een afgelegen modderplaat in de Golf van Bengalen. De Rohingya’s moeten daar gehuisvest worden tot zij terug kunnen naar Myanmar, het land dat ze afgelopen maanden ontvluchtten na gewelddadige etnische zuiveringen door het Myanmarese leger.

Volgens Reuters wordt het afgelegen Bhasan Char (‘Drijvend Eiland’) in hoog tempo gereed gemaakt om de Rohingya’s te huisvesten. Het Chinese bedrijf Sinohydro (bekend van de Drieklovendam) bouwt er onder toezicht van de Bengaalse marine 102 bouwblokken plus stormvloedkeringen, wegen en andere infrastructuur. Met het project is 230 miljoen euro gemoeid.

Het onbewoonde Bhasan Char ligt aan de monding van de Meghna in Noakhali op meer dan twee uur varen van de dichtstbijzijnde nederzetting. De twintig jaar geleden aangeslibde slikplaat staat bij vloed en tijdens de moesson-maanden grotendeels onder water en is heel kwetsbaar voor cyclonen. Ook bivakkeren er piraten die vissers ontvoeren om losgeld te krijgen.

Onduidelijke intenties

Het onbewoonde Bhasan Char ligt op meer dan twee uur varen van de dichtstbijzijnde nederzetting. Er bivakkeren piraten die vissers ontvoeren om losgeld te krijgen

De intenties van de regering van Bangladesh zijn onduidelijk. Premier Sheikh Hasina sprak deze week van een ’tijdelijke oplossing’ die nodig is omdat de bestaande kampen bij Cox’s Bazar overvol zijn en de druk van de een miljoen vluchtelingen op het natuurlijk milieu van het grensgebied te groot is. Ook zijn er zorgen dat de kampen broedplaatsen worden van moslimextremisme.

Mensenrechtenorganisaties spreken van deportaties. Ze vrezen dat het eiland een soort concentratiekamp wordt. Het eiland zou ook feitelijk onbewoonbaar zijn, al beweert de regering dat de vluchtelingen er kunnen vissen, vee weiden en rijst verbouwen. Volgens Omar Waraich van Amnesty International is er ‘niemand in de humanitaire gemeenschap die dit een goed idee vindt’.

Volgens een adviseur van premier Hasina zullen de Rohingya’s Bhasan Char alleen kunnen verlaten als ze terug willen naar Myanmar of asiel krijgen elders. ‘Het is geen concentratiekamp, maar er zullen mogelijk restricties zijn.’ De woonblokken worden omheind en vanuit wachttorens bewaakt.

Rohingya-vluchtelingen
Rohingya-vluchtelingen 

Het eilandplan kwam in een stroomversnelling toen Bangladesh en Myanmar eind november afspraken binnen twee maanden te beginnen met de terugkeer van Rohingya’s uit de vluchtelingenkampen in Bangladesh. Die afspraak was omstreden omdat onduidelijk is of de terugkeer vrijwillig zal zijn en de situatie in Myanmar onveilig is. Nog steeds vluchten Rohingya’s de grens over.

Plannen om Rohingya’s op een eiland te huisvesten dateren al van 2015 (al ging het toen om het naburige Thengar Char) en kwamen een jaar geleden naar buiten. Ook toen werd gesproken van tijdelijke hervestiging in afwachting van repatriëring naar Myanmar. Alleen waren er op dat moment 69 duizend nieuwe Rohingya-vluchtelingen en zijn dat er nu tien keer zoveel.

Cycloonseizoen

Humanitaire organisaties maken zich met het cycloonseizoen in aantocht  intussen ook grote zorgen over de situatie van de vluchtelingen bij Cox’s Bazar. Volgens Unicef worden zeker 720.000 ontheemde Rohingya-kinderen in Bangladesh en Myanmar bedreigd door overstromingen en modderstromen. De opvangkampen ontberen deugdelijke water- en stroomvoorziening.

Human Rights Watch maakte vrijdag bekend dat de Myanmarese autoriteiten tientallen door hun bewoners ontvluchte Rohingya-dorpen in de deelstaat Rakhine met de grond gelijk hebben gemaakt, mogelijk om bewijzen van brandstichting en etnische zuiveringen door het regeringsleger te verhullen. De organisatie trekt die conclusie op basis van nieuwe satellietbeelden.

Bron: de Volkskrant

Prayer should pacify Hindustan volcano

On Carnival Tuesday, the volcano in Hindustan in Trinidad and Tobago (T&T) began spitting methane gas. Soon it exploded “like gunshots” with rumblings and heaps of sulphuric dirt spewing about 20 feet in the air.  About three acres of land were covered in mud.

Cowering in fear, residents of 25 houses were asked to evacuate their premises. Some houses were shaking as if there was an earthquake.

Hindus should perform a pooja [ceremonial prayer] to pacify the now active mud volcano in Hindustan. The volcano is located near Princes Town through Indian Walk, and into Hindustan Road.

The volcano in Hindustan in Devil’s Woodyard erupted violently in 1852, seven years after the first wave of Indians came to Trinidad as indentured labourers in 1845. The entire village shook and trees fell. The volcano erupted again in 1995 when sulphuric mud covered the picnic sheds.

The mud volcano in Columbia coconut estate in Fullerton in Cedros is revered annually with a pooja. It is an active volcano with constant emissions of bubbling hot water and soft clay.

In their homes during the night, villagers hear the sound of the mud bubbling in the belly of the earth. They take this to mean that it is a reminder to pray and perform pooja near the volcano.

If they do not make offerings to the volcano, villagers believe that Mother Durga will be angry with them and blow off the top of the plateau. Already the volcano has spread its mud, destroying acres of valuable agricultural land.

Though there is no immediate danger, Hindus are not taking chances. The constant swelling of the mud domes and the increasing deposits around the orifices are a source of worry. The outpourings may even submerge nearby homes, livestock and vegetation as in Piparo.

Annually, during the month of April, Hindus perform pooja to placate the spirit of the volcano from wreaking further destruction. They also express gratitude and appreciation that it has not done more destruction. They know that scientists cannot accurately predict an eruption, and that government agencies can only put plans in place for an evacuation.

The balka pooja is a grand event in Cedros, attracting scores of religious adherents and curious onlookers for decades. Pilgrims and visitors drive one mile inside Columbia coconut estate, up steep winding slopes into forested land with wild trees and shrubs. Old folks travel up the low mountain out of a sense of tradition. The journey to the hilltop is a metaphor for the ascent to spiritual enlightenment.

Hindus make an altar with the soft clay of a fresh eruption on the side of the plateau.

On the altar, they make offerings [jagaway] of flowers, fruits, leaves, grains, water, etc. to Goddess Durga. In Hindu iconography, Durga is represented sitting on a lion, suggesting that she has complete control of dangerous forces. Hindus use the clay to make miniature murtis [statues], and the sick apply it to treat skin diseases.

The spluttering and bubbling of the volcano is a curious phenomenon which, for religious adherents, has a strong mystical appeal. Hindus have made this volcano the object of veneration through fear of its inexplicable natural power. They believe that Goddess Durga resides miles underground in a chamber fed by flows of magna from deep within the earth. Durga is believed to be the Mother of the Universe. She is perceived to be the power behind the work of creation, preservation and destruction of the world.

Like native Indians in the early Americas, Indians in Trinidad revere a volcano as a sacred placeSome years ago, parents would take their children to have their first hair-cut near the mud mound. Hindus believe that a poojaperformed near the dome is the most effective way to communicate with god. The volcano is believed to respond immediately to human prayer and ritual with its bubble.

Scientists have long deciphered that mud volcanoes can also be a blessing in disguise. Just as Mother Durga has friendly and fearful forms, so too mud volcanoes can be benevolent and malevolent.  Mud volcanoes can be visible signs of the presence of oil and gas reserves hidden deep beneath the earth, as well as signs of fault lines that can indicate earthquake zones.

There are about 20 mud volcanoes in Trinidad including the recent active formation in the sea at Mayaro. The most visited are the active mud volcanoes in Piparo and Devil’s Woodyard.

The volcano in Piparo is also located in South Trinidad near an exquisite Hindu temple that is also a sight to behold with its superb craftsmanship, fine details and extravagant interior. The volcano erupted in 1996 unleashing a tidal wave of mud that slowly submerged 15 houses.

THE WRITER is an anthropologist who has published 11 books.

Bron: http://www.icdn.today/post/prayer-should-pacify-hindustan-volcano

21 februari: Internationale Dag van de Moedertaal

Elk jaar wordt door de UNESCO op 21 februari de ‘Internationale Dag van de Moedertaal’ (‘International Mother Language Day’) gevierd. Deze dag staat in het teken van de taalkundige en culturele diversiteit en de meertaligheid.

Voor de UNESCO zijn talen het instrument om het culturele erfgoed levend te houden. Door de moedertaal in ere te houden, blijft de taalkundige en culturele traditie bestaan en, wordt men zich meer bewust van de verschillen tussen de diverse mensengroepen. Dit zou leiden tot meer begrip.  

De ‘Internationale Dag van de Moedertaal’ werd voor het eerst in 2000 gevierd. Het communiqué dat hiertoe opriep, melde dat er bijna 6000 talen zijn.

Aanleiding om de ‘Internationale Dag van de Moedertaal’ op 21 februari te vieren, zijn de rellen in 1952 toen diverse studenten omkwamen tijdens demonstraties om het Bangla (Bengaals), de zesde taal van de wereld, erkend te krijgen als een officiële taal van Pakistan. Pakistan bestond toen uit Oost- en West-Pakistan, het huidige Bangladesh en het huidige Pakistan. De regering had gesteld dat uitsluitend het Urdu de taal van Pakistan was. De slachtoffers van de rellen worden in Bangladesh op deze dag herdacht tijdens Ekushey (Dag van de martelaren).

Het thema van deze Dag is ‘Books for Mother Tongue Education’. Daarmee wordt gepromoot dat er op bijvoorbeeld scholen meer boeken nodig zijn in de originele taal van een land. Op die manier kan meer over de moedertaal worden onderwezen.

Bron: https://www.beleven.org/feest/internationale_moedertaaldag

Onthulling borstbeeld van wijlen kunstenaar Krishnapersad Khedoe

Op dinsdag 20 februari is een borstbeeld van wijlen kunstenaar Krishnapersad Khedoe onthuld en een museum in gebruik genomen. Dit aan de Noord Polderdam allenaast zijn woonhuis. Hij heeft meer dan 150 kunstwerken geproduceerd en zijn de Baba en Mai en Jai Kishaan beelden alsook vele godsbeelden in vele tempels zijn creatie. Diverse prominenten spraken over het leven en werk van de heer Khedoe w.o. de voorzitter SHI Shabier Ishaak. Hij stelde voor de Noordpolderdam te doen vernoemen naar deze kunstenaar en de Koning straat te vernoemen naar wijlen minister van Sociale Zaken, Juspol, en voorzitter van de grootste gemeente Sanatan Dharm. Er werd 1 minuut stilte in acht genomen, ook voor Erwin de Vries.  VHP voorzitter Santokhi, LVV minister, Dc Wanica, voorzitter Stg. Karishma,  Cus voorzitter Manurat, VP Adhin e.a. spraken vol lof over kunstenaar Khedoe.

Hij is precies een jaar geleden op 76 jarige leeftijd overleden. Het borstbeeld is vervaardigd door de Nederlander Rouel van den Broek en dit bortsbeeld is onthuld door mw Lilawatie Khedoe in bijzijn van Shabir Ishaak en de VP Adhin en acharya Khedoe, een jongere broer van de beeldhouwer.

Er werd ook een boek met levenbeschrijving van de de beeldhouder  Krishnapersad Khedoe, overhandigd aan  o.a. VP Adhin, CUS voorzitter Manurat, Stg. OHM ondervoorzitter B. Ganagram Panday, SHI voorzitter Shabier Ishaak en aan VHP voorzitter Santokhi.

De samenleving en natie hebben een grote man vereeuwigd.

OHM


Toespraak van de de Voorzitter van de CUS,Aniel Manurat.

Voor de Culturele Unie Suriname is het een eer om vandaag – in het kader van de ingebruikname van het Museum– Ter nagedachtenis van de Beeldhouwer Krisnapersad Khedoe kort het woord tot u te richten.

Wijlen de heer Krisnapersad Khedoe heeft vanaf kleinsaf  zich beziggehouden met het beeldhouwen. Langzaam maar zeer zeker groeide hij – door zijn hobby te professionaliseren – tot een zeer bekende en bekwame nationale en internationale beeldhouwer.

Ik zeg dit opgrond van zijn verdiensten.

In 1994, dus 24 jaren geleden vervaardigde hij het monument van Bába en Mái, die de geschiedenis inging als het monument uit de geschiedenis van de contractarbeiders na de afschaffing van de slavernij in Suriname. Een copie van dit monument staat in het land van de herkomst van de contractarbeiders, namelijk India en wel in de havenstad Calcutta, vanwaar de Hindustaanse contractarbeiders ingescheept werden voor Suriname.

Een tweede belangrijke standbeeld van wijlen Krisnapersad Khedoe staat aan de voorzijde van de Zondag Markt aan de Derde Rijweg. Dit beeld vertegenwoordigd de grootste arbeidersklasse, namelijk de landbouwersgroep in Suriname.       

Hiernaast heeft hij meer dan 165 beelden vervaardigd voor o.a. het behoud van de Surinaamse cultuur, de traditie en de geschiedenis.

Als ik één van de doelstellingen van de culturele Unie Suriname in ogenschouw neem – zijnde een nationale orgaan die coördinerend en faciliterend optreedt bij activiteiten in verband met nationale-, culturele- en traditionele- hoogtij- en gedenkdagen, alsook het organiseren en mede organiseren en/of te gedenken en herdenken daarvan, in het kader van cultuurbehoud en cultuurontwikkeling – dan past deze dag het heel goed binnen de doelstellingen van de Culturele Unie Suriname.

Daarom heb ik bij de aanvang van mijn toespraak gezegd, dat het voor de Culturele Unie Suriname een eer is om vandaagde ingebruikname van  het Museum, ter nagedachtenis van de Beeldhouwer Krisnapersad Khedoe toe te juichen voornamelijk voor de geschiedenis van Suriname.

Ik heb ook begrepen dat de heer Jan Soebhagsecretaris van de cus de verdiensten van betrokkene in het boek getiteld: een korte levensbeschrijving van wijlen de beeldhouwer Krishnapersad Khedoe heeft vastgelegd. Dit is zeer prijzenswaardig voor het behoud van de geschiedenis.

De Culturele Unie Suriname feliciteert Stichting Hindustaanse Immigratieen en  de familie Khedoe met het heuglijk moment, dat zij  vandaag een Museum in  gebruik zullen nemen voor de geschiedenis van de Kunstenaars en beeldhouwers in Suriname en het buitenland .

Ik dank U.

 

Erasmus MC start samenwerking om meer buitenlandse patiënten te behandelen

Het Rotterdamse Erasmus MC is een samenwerking aangegaan met KLM en Schiphol om meer buitenlandse patiënten naar Nederland te halen. Het gaat om patiënten die “hoogcomplexe zorg” nodig hebben, zoals ingewikkelde operaties waarbij vaak zeer specialistische apparatuur nodig is. 

Op het gebied van hoogcomplexe zorg heeft het ziekenhuis overcapaciteit. Volgens het Erasmus zullen de wachtlijsten voor Nederlandse patiënten er niet door oplopen.

Om de medische reizen te begeleiden heeft het Rotterdamse ziekenhuis het International Patient Center The Netherlands (IPC) opgericht. Met de samenwerking moet het aantal internationale patiënten dat naar Rotterdam komt dit jaar met zo’n tweehonderd patiënten groeien.

Afgelopen jaar kwamen er al ongeveer vierhonderd buitenlanders naar het academische ziekenhuis, waarvan de helft uit de Nederlandse Antillen. De andere helft kwamen uit negentig verschillende landen.

Zeer specialistisch

Het gaat het om zeer specialistische ingrepen zoals het verwijderen van een hersentumor die aan de schedel zit vastgegroeid, het behandelen van kankertumoren met een gespecialiseerd bestralingsrobot, of het behandelen van taaislijmziekte bij kinderen.

De Nederlandse gezondheidszorg staat hoog aangeschreven in het buitenland. Het Erasmus voert gesprekken met andere ziekenhuizen om de samenwerking uit te breiden.

Bron: NU.nl

Krishņa Lílá Yagya i.v.m. haar 55-jarig Shri Radha Krishna Mandir

De Shri Radha Krishna Mandir van Middenpad Kwatta houdt van 17 t/m 21 februari een Krishņa Lílá Yagya i.v.m. haar 55-jarig bestaan. Op de vyás zit pt. Sherwan Ramsoedit Tewari. Op de jaardag van de mandir, 17 februari, werden de paņdit’s die de diensten daar houden, en enige sponsoren middels een oorkonde voor hun werk en ondersteuning bedankt. De voorzitter, André Sardjoe, en zijn betere helft kregen als blijk van waardering van de overige bestuursleden en namens de mandirgangers een plakkaat en werden ook omhangen met een málá.

Na de mandirdienst heeft Kries Ramkhelawan met zijn leerlingen een goed zangprogramma verzorgd.

OHM