22 april: Dag van de Aarde

Dag van de Aarde is een jaarlijks terugkomende dag met activiteiten die tot doel hebben mensen bewust te maken van het bijzondere van de aarde en het leven daarop.

Op deze dag wordt op positieve wijze aandacht gevraagd voor de wereldproblematiek rondom natuur, milieu en klimaatverandering. We worden op deze dag eraan herinnerd dat de aarde en haar ecosystemen ons voorzien van leven en voedsel.

 Het thema van World Earth Day 2017 is “Environmental and Climate Literacy” (Milieu- en Klimaat-geinformeerdheid).

Educatie is de grondslag voor progressie. We moeten eenieder kennis bijbrengen over milieu en klimaat en stimuleren om actie te ondernemen om het milieu te beschermen. Elk land zou op deze dag een project hieromtrent met als focus educatie, moeten uitvoeren. Het is een collectieve verantwoordelijkheid om harmonie met de natuur en de aarde te promoten om een juiste balans te bereiken tussen de economische, sociale en milieu behoeften van de huidige en toekomstige generaties van de mensheid.

Wereld Aarde Dag biedt ons de gelegenheid om wereldwijd bewustzijn bij het publiek te verhogen tegen de uitdagingen betreffende het welzijn van de planeet aarde en al het leven dat het onderhoudt.

Venezuela laat zien waar het echte socialisme toe leidt

COLUMN

Ter linkerzijde is menigeen al zeker een halve eeuw gebiologeerd door Latijns-Amerika. Waarom? Is daar soms een voorbeeld te vinden van hoe linkse politiek leidt tot een samenleving waarin iedereen rijker en gelukkiger wordt? Geenszins. 

Wel waren in Latijns-Amerika in de jaren zestig, zeventig en tachtig enkele voor ‘rechts’ versleten dictaturen te vinden, terwijl op Cuba in 1959 het regime van Castro aan de macht kwam dat een doorn in het oog van de Verenigde Staten was. Daarmee leek Latijns-Amerika de uitgelezen plek voor tal van linkse lieden om hun anti-Amerikanisme uit te leven en om ‘rechts’ te associëren met dictatuur.

De ontwikkelingen in Chili leken voor links een propagandistisch godsgeschenk. Hun held, de marxistische president Allende, werd in 1973 met een militaire coup afgezet, waarna de ‘rechtse’ dictator Pinochet tegenstanders uit de weg ruimde of opsloot. 

Hier in Europa verrezen Chili-comités uit ‘solidariteit’ met het Chileense volk. Was dit een uiting van oprechte begaanheid met het lot van een onderdrukt volk? Zelfs als alleen Latijns-Amerika in ogenschouw wordt genomen, moet dit ernstig worden betwijfeld. Op het communistische Cuba vielen immers volgens voorzichtige schattingen minstens zoveel slachtoffers ten prooi aan de politieke repressie, vermoedelijk meer. In relatief opzicht lag het aantal slachtoffers zelfs met zekerheid hoger, omdat Cuba minder inwoners telt dan Chili. Toch richtten de aanhangers van de Chili-comités geen Cuba-comités op. Integendeel, in hun kringen werd de tiran Castro juist verheerlijkt.

Onrecht 

Dat de dictatuur in Chili niet communistisch was, anders dan die op Cuba, had ten minste twee consequenties. Aan de Chileense dictatuur kwam in 1990 een einde, de Cubaanse duurt nog altijd voort. En onder Pinochet begon Chili reeds aan een economische hervorming richting de markteconomie, terwijl in Cuba de immer volgehouden socialistische controle-economie nu al bijna zestig jaar voor economische stilstand zorgt. Voor toeristen oogt het eiland ‘nostalgisch’ als levende jaren vijftig. Maar dat komt omdat communisme elke economische vooruitgang smoort. Toeristen op Cuba laven zich wat dat betreft aan het onrecht dat de gewone Cubanen wordt aangedaan.

Het verschil tussen markteconomie plus (ook voor Chili uiteindelijk weer) democratie enerzijds en socialistische dictatuur anderzijds is momenteel ook goed te zien aan een vergelijking tussen Chili en Venezuela. Veertig jaar geleden was Venezuela, een land waar links in het geheel niet naar omkeek, hét succes van Latijns-Amerika. Het was toen een stabiele democratie, met een gemiddeld inkomen per hoofd van de bevolking dat (in koopkrachtpariteit) 2½ keer zo hoog was als dat in Chili. In 2015, na een kwart eeuw democratie in Chili en zestien jaar socialisme in Venezuela, lag het gemiddeld inkomen per hoofd van de bevolking in Venezuela nog slechts op iets meer dan de helft van dat in Chili.

Inmiddels heeft de crisis zich in Venezuela verder verdiept. De economie is de afgelopen drie jaar met 23% gekrompen. De inflatieverwachtingen voor het lopende jaar zijn 1600%. Er is een chronisch gebrek aan medicijnen en voedsel; het filmen van lege schappen in de supermarkten is door de socialistische dictator Maduro strafbaar gesteld. De oppositie zit deels in de gevangenis. Twee weken geleden trachtte het gerechtshof, vol stromannen van Maduro, het parlement aan de kant te schuiven omdat de oppositie er een meerderheid heeft. Dat mislukte, maar enige macht was allang aan het parlement ontnomen.

Socialistisch wanbeleid en onderdrukking

In Venezuela vinden nu ondanks de politieke onderdrukking massale volksprotesten plaats. Maar bij ons geen linkse initiatieven tot oprichting van een Venezuela-comité, noch wordt blijk gegeven van enige andere vorm van medeleven met het Venezolaanse volk. Zolang het maar gebeurt in naam van ‘het socialisme’ mag kennelijk niet alleen een economie te gronde worden gericht, en de bevolking in diepe armoede worden gestort, maar is het blijkbaar tevens geoorloofd rechtsstaat en democratie om zeep te helpen. Links kijkt weer eens in groten getale weg van socialistisch wanbeleid en onderdrukking.

Juist nu, meer dan in voorgaande decennia, zou de aandacht naar Latijns-Amerika moeten uitgaan. Omdat je in landen als Chili kunt zien dat markteconomie en democratie tot een welvaartsgroei leiden waarvan de hele bevolking profiteert. Terwijl de situatie in Venezuela helaas het zoveelste bewijs vormt dat ongeremd socialisme leidt tot armoede, behalve uiteraard voor de corrupte partij- en legerkliek aan de top, en tot dictatuur. Misschien zien de Europese kiezers, die zich immers meer en meer afwenden van uitgesproken linkse partijen, zulke zaken wel scherper dan linkse activisten en unverfroren socialistische politici.

Patrick van Schie is historicus en directeur van de TeldersStichting, de liberale denktank van Nederland gelieerd aan de VVD. Hij schrijft deze column op persoonlijke titel.

Bron: https://www.trouw.nl/democratie/venezuela-laat-zien-waar-het-echte-socialisme-toe-leidt~adeaf2e1/

Nieuwe plastic soep ontdekt tussen Groenland en Nova Zembla

Er is een zesde drijvende vuilnisbelt ontdekt in het zeewater tussen Groenland en Nova Zembla. In de Groenlandzee en de Barentszzee is een veel hogere concentratie plastic aangetroffen dan verwacht.

Plastic afval aan het wateroppervlak.

Van vijf plekkken in de grote oceanen was al bekend dat zich er grote hoeveelheden plastic hebben verzameld. Nu blijkt dat niet alleen de grote oceanen zijn vervuild met plasticafval, ook in de Noordelijke IJszee drijft een plasticsoep. Grote hoeveelheden plastic hebben zich verzameld tussen Groenland en de archipel Nova Zembla, blijkt uit onderzoek van een internationaal team dat op expeditie is geweest in het poolgebied.

De vervuiling is niet gelijkmatig verspreid. Grote delen van de wateren rond de Noordpool zijn bijna plasticvrij. Zo is ten noorden van Canada en Siberië weinig plastic te vinden. Het afval heeft zich geconcentreerd ten noorden van de Atlantische Oceaan.

‘Het goede nieuws is dat er delen van het Arctisch gebied zijn waar nauwelijks plastic drijft. Het slechte nieuws is dat in de Groenlandzee en de Barentszzee een veel hogere concentratie plastic is aangetroffen dan we hadden verwacht’, zegt oceanograaf Erik van Sebille van de Universiteit Utrecht en het Imperial College Londen. ‘Daar drijven honderden tonnen plasticafval.’

Een plastic flesje op het strand.

Het was al bekend dat zich op vijf plekken in de wereld plastic heeft verzameld in cirkelvormige oceaanstromingen. Van Sebille: ‘Wij hebben een zesde garbage patch (drijvende vuilnisbelt) aangetroffen. Het zijn vooral kleine stukjes plastic, meestal het formaat van een rijstkorrel.’

Europa en Amerika

Het is ons plastic dat terechtkomt in het noordpoolgebied, dat toch al onder toenemende druk staat

–Erik van Sebille

Uit gps-gegevens van duizenden boeien waarmee stromingen in de oceanen werden gevolgd, konden de onderzoekers afleiden dat het plastic in de Noordelijke IJszee afkomstig is van Europa en de VS. Het afval wordt door de Golfstroom vanuit de Atlantische Oceaan naar arctische wateren gevoerd. Zodra het relatief warme water de koude Noordelijke IJszee bereikt, zakt het naar beneden. De plastic deeltjes blijven drijven en hopen zich op in het noordelijke deel van de Groenlandzee en de Barentszzee.

Van Sebille: ‘We keken altijd naar de plasticvervuiling door landen als China, India, Indonesië en Thailand. Dit laat zien dat we ons ook zorgen moeten maken om de vervuiling uit Noordwest-Europa. Het is ons plastic dat terechtkomt in het noordpoolgebied, dat toch al onder toenemende druk staat door opwarming van de aarde en het smelten van het ijs.’

Dat Europees en Amerikaans plastic in noordelijke richting wordt getransporteerd, kwam eerder al naar voren uit computermodellen. Die voorspellingen werden bevestigd tijdens een maandenlange expeditie in 2013, waarvan de bevindingen deze week zijn gepubliceerd in Science Advances.

De onderzoekers visten het plastic met netten uit het water – vislijnen en plastic zakken, maar vooral kleine kunststofdeeltjes. Als plastic in zee terechtkomt, wordt het onder invloed van zon en wind in almaar kleinere stukjes afgebroken. Die mengen zich met algen, waardoor het moeilijk wordt ze uit het water te filteren.

Onderzoek

‘Hoe meer onderzoek we doen, hoe groter het plasticprobleem blijkt te zijn’, zegt voormalig hoogleraar Hans van Weenen. ‘Het gaat om een relatief hoge concentratie plastic, die is ontstaan in een gebied dat nauwelijks is bevolkt. Daar komt bij dat uit smeltend ijs kleine plastic deeltjes vrijkomen. Bovendien maakt klimaatverandering meer scheepvaart in het arctisch gebied mogelijk en schepen vormen eveneens een bron van plasticvervuiling’, aldus Van Weenen, die niet betrokken is bij de publicatie.

De onderzoekers maken aannemelijk dat de Barentszzee en de Groenlandzee eindpunt zijn van vervuiling vanuit zuidelijker gebieden, zegt marien bioloog Jan Andries van Franeker, verbonden aan Wageningen Marine Research. Deze bevindingen bevestigen volgens hem studies waaruit blijkt dat stormvogels meer plastic in hun maag krijgen naarmate ze in de buurt komen van de Warme Golfstroom. Van Franeker ziet wel een lichtpuntje: ‘De stromingsmodellen in deze publicatie laten zien dat als we de plasticvervuiling in Europa verminderen, je de positieve effecten binnen enkele jaren terugziet tot ver in de Noordelijke IJszee.’

Bron: http://www.volkskrant.nl/wetenschap/nieuwe-plastic-soep-ontdekt-tussen-groenland-en-nova-zembla~a4488748/

Eenvoudige operatie voorkomt amputatie diabetespatiënt

Een van de grootste angsten van veel diabetespatiënten wordt nu opgelost. Plastisch chirurgen uit de Verenigde Staten en Nederland hebben een eenvoudige methode ontwikkeld om wonden aan tenen en voeten – en zelfs amputaties – te voorkomen.

Door een (beknelde) zenuw in de enkel operatief meer ruimte te geven, vrij te maken, kunnen het verminderde gevoel en de kracht van de diabetesvoet zich herstellen. Bovendien leiden meer gevoel en beweeglijkheid in de voet tot betere doorbloeding daarvan. Dat stellen de Nederlandse plastisch chirurg prof. dr. Henk Coert (UMC Utrecht) en zijn Amerikaanse collega prof. dr. Lee Dellon van het fameuze Johns Hopkins Hospital in Baltimore.

Komend najaar start in het Universitair Medisch Centrum Utrecht en vijf andere Nederlandse centra een omvangrijke patiëntenstudie. Daarbij zal, na de ingreep, herstel van het gevoel in de voeten van patiënten worden gemeten en langdurig onder controle worden gehouden.

Prof. dr. Henk Coert spreekt van ’een belangrijke stap’ voor de circa één miljoen diabetes patiënten in Nederland.

Prof. dr. Henk Coert, afdelingshoofd Plastische Chirurgie, spreekt van ’een belangrijke stap’ voor de circa één miljoen diabetespatiënten die Nederland op dit moment telt. ,,Zij krijgen door deze ingreep gevoel en kracht in hun voet(en) terug. Bovendien voelen zij zich erkend in hun chronische pijnklachten, zoals doofheid en tintelingen in hun tenen.” Samen met zijn Amerikaanse collega Dellon is Coert grondlegger van deze even relatief eenvoudige als spectaculaire chirurgische behandeling van beknelde zenuwen. Professor Coert, specialist op het terrein van zenuwcompressie en zenuwchirurgie, sprak gisteren zijn aanvaardingsrede van het hoogleraarschap uit.

Diabetes treft binnen twintig jaar (in 2035) naar verwachting 7 procent van de wereldbevolking. Dan heeft Nederland anderhalf miljoen mensen met diabetes.

Bijna de helft van de patiënten heeft last van schade aan de zenuwen, in zowel voeten als handen. Deze gevoelsdoofheid heet ’polyneuropathie’. Als het optreedt, is het in de meeste gevallen progressief. De zenuwschade veroorzaakt pijn, tintelingen en een brandend gevoel. Het gevoelsverlies leidt bij 15 procent van de diabeten tot wonden en infecties aan of ín de voet. Soms is amputatie van tenen of het verlies van een voet of onderbeen het dramatische gevolg.

De Nederlandse Vereniging voor Plastische Chirurgie (NVPC) steunt de nieuwe behandeling. Chronische pijn door zenuwbeknelling bij diabeten kost de Nederlandse samenleving naar schatting jaarlijks 20 miljard euro aan medische- en indirecte kosten, zoals ziekteverzuim.

Bron: http://m.telegraaf.nl/article/28023342/eenvoudige-operatie-voorkomt-amputatie-diabetespatient

Amsterdam en Rotterdam in 3D na wedergeboorte Google Earth

Google heeft Earth flink onder handen genomen. Na de grondige revisie zijn veel plekken in 3D te bekijken. De wereld als één groot miniatuur-landschap.

Het effect is spectaculair: wie inzoomt op bijvoorbeeld de binnenstad van Amsterdam ziet voor zijn oog een Madurodam-achtig tafereel opdoemen. Ook andere grote steden en toeristische trekpleisters als kasteel Chambord in Frankrijk of de Grand Canyon hebben van Google deze behandeling gekregen. Door tegelijk de shift-toets in te drukken en de muis te bewegen kan de virtuele bezoeker door de steden dwalen, in- en uitzoomen of om gebouwen heen vliegen. 

Google Earth zag in 2005 het licht en kreeg toen de handen op elkaar. Maar in de jaren erna schoof het programma in de schaduw van broertje Google Maps. De grote update – de eerste sinds vijf jaar – moet daar verandering in brengen, ook omdat Earth nu niet als apart programma hoeft te worden geïnstalleerd, maar gewoon via het web te benaderen is.

Verdwalen

Het verschil met Maps? Maps is volgens Google om je weg te vinden, Earth om in te verdwalen. Google is naar eigen zeggen twee jaar bezig geweest met deze nieuwe versie. Behalve de 3D-beelden (die met wat meer moeite ook via Maps zijn te zien) zijn er nieuwigheden als virtuele rondleidingen langs bijzondere natuurlocaties. Hiervoor werkt Google samen met bijvoorbeeld de BBC. 

Google Earth is op dit moment alleen beschikbaar in Chrome-browsers en op Android-telefoons als app. Voor iOS en andere browsers komt de nieuwe versie van Earth later beschikbaar.

Bron: http://www.volkskrant.nl/tech/amsterdam-en-rotterdam-in-3d-na-wedergeboorte-google-earth~a4488195/?utm_source=VK&utm_medium=email&utm_campaign=20170419%7Cavond&utm_content=Amsterdam%20en%20Rotterdam%20in%203D%20na%20wedergeboorte%20Google%20Earth&utm_term=36029&utm_userid=fc84ba65-7330-4eff-8bfc-b29c7d54a05f

Ook Facebook stapt in de wereld van AR

SAN JOSE – Facebook gaat een platform ontwikkelen voor augmented reality. Dat was de boodschap van Facebook-oprichter Mark Zuckerberg dinsdag op F8, de bijeenkomst van Facebook voor ontwikkelaars. Facebook staat niet alleen: ook andere bedrijven, waaronder Microsoft zien 2017 als hét jaar van de augmented reality.

Zuckerberg klom vanochtend op het podium, casual gekleed in een t-shirt en een spijkerbroek. Volgens hem worden foto’s en video’s steeds belangrijker in ons leven. Tegelijkertijd vallen traditionele gemeenschappen uiteen en is het steeds harder nodig om mensen samen te brengen, aldus Zuckerberg. Facebook ziet een wereld voor zich waarin het echte leven en het digitale leven worden vermengd.

Om het echte leven en de digitale wereld samen te brengen is een platform nodig en dat AR-platform gaat Facebook ontwikkelen. Het platform is vandaag opengesteld voor ontwikkelaars.

De eerste stap is volgens Facebook het toevoegen van digitale elementen aan het dagelijks leven met behulp van de camera van een telefoon. Uiteindelijk moet dat leiden tot een soort bril die een ‘virtuele laag’ over de werkelijkheid kan leggen. ,,Maar het duurt even om dit soort dingen uit te rollen”, waarschuwt Zuckerberg.

De ideeën van Facebook doen erg denken aan de pogingen van Google met Google Glass, de filters die Snapchat eerder introduceerde en de nieuwe filters die zich aanpassen aan de omgeving van de foto en het AR-platform dat Microsoft aan het ontwikkelen is.

Bron: http://www.telegraaf.nl/digitaal/28016486/__Ook_Facebook_stapt_in_de_wereld_van_AR__.html

HENRY FORD’S achter kleinzoon belijdt het Hinduïsme

Henry Ford’s achterkleinzoon omarmde het  Hinduïsme en nam de naam van  Ambarish Dás aan.

Wat  fascineerde hem in het hinduïsme en wat dreef hem  om het te omarmen?

Ambarish Dás mag niet Indiaas geboren zijn. Zijn ziel is dat  echter wel. Zijn moeder is de dochter van Edsel Bryant Ford II, zoon van de legendarische Henry Ford (oprichter van de Ford Motor Company,USA). Dat maakt hem een ​​vierde generatie Ford en een onderdeel van één van de meest iconische families in Amerika. Maar deze Ford heeft meer aan  zijn hoofd dan auto’s.

Terwijl hij aan de Tulane University, Louisiana studeerde, hoorde hij voor het eerst  Hindu-religieuze muziek in de campuswinkel. Hij raakte gefascineerd bij het horen van de muziek. Die raakte hem diep. Zo begon zijn interesse  bij het hinduïsme.

Hij is getrouwd met een Bengaalse vrouw en heeft sindsdien zijn bekendheid en rijkdom gebruikt om het woord van het hinduïsme en Krishna te verspreiden.

Hij reisde over de hele wereld met zijn vrouw, ook een toegewijde, om het Krishna-bewustzijn te verspreiden omdat hij redeneert : “Het hinduïsme  is een geestelijke wetenschap, niet alleen voor Indiërs, maar voor iedereen op de hele wereld.”

“Ik had veel vragen toen ik opgroeide. Toen ik nog  jong was, vroeg ik me af hoe groot het universum was, wat er  aan de andere kant van de hemel was , wie was God, hoe  Hij was – dat  soort vragen en dingen ‘, zei hij.

‘Mijn grootvader Henry Ford zou vandaag de dag mijn levensstijl waarderen, want ook hij was  erg geïnteresseerd in het spirituele leven en de Oosterse filosofie.

Hij beoefende dagelijks yoga en las veel van de Hindu geschriften. Hij geloofde in reïncarnatie en was vegetariër. Hij was ook een goede vriend van Paramahamsá Yoganandá. ‘

Dus hij zou heel blij zijn geweest met de levensstijl die ik leid en waar  ik in geloof .

“Ik was op zoek naar betekenis in het leven en ik heb het niet gevonden in het geloof waarmee  ik opgroeide. Ik heb verschillende religieuze systemen geëxperimenteerd en gelezen, maar toen ik de Bhagavad Gitá las, was het alsof een bel ging rinkelen.

‘Het bevatte  alles wat ik zocht: God is een persoonlijkheid. We hebben een relatie met God en door die relatie te herstellen, kunnen we teruggaan naar de spirituele wereld. ‘

“Ik woonde al jaren in de Rocky Mountains of Wyoming als een kloosterling met  lezen, mantra’s zingen en het koken van vegetarisch eten.”

“Ik geloof in het concept van ananda – onbeperkt geluk. Geluk is niet iets dat een begin en een einde heeft – het is eindeloos. “

‘Sommige mensen worden gelukkig als ze winkelen, een goede maaltijd hebben of goed scoren in een examen, een baan krijgen, wat geld verdienen, maar hoe lang duur dat geluk? Het duurt niet zo lang. ‘

Geluk kan niet komen uit zintuiglijke objecten. Het komt uit zelfrealisatie. Het komt uit het realiseren van wie we zijn, wat  onze dharma is , wat we moeten doen, wie dienen wij te dienen.

Zodra we dat vinden en ons comfortabel voelen in die positie, dan realiseren we dat die positie niet kan eindigen. Niemand kan het wegnemen. Er is geen angst bij betrokken. Dat is het begin van geluk omdat het niet tijdelijk is.

Toen ik met Sharmilá trouwde, was dat een mijlpaal voor mijn ouders.

Ze waren erg onder de indruk van haar, ze was gepromoveerd dus heel hoog opgeleid en had veel bereikt , zeer goed opgevoed, en  natuurlijk houden zij ook van mijn kinderen, Amritá en Anishá.

Ambarish Dás  heeft bijgedragen aan de oprichting van de eerste Hindu-tempel in Hawaï en schonk ook 500.000 US dollar om het Bhaktivedanta Cultural Center in Detroit te helpen opzetten , welke  in 1983 is afgerond.

Hij  heeft in de loop der jaren veel belangrijke donaties gedaan , die lopende projecten hebben geholpen, zoals de Pushpa Samádhi Mandir van de Iskcon in Mayapur, India. Hij is ook de voorzitter van de Sri Mayapur Tempel van het Vedische Planetarium.

Ambarish Dás  heeft ook erg veel gelobbyd om een ​​vedisch cultureel centrum te bouwen  in Moskou met een  geschatte waarde  van 10 miljoen dollar, maar het werd door de communistische regering geblokkeerd.

Hij heeft onlangs een herenhuis van 6.000.000 US dollar gekocht om het om te bouwen tot  een tempel- en leercentrum in Honolulu, VS.

Bron: https://hathiwala.wordpress.com/2016/01/05/great-grandson-of-henry-ford-mr-ambarish-dasalfred-b-ford/

Aap moet weer bang worden voor mensen

Contact tussen bavianen en mensen leidt altijd tot ruzie. Kaapstad gaat ze daarom scheiden. Dat is beter voor allebei.

Een mannelijke baviaan staat voor een elektrisch hek terwijl hij naar een bakkerij aan overkant van de straat gluurt. ‘Een plak cake smaakt nu eenmaal lekkerder dan plantenwortels.

De plundering van een auto door bavianen ziet er onprettig uit. Het gebeurde in 2010 in een kleine file richting Cape Point, het meest zuidwestelijke puntje van Afrika, een toeristische attractie. Een gezin had de ramen van de auto wagenwijd openstaan en wilde een groepje bavianen van dichtbij op de foto zetten.

Het alfamannetje toonde zijn angstaanjagend grote tanden. Dat had een waarschuwing moeten zijn. Voor de bestuurder van de auto het wist, sprong de veertig kilo zware aap – pure spiermassa – door het raam naar binnen. Een stuk of vijf kleinere apen volgden. In paniek sprongen de mensen – vader, moeder en hun twee kinderen – de auto uit.

Binnen bleek veel eten te liggen. Nu het gezin veilig buiten stond, werd het schouwspel best geestig. Verpakkingen vlogen wild naar buiten – kleren en doorzochte tassen ook. Binnen vond een bacchanaal plaats. Iemand probeerde de nog meer toegesnelde bavianen aan één kant van de auto te verjagen, maar zij liepen om de auto heen en openden vervolgens aan de andere kant handig zelf de portieren.

Dit soort taferelen zie je nu veel minder, verzekert Julia Wood. Zij is de biodiversiteitsmanager van de gemeente Kaapstad. “Bavianen werden brutaal doordat touroperators de apen voerden om hen dichtbij hun bussen te lokken voor de foto. Dat mogen zij intussen niet meer doen.”

 

Scheiden

De afspraak is onderdeel van een bredere filosofie. Lang was het doel bavianen en mensen vreedzaam te laten samenleven in één groot gebied. Wood en haar team stapten daar in 2010 vanaf. “We willen scheiden”, zegt zij. ” Bavianen in de natuur, mensen in geürbaniseerd gebied. Geen overlap. Het verleden heeft geleerd dat het misgaat als we bavianen volledige bewegingsvrijheid geven. Waar bavianen en mensen met elkaar in contact komen ontstaat altijd conflict.”

Wat heet: tijdens de urbanisatie aan de noordkant van de Tafelberg, waar Kaapstad ligt, werden ooit zelfs alle bavianen uitgemoord. Je vindt dus alleen aan de zuidkant van dat gebergte, rond dorpen als Tokai en Kommetjie, nog zo’n 350 apen. Plus 150 in het Cape Point National Park.

Bavianen zijn opportunisten, legt Wood uit. “Zodra zij in de buurt komen van mensen proberen zij hun eten te stelen. Een plak cake smaakt nu eenmaal lekkerder dan plantenwortels.”

De scheiding werkt. Slechts af en toe breekt er nog ergens een baviaan in. “Onze maatregelen zijn wetenschappelijk onderbouwd”, zegt Wood. “De Universiteit van Kaapstad adviseert. We hebben grenzen getrokken. Bavianen die deze denkbeeldige streep overgaan, jagen we terug met losse flodders en verfkogels. We proberen hen weer angst voor mensen en woonwijken bij te brengen.”

Intussen experimenteert haar team ook met de inzet van geluid, bijvoorbeeld een nabootsing van leeuwengebrul wanneer een baviaan de grens tussen natuur en stedelijke bebouwing oversteekt. Ook dat lijkt succesvol. “Ons primaire doel is de bescherming van bewoners”, zegt Wood. “Maar het heeft als bijkomend voordeel dat we ook de bavianen ermee helpen. Hun populatie groeit na lange tijd eindelijk weer. In woonwijken werden ze soms vergiftigd, overreden of doodgeschoten.”

Maar de methode vergt aanhoudende inzet. Een rangerpatrouille trekt er dagelijks op uit om de virtuele grenzen tussen mens en baviaan te bewaken. En tijdens het toeristische hoogseizoen rond Kerst vorig jaar drukte Johan van der Merwe, hoofd natuurplanning van Kaapstad, alle toeristen nog maar weer eens op het hart nooit eten buiten te laten staan.

Baviaanbestendige vuilnisbakken waren bij de gemeente af te halen. En mocht er een baviaan in huis komen, adviseerde hij, blijf dan vooral kalm en bel de bavianennoodlijn.

Wood knikt. Zo’n noodlijn is nuttig. “Want een baviaan in huis kan heel eng zijn”, zegt ze. “Al doen ze je meestal niks.” En glimlachend: “Vooral als vrouw is het beangstigend. Voor schreeuwende mannen zijn bavianen bang. Maar voor vrouwen hebben die dieren echt geen enkel respect.”

Bron: https://www.trouw.nl/samenleving/aap-moet-weer-bang-worden-voor-mensen~ab060a6c/

Waarom heb je geen eetlust als je ziek bent?

Gezond

Om gezond te blijven, moeten we gezond eten. Niet te veel maar ook niet te weinig. Toch gebeurt er iets opmerkelijks als we ziek worden: de eetlust kan zomaar verdwijnen.

‘Bij zieke kinderen kan de lust tot eten zelfs meerdere dagen geheel afwezig zijn.’

Wie afgelopen winter door een griepvirus werd getroffen, zal het herkennen: de interne Bourgondiër gaat op non-actief en zelfs het consumeren van een enkele boterham of banaan wordt een opgave. Heeft dat verdwijnen van eetlust soms een functie voor ons herstel? Kun je griep wellicht uithongeren?

‘Bij ziekte wordt het lichaam gemobiliseerd om de ziekmaker (het virus of de bacterie) onschadelijk te maken en schade aan het lichaam te herstellen’, zegt Janny Dekker, huisarts te Groningen en ook werkzaam aan de Rijksuniversiteit Groningen.

Die stoffen zorgen ervoor dat alles ingezet kan worden om de ziekte te bestrijden

–Janny Dekker, huisarts

Dit gebeurt door middel van stoffen in het brein die de immuunafweer activeren, cytokines geheten, legt Dekker uit. ‘Die stoffen zorgen er door vermindering van de eetlust voor dat er minder energie naar de spijsvertering gaat en alles ingezet kan worden om de ziekte te bestrijden.’

In het Engels bestaat er zelfs een gezegde voor: ‘Feed a cold, starve a fever’. Toch is dat niet hoe het werkt: jezelf bewust uithongeren in de hoop sneller beter te worden is geen goed idee volgens Dekker. Daarvoor is de werking te complex.

Een huisarts zal bij griep zeggen: alleen eten waarin je trek hebt en wat je kunt verdragen

Het verdwijnen van de eetlust hangt dan wel samen met de activering van het immuunsysteem; of je door vasten of calorische beperking (weinig eten) een immuunreactie kunt opwekken, is vooralsnog wetenschappelijk niet bewezen.

Een huisarts zal bij griep zeggen: alleen eten waarin je trek hebt en wat je kunt verdragen. Dat kan in de praktijk een weinig uitgebalanceerd menu van bouillon en waterijsjes (ieder zijn meug) opleveren. Bij een griepje van een week is dat geen probleem, maar bij ziekten die langer duren (chemotherapie bij kanker staat bijvoorbeeld bekend om het doen verminderen van de eetlust), kan hulp van een diëtist nodig zijn om ervoor te zorgen dat de patiënt voldoende goede voeding binnenkrijgt.

Ook een verminderd reukvermogen kan de eetlust negatief beïnvloeden

–Janny Dekker, huisarts

Bij zieke kinderen kan de lust tot eten zelfs meerdere dagen geheel afwezig zijn. Geen reden tot zorg, zegt Dekker. ‘Zolang ze maar genoeg drinken, want vocht heb je juist meer nodig als je griep hebt, vanwege de koorts die extra vochtverlies veroorzaakt door de hogere lichaamstemperatuur.’

Iets anders dat ook nog kan meespelen bij griep of verkoudheid is een verminderd reukvermogen (door de ontsteking van het neusslijmvlies), zegt Dekker. Omdat de ‘smaak’ van eten grotendeels door de geur wordt bepaald, kan dat de eetlust ook negatief beïnvloeden.

Bron: http://www.volkskrant.nl/4487802?utm_source=VK&utm_medium=email&utm_campaign=20170418%7Cochtend&utm_content=Waarom%20heb%20je%20geen%20eetlust%20als%20je%20ziek%20bent?&utm_term=35946&utm_userid=fc84ba65-7330-4eff-8bfc-b29c7d54a05f

WORKSHOP: genderongelijkheid, depressie en bewustwording

Narrowing the Gap of Gender Differences,

by building the Self-Esteem of young women

 

Stichting UCARE is een non-profit organisatie, die sinds 2004 werkt aan bewustwording, kennisbevordering en informatievoorziening op diverse sociaal maatschappelijke gebieden.

Onder auspiciën van de UNESCO, voert UCARE het gender-depressie awareness project uit, waarbij de focus ligt op tienermeisjes en jonge vrouwen. Vanaf januari 2017 heeft UCARE gewerkt aan de bewustwording van dit onderwerp in het gebied Wanica, met name in Livorno, Highway, Pad van Wanica. Diverse hindoe- muloscholen zijn benaderd om te participeren aan dit project.

 

Op donderdag 13 april jl. hebben wij wederom een training verzorgd in het Lalla Rookh gebouw. Met een opkomst van 70+ participanten op een doordeweekse dag, zijn wij bijzonder tevreden. Na een intensieve training van o.a. Renuka Biharie – Bureau gender ADEK, Reshmi Bihariesingh – UCARE en Reema Chotkan – B1 Consultancy, is er vervolgens gedebateerd over bovengenoemd onderwerp.

Het debat werd voorgezeten door een deskundig panel: D.Peterhof (advocaat), S.Gangaram Panday (neuropsycholoog), R.Biharie (genderdeskundige). Na afloop kon het publiek met de deskundigen in gesprek gaan en eventueel persoonlijke vragen stellen.

Tevens was er een gastspreker aanwezig: schijfster Shanti Singh van o.a. het boek „De Vervoering“. Shanti is werkzaam in Rotterdam en heeft o.a. haar eigen debatprogramma, waarin zij diverse maatschappelijke onderwerpen op een luchtige manier bespreekbaar maakt. Tijdens haar presentatie heeft zij het voornamelijk gehad over de kracht van schrijven. Hiermee werd de link gelegd met het „expressie-project“ van UCARE, waarin wij voornamelijk jongeren vragen om hun gevoelens te uiten, middels schrijven, kunst etc.

Om het nationale bewustzijn te verhogen omtrent de directe gevolgen en de negatieve impact van de GBV, wat resulteert in suïcidaal gedrag, zal het project worden afgesloten middels een Nationaal Seminar.

Dit project zal uiteindelijk moeten leiden tot een bewustwording van de gevolgen van genderongelijkheid en het stimuleren van het burgerinitiatief tot vroegtijdig herkennen van depressie en de aanpak hiervan.

Voor meer informatie over UCARE, kunt u zijn op de FB page Stichting UCARE of stuur ons een mail: info@stichtingucare.com