21 september: Internationale Dag van de Vrede: Vrede begint met een glimlach

Dit jaar is het thema van de VN Internationale dag van de Vrede, welke jaarlijks op 21 september wordt herdacht: End Racism. Build peace. Een dag waarop verschillende landen extra aandacht besteden aan het begrip vrede. Het begrip vrede staat vanwege haar abstracte aard op een hoger geestelijk niveau en de realisatie daarvan zal derhalve eenvoudiger vanuit die optiek kunnen plaatsvinden.
Het prediken van vrede is, zoals wij dagelijks kunnen ervaren, een handeling die regelmatig door vele prominente leiders over de gehele wereld wordt gepleegd. De verwezenlijking daarvan blijkt evenwel, hoezeer ook gewenst, vaak een brug te ver. Leiders van naties zouden zich al in een vroeg stadium in hun leven moeten laten onderrichten in de spirituele wetenschappen en niet enkel de materiële wetenschappen om het concept van vrede werkelijk te begrijpen en te realiseren.
Materiële armoede is een van de vele oorzaken die ontwikkeling kan stagneren, maar een nog grotere oorzaak is geestelijke armoede. Het komt door geestelijke armoede dat we onze ware identiteit als eeuwige zielen niet meer kunnen herinneren en realiseren. God is werkelijk ÉÉN uit wie alle zielen voortkomen. Zonder geestelijke rijkdom te hebben vergaard in het leven zal vrede niet makkelijk zijn te realiseren. We hechten meer waarde aan dat wat we met het oog zien en het intellect speculatief bedenken, dan dat wat we met het hart werkelijk voelen.
In deze moderne tijd wordt de geest van de mens enorm beïnvloed en afgeleid door het internet en met name social media. Via social media wordt vaak allerlei onzinnige en vervuilde informatie verspreid welke de geest van de mensen negatief beïnvloedt. Een voorbeeld hiervan is het aanmoedigen van racisme. Suriname bestaat uit verschillende prachtige bevolkingsgroepen. Elke bevolkingsgroep heeft een uniek uiterlijk dat gepaard gaat met schitterende culturen en eeuwenoude tradities.
Racisme is in feite niets anders dan een soort van mentale ziekte waarmee de geest besmet is geraakt. We moeten met zijn allen voorkomen dat racisme de kop opsteekt in Suriname. Het is niet social media die hier de schuld van krijgt, maar het is onze eigen vrije wil en keuze waarop wij ons als mensen concentreren. We zijn zelf de architecten van ons eigen lot. Wie zich enkel concentreert op het negatieve van het internet zal dit dan ook grotendeels ervaren.
Als we aan de andere kant ervoor kiezen om social media te gebruiken om hoop, liefde en vrede te ontwikkelen in onszelf dan zal dat ook tot uiting komen in onze gedachten, woorden en daden. Hoe mooi zou het niet zijn als we genezen van deze mentale ziekte door ons gezamenlijk geestelijk te verrijken. Racisme en vooroordelen hebben geen plaats in de wereld, het leidt tot onnodige polarisatie. Als natie moeten we met alle moed en zonder enige vrees politieke, religieuze en vooral etnische barrières gezamenlijk overstijgen door geleidelijk aan een verlicht bewustzijn te ontwikkelen.
De werkelijke oorlog om vrede vindt niet plaats tussen mensen of landen ook al lijkt het heel erg daarop. De oorlog vindt namelijk constant plaats in onze eigen geest, waar soms goede en soms kwade gedachten in opkomen. Wie deze oorlog in zijn of haar geest heeft overwonnen kan werkelijk vrede prediken in deze wereld. Geestelijke rijkdom vergaren is niet goedkoop. Het betekent elke seconde van de dag keihard werken om je geest en zintuigen te beheersen ondanks alle verleidingen en uitdagingen die het leven met zich meebrengt.
Het rendement van deze zware geestelijke investering is een bovennatuurlijke realisatie van zuivere liefde in het diepste van je hart voor elk levend wezen. Laten we dagelijks werken aan onszelf om deze zuivere liefde gezamenlijk te realiseren. Alle vormen van discriminatie en racisme zullen dan op een natuurlijke wijze verdwijnen uit de geest, net als hoe de zon de nacht doet verdwijnen. Pas wanneer voldoende mensen op deze wereld een verlicht bewustzijn hebben ontwikkeld, kunnen we werkelijk als één zielenfamilie een wereld van liefde en vrede creëren. Vrede begint met een glimlach en een glimlach is het begin van de liefde.
Ik wens de gehele Surinaamse samenleving een gezegende en vreugdevolle Internationale Dag van de Vrede toe.

Reguillo Hira/ Starnieuws

                                         

Suriname Hindi Parishad organiseert speechcontest

Op 14 september 2022 hield Suriname Hindi Parishad een speechcontest (Bháshan Pratiyogitá) in Hindi. Dit in verband met Hindi Divas (Hindidag). Hindi Divas wordt in India gevierd ter herdenking van het feit dat op 14 september 1949 een compromis werd bereikt dat Hindi een officiële status zou hebben in de Grondwet. Op Hindi Divas moedigen veel scholen en universiteiten in het heel India, studenten aan om deel te nemen aan literaire en culturele activiteiten in het Hindi, zoals poëziewedstrijden, essays en schrijfwedstrijden. Dit word ook gedaan door instituten voor Hindi elders op de wereld.

Hindi Divas moet niet verward worden met Wereld Hindi Dag. Wereld Hindi Dag wordt sinds 2006 op 10 januari gevierd om de taal op het wereldtoneel te promoten. De dag markeert de verjaardag van de eerste World Hindi Conference die op 10 januari 1975 werd ingehuldigd door de toenmalige premier Indira Gandhi.

In Suriname schreef Suriname Hindi Parishad een speechcontest (Bháshan Pratiyogitá) in Hindi uit. Er hadden zich 14 deelnemers online ingeschreven. De deelnemers werden in twee groepen verdeeld; een juniorengroep tot 21 jaar, en een seniorengroep boven de 21 jaar. De deelnemers hebben heel goed hun presentaties voorbereid en gepresenteerd.

Winnaars junioren: 1. Jarbandhan, Dhanwantri, 2. Soekhlal, Ranveer en 3. Bohorie, Namrata. Winnaars Senioren: 1. Ramautar-Kali Urmila Devi, 2. Gopal, Suresh, 3. Harpal, Pran en 4 Loetawan, Sandra (troostprijs). De eerste prijs winnaars hebben SRD 1000 ontvangen, terwijl de tweede prijs een bedrag van SRD 750 en de derde prijs een bedrag van SRD 500 mochten ontvangen.

Suriname Hindi Parishad kijkt tevreden terug naar de activiteit. De activiteit zal jaarlijks gehouden worden.

SUN

De Indiase Ambassade organiseerde een Charity Food Melá en Zangcontest

Op zaterdag 13 Augustus 2022 organiseerde de Indiase Ambassade een “Charity Food Melá” en een zangcontest ‘Amrit-e-Sur’ in het Swámi Vivekánand Cultural Centre aan de Schneiders Howardstraat 21. Dit ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan ​​van India. In India wordt dit gevierd als Azádi ká Amrit Mahotsav.

Charity Food Melá

Dhr. Albert Ramdin, minister van Bibis, was de Chief Guest. Samen met dhr. Dew Sharman, ondervoorzitter van de Nationale Assemblee inaugureerde hij de “Charity Food Melá”. The ambassadeur van India, Dr. Shankar Balachandran verwelkomde hun door de traditionele sjaal omhanging. Middels een gebed, geleid door pandit Ashish Mathura, werden traditiegetrouw voor het begin van het programma, eerst lampen aangestoken. Hierna leidde de ambassadeur de gasten langs de diverse stands, waar voornamelijk Indiaas eten en drank verkocht werden.

Vele bezoekers kwamen af op deze Melá, waardoor de opbrengsten meer waren dan verwacht. Het bedrag van SRD 28000 zal overhandigd worden op de receptie van 15 augustus i.v.m. 75 jaar onafhankelijkheid van India aan het NCCR ter besteding aan de door wateroverlast getroffen gebieden. 

Zangcontest ‘Amrit-e-Sur’

Bij de aanvang van het contest voerden minister Albert Ramdin, drs. Dew Sharman en Dr. Shankar Balachandran het woord.  

De wedstrijd werd afgewisseld met dansshows gepresenteerd door studenten van Namita Nritya Vidya Bhavan.  De ceremoniemeester was dhr. Sandeep Oemraw.

Voor dit contest waren er 9 kandidaten geselecteerd voor de wedstrijd na 3 auditierondes. Deze waren:

  1. Pooja Chedi
  2. Chiquita Malaha
  3. Praveen Ramcharan
  4. Duitika Lall
  5. Hema Rambharosa
  6. Prithvi Sahtoe
  7. Rajiv Acohen
  8. Kailash Chedi
  9. Vishay Gokoel

 

De jury, bestaande uit de dansguru Sadhana Mohan, zangguru  Manoj Daryanani en Kris D’Costa riep de volgende deelnemers uit tot winnaars, na 3 eliminatierondes:

Eerste prijs: Kailash Chedi

Tweede prijs: Duitika Lall

Derde prijs: Prithvi Sahtoe

Vierde prijs: Chiquita Malaha

De toegekende prijzen zijn als volgt:

De eerste prijs: SRD 5000, een trofee, en een gelegenheid om te zingen voor een prominent publiek op 15 augustus in Maharaja Palace Restaurant.

De tweede prijs: SRD 2000 en een trofee.

De derde prijs: SRD 1000 en een trofee.

De vierde prijs: trofee.

Alle 9 contestanten kregen ook een certificaat.

De ambassadeur van India overhandigde de certificaten aan alle deelnemers en de  trofeeën en geldprijzen aan de winnaars. De winnaar van de eerste prijs krijgt de eer om zijn prijzen op 15 augustus ’s avonds in ontvangst te nemen tijdens een geplande dinerreceptie.

Het publiek werd in de gelegenheid gesteld om ook vragen te stellen. Cultureel attache Mevr. Anju SHARMA beantwoordde vragen van het publiek over o.a. de lessen die werden gegeven in het Swámi Vivekánanda Cultural Centre en uitte ook een dankwoord.

De Ambassade van India dankte de jury voor het besteden van hun kostbare tijd en de sponsors M/s.Sivisoft en M/s.Squarelion Agency/Republic Restocafe.

                                                                                                     Bron: Indiase Ambassade

Amar K. Soekhlal: Prof.dr. Haroon Sheikh – een eloquente en zichtbare wetenschapper

Een samenleving, een gemeenschap heeft voorbeeldfiguren nodig. Deze voorbeeldfiguren kunnen anderen inspireren om hetzelfde pad te volgen of ze kunnen een steun zijn bij tegenslagen, maar zij kunnen ook de weg wijzen naar een zingevend leven. Ik zag de heer Sheikh in november 2021 op het NOS-journaal van 20.00 uur een heel moeilijk en tegelijkertijd een ontzettend noodzakelijk thema  becommentariëren. Naar aanleiding van deze uitzending  werd ik ook gebeld door enkele van mijn vrienden met de vraag: ”Wie is Haroon? Is hij een Surinamer?” Deze nieuwsgierigheid impliceert dat hij niet bekend is in onze samenleving. Immers, het succes van een lid uit die gemeenschap straalt ook af op die samenleving en omgekeerd. Toen ik de heer Sheikh googelde, viel ik achterover van zijn cv op Wikipedia. Klik op deze link voor meer informatie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Haroon_Sheikh. Het is daarom tijd voor een nadere kennismaking.

Ik ontmoet Haroon onder het genot van broodjes met gebakken makreel met madame jeanette peper en iláyci thee (kardemom) en verse jus d’orange. Deze culinaire combinatie is bewust gekozen omdat de moeder van Haroon, Bea Soemeer afkomstig is uit Saramacca (Suriname) en de vader  Farooq Sheikh komt uit Lahore in Pakistan. Op zeventienjarige leeftijd vertrok Bea uit Saramacca naar Nederland met de vaste overtuiging om in Nederland verpleegster te worden. Het was alsof zij voor elkaar voorbestemd waren, want het lot bracht ze in hetzelfde pand waar zij de keuken moesten delen. Omdat Farooq in de keuken stond te treuzelen met koken bood Bea liefdevol haar hulp aan. De vonk sloeg niet alleen in de pan maar sprong ook over in hun harten. Haroon heeft lange vakanties doorgebracht op Kwatta, waar zijn náná en náni woonden en ook in Lahore. Soms werd de vakantie gecombineerd met een huwelijk van een neef of nicht. Op mijn vraag waar hij zich het meest thuis voelt, antwoorde hij: “In beide landen voel ik mij thuis, maar ik ben wel gewoon een Nederlander met een migrantenachtergrond”.

Gezien je indrukwekkende wetenschappelijke carrière vroeg ik mij af, waar deze intellectuele nieuwsgierigheid vandaan komt? Hadden jullie thuis veel boeken?

“Nee wij hadden thuis niet veel boeken. Maar ik was erg nieuwsgierig naar alles wat los en vast zat: de piramiden in Egypte, het heelal, de politiek. Mijn vader heeft in Lahore op de universiteit gezeten en wakkerde de nieuwsgierigheid bij mij zeker aan. Mijn ouders moesten in Nederland keihard werken om rond te komen. Mijn moeder zat in de verpleging en mijn vader werkte zeker in het begin in verschillende plaatsen. Mijn vader, die het Nederlands toen nog niet goed beheerste, is later door heel goed zijn best te doen, tolk geworden.

Het is dus echt niet zo, dat ik uit een intellectuele achtergrond kom. Dit geldt ook voor mijn jongere broer die gepromoveerd is in wiskunde en mijn zus die na haar studie succesvol werkt in het bedrijfsleven en beiden doen het fantastisch in de maatschappij. Als ik een keer zat te niksen, zei mijn moeder altijd: “Verdoe je tijd niet en ga jezelf nuttig maken”. Ik zag hoe hard mijn ouders moesten werken om voor ons te kunnen zorgen en ik voelde dat ik niet moest falen. Er was echter geen sprake van druk van mijn ouders. Zeker niet, maar als oudste kind en zoon, voelde ik het aan, dat ik mijn ouders niet moest teleurstellen. Dat arbeidsethos hebben wij van onze ouders meegekregen en daar ben ik hen heel dankbaar voor. En natuurlijk moet je in het leven een beetje geluk hebben en ik kan niet ontkennen dat het mij op bepaalde momenten heeft meegezeten. Nee, ik kom niet uit een intellectuele wereld van boeken en geschriften, maar wel uit een nieuwsgierig gezin”.

Waarom ging je filosofie studeren?

“Mijn familie van moeders kant is hindoe en van vaders kant moslim. Dat heeft overigens in beide families niet geleid tot spanningen. Wij bewogen ons dus in drie werelden, want later ging ik naar een katholieke basisschool waar uit de Bijbel werd voorgelezen. Bij de familie van mijn moederskant kwamen wij in de wereld van de Sanatan Dharm en bij die van mijn vader kregen wij te maken met de Koran. Op mijn zestiende werd ik gegrepen door de grote levensvragen en besloot ik om de Bhagwat Gita te lezen evenals de Koran en de Bijbel. Maar ook filosofische werken van Europese schrijvers. Ik had er zoveel plezier in het bestuderen van deze geschriften dat ik besloot om filosofie gaan studeren. Maar al gauw kwam ik erachter dat ik thuis niet kan aankomen met het verhaal dat ik in zaaltjes  een leuk praatje ga maken over allerlei grote levensvragen. Ik moest ook een opleiding volgen waarmee ik geld kon verdienen. Ik besloot om parallel aan deze studie ook bestuurskunde en politicologie te gaan studeren. Ik heb alle drie studies afgerond”.

Je hebt ook aan de Oxforduniversiteit gestudeerd!

“Ja, dat is best een grappig verhaal. Op enig moment kon ik naar een topuniversiteit in het buitenland. Ik kon naar Harvard, maar voor mijn Pakistaanse familie is er maar één topuniversiteit en die is in Oxford. The place to be! Ik heb daar een hele mooie tijd meegemaakt. Als men in Nederland vroeg naar mijn afkomst dan was Suriname bekend en waren mijn Pakistaanse wortels exotisch. En in Engeland was dat juist andersom. Daar was Suriname uitheems.

In je artikelen verwijs je naar westerse filosofen. Waarom niet naar oosterse filosofen?

“Nee dat probeer ik toch wel te doen. Ik heb in Nederland gestudeerd en daar wordt vooral westerse filosofie gedoceerd. Maar ik probeer op de universiteit tijdens mijn colleges juist een brug te slaan tussen de beiden filosofische werelden. Zo bespreek ik Koreaanse en Chinese filosofen. Maar ook Edward Said vanuit de islamitische wereld en Tagore over India. Het zijn schrijvers die mij heel erg inspireren. Ik heb bijvoorbeeld in een artikel in de Groene Amsterdammer geschreven over Russische en Chinese filosofen. Ik ben het met je eens dat we nog een slag kunnen maken, maar het begin is er”.

Je bent aan de VU gepromoveerd op een onderzoek naar de invloed van oude tradities op moderne samenlevingen. Wat heb je vergeleken?

“Wat ik heb willen begrijpen en dat is ook een persoonlijke vraag om mijn eigen afkomst te begrijpen is het volgende. We zitten in een conditie van globalisering waarin we gedwongen worden naar eenvormigheid: dezelfde markten, communicatiemiddelen, manier van leven etc. Ik heb twijfels over deze veronderstelling. Ik was gefascineerd door de vraag wat gebeurt er nou met de verschillende culturen waarin we leven? Ook voor mij was deze vraag van belang: ben ik Nederlandser geworden of niet en welke rol speelt mijn eigen afkomst hierin? En mijn conclusie is dat tradities in uitwendige vorm verdwijnen. Denk aan mensen die verhuizen van het platteland naar een flat in een grote stad en inwendig die tradities voortzetten, want bij de tradities behoort een bepaalde mentaliteit, patronen, gevoel van hoe je met elkaar samenleeft. En mijn stelling is dat deze mentaliteit kan blijven bestaan, ook in een hele moderne wereld. Neem bijvoorbeeld India, de grootste democratie in de wereld. Deze staatsvorm hebben ze niet van de Britten gekregen, omdat democratie in India een heel diepe basis heeft van dialoog, diversiteit en argumentatie. De hele Máhábharat is één grote discussie, zonder dat er een duidelijk antwoord is. Het is een traditie van nadenken, twijfelen en vragen stellen”.

Sinds 2021 ben je bijzonder hoogleraar Strategic Governance of Global Technologies aan de VU. Wat houdt dit precies in?

“Ik ben erg geïnteresseerd in de invloed van nieuwe technologieën als het internet tot kunstmatige intelligentie. Daarbij kijk ik vooral naar hoe samenlevingen die technologieën inbedden en reguleren. Nieuwe technologie heeft immers invloed op de welvaart van landen, hun veiligheid, maar ook de waarden die ze belangrijk vinden. Denk aan het verschil tussen hoe de VS en China met het internet opgaan. Daar doe ik vanuit mijn leerstoel onderzoek naar”.

Sinds 2019 behoort je volgens de Volkskrant tot de 200 meest invloedrijke Nederlanders. Ik wil je bijna de ultieme sportvraag stellen: “Wat ging er door je heen”?

“Leuk maar ook ongemakkelijk en verrassend. Het dwingt mij ook tot nederigheid. Ik heb altijd hard gewerkt en ik heb mij als buitenstaander gevoeld. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik iets moest laten zien, iets bewijzen. Mensen denken nu dat je ineens tot de bestuurlijke elite behoort van Nederland. Dat ik deze positie bereikt heb is mijn eigen inspanning, maar zeker ook wat ik van mijn ouders heb meegekregen. Het is niet altijd makkelijk geweest, het is een lastig pad. Het is niet alleen de sociale stijging, maar je komt ook in een heel andere geestelijke wereld die je je eigen moet maken. De culture referenties waren vreemd voor mij. Mijn hele leven moest ik een kameleon zijn, ik moest mij steeds aanpassen. Dat was best lastig. Om de overgang voor toekomstige kinderen wat te vergemakkelijken geef ik regelmatig les op een weekendschool, waar veel kinderen met een migratieachtergrond zitten”.

Haroon, zou je gast columnist willen zijn voor het Sarnámihuis?

“Ik dacht dat je het nooit zou vragen! Ik hou het zeker in beraad, omdat ik het nu zo druk heb. Maar zodra ik wat tijd over heb, neem ik contact met je op”.

13 augustus 2021: Nág Pancamí

Op sommige kalenders ziet u bij 13 augustus staan: Nág Pancamí. Alhoewel het in Suriname niet echt gevierd wordt, lijkt het ons goed aan te geven wat dit feest inhoudt. Het is een festival waarbij religieuze hindu’s in sommige delen van India levende nága’s (m.n. cobra’s) aanbidden of afbeeldingen van hen.

Pancamí is de vijfde dag van de lichte helft van de maand shrávaṇ (juli/augustus). Brahmá is het scheppend aspect van het heelal. De kracht waarmee Brahmá het heelal draagt heet Shesha Nág (slang). Vishṇu, het onderhoudend aspect, houdt het heelal in stand. Hij wordt vaak slapende op een slang uitgebeeld. Ook Shiva, de vernietiger van al het kwade, draagt de slang om zijn nek. De mens ziet de slang over het algemeen als zijn vijand.

Men is bang voor de slang. Om de angst weg te werken en omdat men hem ook als een deel van de natuur beschouwt, vereert men hem. De slang is ook een levend wezen en moet gerespecteerd worden. In India vereert men de slang op deze dag door melk en gepofte rijst te offeren. Op deze dag vast men ook. Zij die Nág-pújá doen, mogen op deze dag de aarde niet omploegen. De symbolische betekenis van dit feest is, dat het karakter van de slang n.l. tamoguṇa (woede, agressie, wreedheid) ook onder de mensen voor komt. Het is niet goed om wraak te nemen. Men moet geen kwaad met kwaad vergelden en zijn medemens kunnen vergeven, zeker als die om vergeving vraagt.

Organisatie Hindoe Media

Recensies over de memoires van Drs. Shardhanand Harinandan Singh (2021)

Pa wat gaat u ons nalaten? 
Wel mijn dochter, geen geld of huizen.
Maar wel goede sanskaar (opvoeding) en mijn itihāsa (geschiede
nis)  

Waarom dit boek   

Mijn kleinkinderen die in Nederland zijn geboren vroegen me waar ik eigenlijk vandaan kwam. Dat inspireerde me om mijn nakomelingen eigen levensverhaal na te laten. Als pensionado verblijf ik in Portugal en schreef in twee jaar tijd mijn memoires. Ik gaf het boek als titel ‘Verlaten Verleden. Want het omvat de markante gebeurtenissen uit mijn leven en ook de herinneringen aan mijn stamouders uit Inda, die eind negentiende eeuw naar Suriname kwamen. In het land van ‘Sri Rama’ (Suriname) bleven ze definitief achter. Mijn geboorte en jonge jaren in Suriname is aan hen te danken.

Shardhanand Harinandan Singh                                                                                          

 In leven hadden ze nooit kunnen dromen, dat hun nakomelingen ooit het land van Sri Rama zouden verlaten. In dit boek vertel ik niet alleen hun verlaten verleden in Suriname. Vooral mijn persoonlijk levensverhaal tot het 75ste jaar staat hierin centraal. Niet om mezelf als persoon te etaleren, neen. Maar vooral om mijn  nakomelingen in Nederland te informeren over hun eigen wortels buiten dit land. Waarom ik dit boek ook schreef is om mijn (stam) ouders te adoreren. Tegelijk zal het levenswerk mijn jonge generaties bewuster maken van wat hun persoonlijke culturele identiteit als Nederlander is. Hun nationaliteit is Nederlander en hun natuurlijke identiteit wortelt deels in India. Engelsen spreken van nationality and naturality. Hoe waardevol familiehistorie voor de vorming van de naturality of je natuurlijke identiteit is heb ik als kind van de lagere school dringend ondervonden.                            

Inspireren tot het schrijven van migratieachtergrond                                                                                     

Toen ik in september 2019 op mijn 75ste verjaardag het boek Verlaten Verleden (ISBN:  9789403611044) aan de familie presenteerde, brak bij mij het inzicht door dat anderen met migratieachtergrond ook hun levensverhaal kunnen opschrijven. In het najaar 2021 werd de herschreven versie van de eerste druk door Centraal Boekhuis NV te Culemborg gepubliceerd. Als onderwijspedagoog weet ik hoe belangrijk de familieachtergrond voor de ontwikkeling van de persoonlijke identiteit van jongeren is, maar ook voor hun evenwichtige participatie in een diaspora samenleving. Om de essentie van het boek voor de lezers duidelijker te kunnen maker vroeg ik professor Dr. Sharda Nandram, hoogleraar Hindoe Spiritualiteit en Samenleving aan de Faculteit Religie en Theologie van de Vrije Universiteit te Amsterdam een proloog erin te schrijven.  Een citaat daaruit: “ Kennisoverdracht kan op verschillende manieren plaatsvinden en persoonlijke verhalen vormen vaak een belangrijk bron van inspiratie voor een groot publiek. Ze dragen bij aan de ontwikkeling van verbeeldingskracht.”  Door het publiceren van de herdruk hoop ik, dat met name in de Hindostaanse gemeenschappen er meer leescultuur groeit en dat de lezers hun levensverhaal willen opschrijven voor hun nakomelingen en de geschiedschrijving over de kantraki’s en nazaten.

Verschillende recensies                                                                                                                                        

Na de publicatie van de herdruk verschenen in verschillende bladen allerlei recensies. Allereerst werd het werk begin februari 2021 door het blad Hindorama als primeur geïntroduceerd. In Suriname schreef Jerry Dewnarain in

de Ware Tijd van 10 april in dat jaar lovende recensies over mijn levenswerk. Bij zijn kort bezoek aan Nederland in dat voorjaar decoreerde Drs Albert Ramdin van Buitenlandse zaken mij met een erespeld als

geschiedenis over de nazaten van de kantraki’s in Nederland. Dus een nieuwe fase van geschiedschrijving over de Hindostaanse immigratie. De hoogleraar letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam professor Dr. Michel van Kempen plaatste in mei ook dit jaar zeer inspirerende woorden over het boek in het blad ‘Caraïbische Uitzicht’. Emeritus professor Dr Chan Choenie recenseerde het boek in juni 2021 eveneens met waarderende uitspraken, waarbij ook kritische opmerkingen in hoofdstuk 1 over de geschiedenis van de kantraki’s in Suriname.  https://www.hindorama.com/verlaten-verleden-een-lezenswaardig-boek-over-het-wel-en-wee-van-een-hindostaanse-migrant-prof-chan-e-s-choenni/

 Inhoud                                                                                                                                  In hoofdstuk 1 vertelt ik over de geschiedenis van de kantraki’s waaronder ook van mijn stamouders.  De overige hoofdstukken gaan over de kindertijd, mijn reis naar Nederland, actieve rol bij de oprichting van de stichting Lalla Rookh Nederland en het verblijf in Portugal als pensionado. Een inspirerend verhaal in 9 hoofdstukken, vooral voor hen die zich daarin levendig kunnen herkennen. Het boek telt 336 pagina’s met vele illustratie in kleur en zwartwit. Na de proloog van de hoogleraar Dr. Nandram volgen het voorwoord en de inleiding. Hoofdstuk 1 is geheel toegewijd aan de korte beschrijving van de geschiedenis van de kantraki’s uit Kolkata naar Suriname en van mijn stamouders die aan het einde van negentiende eeuw kwamen. De volgende 8 hoofstukken beschrijven mijn herinneringen tot aan het  75ste jaar. Voor een chronologische weergave van de markante gebeurtenissen en persoonlijke belevenissen koos ik het vedische model van de vier lavenspaden: Brahmacharya, Grihasthi, Vanaprastha  en Sanyasa. De laatste fase loopt nog door en komt er niet in voor.

Oudste Shivbala te Bombay Saramacca op het perceel van zijn maternale stamouders Ganesh

Aanbevolen aan bibliotheken en schoolmediatheken                                                                                 

Onlangs berichtte mijn drukkerij, dat NBD Biblion het boek ook al heeft gerecenseerd. En dat zij binnenkort besluiten of het wordt opgenomen in hun collectie. Gezien de lovende recensie verwachtte hij, dat veel bibliotheken het indrukwekkende boek opnemen. NBD Biblion is een erkende Nederlandse instelling, die een compleet pakket producten en diensten levert, die bijdragen aan het succes van bibliotheken of schoolmediatheken. Het boek werd positief en als waardevolle aanwinst voor de Nederlandse bibliotheken beoordeeld. Boekhandels beoordelen het met cijfer 8,9.  Hoewel het aanvankelijk voor mijn nazaten was bedoeld kunnen nu meer lezers over de Hindostaanse voorouders die uit India naar Suriname kwamen te weten komen.

 De jongste dochter Rishma bezocht                                                                                          mijn verlaten school (1957) op Bombay in 1992.

Bron: Drs. Shardhanand Harinandan Singh

OHM en de Bruggenbouwers doneren boeken

OHM heeft de afgelopen weken de ontvangen school- en leesboeken uit Nederland van Stichting De Bruggenbouwers verdeeld onder scholen. Vooral in Nickerie met ondersteuning van Stichting Sari hebben de volgende scholen leerrijke literatuur in ontvangst mogen nemen:
St. Claraschool, St. Alfonsiusschool, O.S. R. Laigsingh, O.S. Skroetjieweg, O.S. Longmay, O.S. Zeedijk, O.S. Groot-Henar en de Dr. S. Rambaran Mishreschool. Stichting OHM dankt Stichting De Bruggenbouwers i.h.b. mw. Sharda Ramautar voor dit nobel werk voor onze schoolgaande jeugd. Ook danken wij de seváwerkers van Stichting Sari, onze Nickerie-partner voor de distributie in ons rijstdistrict.

OHM

De oorzaak en oplossing van Natuurrampen

Maharishi, grondlegger van de Transcendente Meditatie (TM) beweging, had uitgelegd dat overstromingen, orkanen en ander Natuur rampen, crisis en catastrofen in een land worden veroorzaakt door het toenemen van negatieve krachten die voortkomen uit de slechte daden (slechte karma) van de meerderheid van onze bevolking en eindigt in lijden en vernietiging in het leven.

Maharishi’s commentaar op de Bhagavat Gita Hoofdstuk 1 Verse 1: Wij zijn de scheppers van alles in ons leven, goed of slecht, door de kracht van Dharma dat functioneert als een onschuldige weegschaal.

Dharma is de onoverwinnelijke originele natuurwet, die alle evolutie (groei) in het leven ondersteunt. Dharma ondersteunt alles wat bevorderlijk is voor evolutie (goed) en ontmoedigt alles wat eraan tegengesteld is (kwaad). Dharma is dat wat voorspoed (succes en welvaart) en geestelijke vrijheid bevordert. Om de rol van Dharma te begrijpen moeten wij begrijpen hoe evolutie (groei) plaatsvindt.

Het proces van evolutie wordt uitgevoerd onder invloed van 2 tegengestelde krachten (natuurwetten), die in harmonie met elkaar werken. De ene vernietigt de oude toestand en de andere schept de nieuwe toestand. Om te groeien, moet de oude toestand vernietigd worden om de nieuwe te scheppen. Dharma houdt de evolutie en rechtvaardigheid in stand door evenwicht tussen deze 2 tegengestelde krachten te handhaven.

De wet van karma: Zoals de mens zich gedraagt, zo ontvangt hij.

Wanneer de goede en positieve krachten in iemands eigen gedrag/leven toenemen, dan herstelt Dharma het evenwicht en geeft gevoelens van geluk en tevredenheid.

Wanneer de kwade en negatieve krachten in het gedrag/leven toenemen, dan herstelt Dharma (op dezelfde wijze), het evenwicht en brengt pijn en lijden teweeg.

Het leven is dus zoals wij het zelf willen/scheppen, lijden of vreugde. “Zoals gij zaait, zo zult gij oogsten”, drukt de rol van Dharma in het praktische leven uit. Alles is uw eigen schepping, goed of kwaad. Wijzelf en niemand anders zijn de scheppers en zijn verantwoordelijk voor ons eigen geluk en ongeluk.

Rampen, crisis en catastrofen in een land worden veroorzaakt door het toenemen van negatieve krachten die voortkomen uit de slechte daden (slechte karma) van de meerderheid van onze bevolking en eindigt in lijden en vernietiging in het leven.

Eveneens resulteert een hoge concentratie van positieve krachten (goede karma) in toenemend geluk, voldoening, welvaart en welzijn en wordt uiteindelijk omgevormd tot gelukzaligheidsbewustzijn.

Hoe kunnen WIJ positieve krachten in een samenleving doen toenemen? Hoe kunnen wij daardoor overstromingen, orkanen en andere natuur rampen voorkomen? Hoe kunnen wij de economische situatie in het land verbeteren?  Meer dan 40 wetenschappelijke studies van het effect van TM & TM Sidhi Groeps meditaties, hebben aangetoond dat wij de kwaliteit van het leven kunnen verbeteren, door het aantal ongelukken, de misdaad cijfers en het aantaal ziekenhuis opnames te laten dalen. https://tasteofutopia.org/research-tou/

Door het bewustzijn van het land te verheffen, door vele TM Initiaties te hebben, door massale groeps meditaties regelmatig te hebben, waardoor wij de collective stress weghalen, die de oorzaak is van vele onnodige kwaad en daardoor meer harmonie, geluk, licht en goedheid verspreiden in onze samenleving. De mediterenden kunnen in een relatief korte tijd heel Suriname letterlijk omtoveren in een ideale gemeenschap.

Het hangt van ons allemaal af, de toekomst van Suriname ligt in onze eigen handen.

Ian G. Thijm, BSc, MBA, TM Leraar

De 9 Maan Dagen van “Mother Divine, de natuurwetten die evolutie beheersen

In de Vedische astrologie zijn er bepaalde dagen die zeer gunstig zijn, wanneer de natuurwetten levendig en ondersteunend zijn voor specifieke doeleinden.

De Negen Maan Dagen van de “Mother Divine” (Navrátri) vinden twee keer per jaar plaats en deze tijd is van 13-21 april 2021.

Ze behoren tot de meest gunstige dagen in de Vedische kalender -. Gedurende deze tijd zijn de natuurwetten die samenhangen met verbeterd welzijn, spirituele vooruitgang en geluk bijzonder levendig en toegankelijk.

Deze 9 dagen van oorspronkelijke natuurwetten worden beheerst door de originele vrouwelijke krachten, ook wel “Mother Divine” (MD) (Moeder Natuur) genoemd, en zijn de krachten die verantwoordelijk zijn voor de hele schepping. Deze krachten zijn levendig en toegankelijk tijdens deze 9 dagen in hun oorspronkelijke vormen van ontbinding, onderhoud en schepping (Durgá, Mahá Lakshmí  en Sarasvatí).

Om het nieuwe te creëren, moet het oude eerst worden vernietigd.


AD


Alle groei en het evolutieproces vindt plaats door deze krachten van vernietiging van het oude, instandhouding en creatie van het nieuwe.

De eerste 3 dagen van Mother Divine staan ​​bekend als de “Mahá Durgá” krachten / energieën, deze natuurwetten vernietigen alle onzuiverheden, kwaad, zonden en onwetendheid die al het lijden veroorzaakt, in onszelf en in anderen.

Nadat we zijn gezuiverd door de Durgá-krachten, worden de krachten en energieën van Mahá Lakshmí in de komende 3 dagen levendig. Deze natuurwetten schenken ons alle rijkdom en comfort om ons te onderhouden. Rijkdom in zijn 8 vormen zijn algemene rijkdom, geld, voedsel (granen), dieren (voertuigen), kinderen (nakomelingen), moed (moed en kracht), onderwijs (kennis) en overwinning.

De laatste 3 dagen wordt Mahá Sarasvatí levendig, de natuurlijke wetten van wijsheid en kennis. Alleen door kennis kunnen we een beter leven voor onszelf en anderen creëren.

Het proces in deze 9 maan dagen is dus vernietiging (van het kwade, onwetendheid), onderhoud (door rijkdom) en schepping door Kennis. Deze 9 dagen worden als een zeer gunstige tijd beschouwd.

Om maximaal voordeel te halen uit deze dagen, kun je gewoon rustig luisteren naar de Vedische Mantra’s die betrekking hebben op deze 9 dagen. Ze zijn hier gedurende die tijd te vinden: http://www.maharishichannel.in/ op kanaal 3, klik op afspelen

Jai Guru Dev

Bron: Ian G. Thijm, Bsc, MBA, TM Leraar, Health and Wellness Coach

De Internationale Dag van Dieren en Planten in het Wild of Wildlifeday

Jaarlijks op 3 maart is het World Wildlife Day (Werelddag van de Wilde Dieren en Planten). Een dag om aandacht te vragen voor een toekomst waarin mens en in het wild levende dieren in harmonie kunnen samenleven.
Op deze dag staat de waarde van wilde flora en fauna centraal, inclusief alle ecologische, genetische, sociale, economische, wetenschappelijke, educatieve, culturele, recreatieve en esthetische eigenschappen.

Zwarte beer

 Bekende diersoorten zijn de zwarte beren. De beren zijn meestal nachtdieren, maar kunnen ook overdag vaak worden gezien. Het zijn slimme, nieuwsgierige en opportunistische alleseters, en hun dieet verschilt per seizoen. In Tahoe vertrouwen ze in toenemende mate op menselijk afval voor hun levensonderhoud. Elke zomer staan de kranten vol met verhalen over beren die huizen binnendringen en onnodig worden gedood door natuurbeschermers. Bezoek de Bear League voor meer informatie over het veilig en humaan afschrikken van beren.

Noordelijke Havik

De Noordelijke Havik is een roofvogel die in bossen leeft en op knaagdieren en vogels jaagt. Haviken maken al lang deel uit van het ecosysteem van het Lake Tahoe Basin. Ze leven het hele jaar door aan het meer en broeden van meerniveau tot boomgrens. Studies hebben aangetoond dat er meer dan 90 nesten verspreid zijn over de bossen van Tahoe. De vogels worden door de TRPA, Forest Service en de staten Californië en Nevada vermeld als een soort van bijzonder belang. Huidige potentiële stressfactoren voor haviken zijn onder meer verstedelijking, gemotoriseerde en niet-gemotoriseerde recreatie op bospaden en wegen, het kappen van bomen om het vuur te verminderen en de ontwikkeling van skiresorts. Ontwikkelings- en recreatieplannen moeten ervoor zorgen dat de soort wordt beschermd door zo min mogelijk in te grijpen in geïdentificeerde nest- en jachtgezichten.

Geelbuikmarmot

Misschien hoor je een vreemde ‘klap’, fluit of triller op de top van een van Tahoe’s rotsachtige toppen of hooggelegen weiden en besef je al snel dat het afkomstig is van de geelbuikmarmot. Een geweldige plek om marmotten te zien in het wild van Tahoe is Desolation Wildernis De hoge ligging van het Tahoe Basin is geschikt voor deze wezens, die over het algemeen boven 6.500 voet leven. Marmotten zijn overdag actief en zijn alleseters.

Berg Geelpootkikker

Hoewel de hoger gelegen kleinere meren en zijrivieren naar Lake Tahoe historisch gezien ideale habitats waren voor de berggeelpootkikker, heeft de introductie van niet-inheemse vissoorten in de afgelopen eeuw de kikkers bedreigd door predatie. Ze overleven in slechts 20 procent van hun historische habitat. U kunt een van deze amfibieën herkennen aan de gele of oranje onderkant van hun benen en lichamen. De U.S. Forest Service heeft onlangs geprobeerd de geelpootkikker opnieuw te introduceren in meren in verschillende wildernisgebieden, waaronder de meren Tamarak, Cagwin, Ralston, Lucille, Margery, Jabu en LeConte.

Bergwitvis

De bergwitvis is een forelachtige, zilverkleurige tot stoffige groene vis die voorkomt in Lake Tahoe. Bergwitte vis behoort tot de zalm- en forelfamilie en is te vinden in meren, rivieren en beken in het noordwesten van de Verenigde Staten. De Lake Tahoe-populatie van bergwitvis vertegenwoordigt de zuidwestelijke verspreiding van de soort. Deze vis is een bodemvoeder die zich af en toe opportunistisch voedt met uitkomende insecten aan het wateroppervlak. De bergwitvis paait van oktober tot december en komt in het vroege voorjaar uit. De oudste geregistreerde bergwitvis was 18 jaar oud, maar de typische levensduur is 8 tot 9 jaar. In Lake Tahoe kan tijdens de wintermaanden witte bergvis worden gevangen en is hij lekker om te eten.

Pika

Kijk goed om er zeker van te zijn dat je het fluitje van een marmot niet verwart met het hoge geluid van de pika. Net als de marmot is pika ook te zien rond de toppen van de rotsachtige toppen van Tahoe. Pika leeft op koelere grote hoogten omdat ze gevoelig zijn voor warme temperaturen. Klimaatverandering vormt een ernstige bedreiging voor deze dieren, want naarmate de temperatuur stijgt in het Tahoe-gebied, zal de pika nergens hoger of koeler kunnen gaan. Hoewel pika eruit ziet als knaagdieren, zijn ze eigenlijk een soort konijn. Pika overleeft de besneeuwde winters van Tahoe op de toppen van toppen door planten in hun schuilplaatsen te stapelen voor voedsel en isolatie.

 

SneeuwPlant

Deze prachtige en ongewone plant is in de lente te zien tussen smeltende sneeuwplekken in de bossen van Tahoe. De sneeuwplant bevat geen chlorofyl zoals de meeste groene planten, wat te zien is aan zijn heldere karmozijnrode kleur. Deze planten zijn parasitair en voeden zich met bodemschimmels die vastzitten aan de wortels van groene planten, waar de schimmels suiker, water en voedingsstoffen verzamelen.

Suikerpijnboom

De suikerpijnboom heeft de grootste kegel van alle soorten naaldbomen, met kegels tot 26 centimeter lang. De suikerpijnboom is een lid van de witte dennengroep en is overal in de bergketens Sierra en Cascade te vinden. Suikerpijnbomen hebben naalden van 2 tot 4 inch in bundels van vijf. John Muir noemde de suikerboom ooit de “koning van de coniferen”. De suikerpijnboom, samen met alle Noord-Amerikaanse witte dennen, wordt aangevallen door de Euraziatische witte dennenblaarroest. De blaarroest is een schimmel die in 1909 vanuit Europa werd geïntroduceerd. Het Lake Tahoe Basin staat centraal bij een poging om suikerpijnbomen te vinden die genetisch resistent zijn tegen de vreemde blaarroest. Bezoek de Sugar Pine Foundation voor meer informatie.

Tahoe gele tuinkers

De zandstranden van Tahoe zijn de enige plaatsen ter wereld waar de Tahoe Yellow Cress groeit. Lake Tahoe heeft, in tegenstelling tot andere Sierra Nevadan-meren, een unieke geologische geschiedenis gehad die heeft geleid tot de evolutie van deze zeldzame soort alleen bij Lake Tahoe. Dankzij de onderstammen kunnen scheuten zich verspreiden en op- of aflopend tevoorschijn komen, afhankelijk van het waterpeil. Tahoe Yellow Cress wordt momenteel vermeld als bedreigd in zowel Nevada als Californië. Deze laagblijvende, meerjarige mosterd is beïnvloed door strandgangers en kustlijnontwikkeling. Als je het ziet terwijl je een van de prachtige stranden van Tahoe bezoekt, loop dan lichtjes en vermijd de omheinde gebieden.

Wilgen vliegenvanger

Hoewel de grauwgekleurde wilgenvliegenvanger misschien niet zo gemakkelijk wordt opgemerkt als de meer felgekleurde Stellers Vlaamse gaai of westerse tanager, is de wilgenvliegenvanger een belangrijke indicator voor de gezondheid van ecosystemen, aangezien hij leeft in vennen en weiden in het Tahoe-bekken. Het zal soms in een wilg neerstrijken om insecten te vangen die voorbij vliegen of boven vegetatie zweven en nietsvermoedende insecten oppikken. Deze vogels en zijn leefgebied zijn gevoelig voor menselijke invloeden.

                                                                                            Lahontan moordende forel                                                                                                                                                    Historisch gezien leefden er maar een paar vissoorten in Lake Tahoe. De Lahontan Cutthroat Trout was de dominante vis. Groot en langlevend, groeide hij uit tot een indrukwekkende lengte van 50 centimeter en woog hij 40 pond. Inheemse mensen in het hele Great Basin waren voor hun levensonderhoud afhankelijk van de forel.Het lot van de Lahontan-moordenaar veranderde echter drastisch tijdens de 19e en 20e eeuw. De vissen werden in grote aantallen gevangen om de steden en mijnkampen van het groeiende Westen te onderhouden. Dammen en ontwikkeling hebben habitat vernietigd. In 1970 werd de vis vermeld als een bedreigde diersoort. In 1975 werd die classificatie verlaagd tot ‘bedreigd’.

  Kokanee zalm                     

De beroemdste niet-inheemse vis van Tahoe is de kokanee, die elke herfst in Taylor Creek paait. Deze kleine rode zalm werd in 1944 in het meer geïntroduceerd en is een geheel door land omgeven neef van rode zalm. De U.S. Forest Service exploiteert een bezoekerscentrum en een ondergronds uitkijkstation in Taylor Creek.