11 augustus 2024: Tulsidás Jayantí

  “Zolang de bergen en de rivieren bestaan op aarde, zolang zal de wereld het verhaal van de Rámáyaṇa kennen.”

Tulsidás, ook bekend als Gosvámí Tulsídás werd in Rájpur in 1532 geboren; hij was een hinduïstische dichter, mysticus en filosoof. Vanwege zijn verering voor Rám Bhagván werd hij al in zijn jeugd genoemd “Rámbolá” (hij die Rám noemt) en “Tulsídás” (slaaf van de “tulsí”, de basilicumstruik, die door hindú’s als manifestatie van Vishṇu en Lakshmí gezien wordt )

Tulsídás was enige tijd gehuwd en hield veel van zijn vrouw Ratná. Op aanraden van Ratná volgde hij zijn religieuze bestemming, en verliet haar. Hij werd asceet en reisde als sádhu (kluizenaar) door India, waarbij hij overal zijn aanbidding voor Rám predikte. Tulsídás begon de Rámlílá, een volkstheaterversie van de Rámáyaṇa. De impact van Tulsídás en zijn werken op de kunst, cultuur en maatschappij in India is wijdverbreid en wordt tot op heden gezien in de volkstaal, Rámlílá toneelstukken, Hindustaanse klassieke muziek, populaire muziek, en de tv-series.

Op enig moment zou Rám in een droom tot Tulsídás zijn gekomen om hem de opdracht te geven de Rámáyaṇa in de taal van het volk, het Avadhí, om te zetten.  Het resultaat was de Rámcaritmánas (bet.: het heilige meer van de levensdaden van Shrí Rám), een hervertelling van het Sanskritepos, de Rámáyaṇa. Hij werd daarom gezegd een reïncarnatie van Válmíki te zijn, de mythische belangrijkste schrijver van de Rámáyaṇa.

Er worden ook andere werken aan Tulsídás toegeschreven, waaronder hymnen aan Krishṇa, andere vertellingen uit het leven van Rám en algemene religieuze gezangen, waaronder de Hanumán Cálísá, een populaire devotionele hymne gewijd aan Hanumán. Tulsídás stierf in 1632 in de heilige stad Váráṇasí (Banáras), aan de Assí Ghát. De Tulsí Ghát in Váráṇasí is naar hem genoemd. Hij bouwde daar ook de Sankaṭmocan tempel, gewijd aan Hanumán.

Sankatmocan mandir, gewijd aan Hanumán, in “Váránasí”

De Rámcaritmánas is overigens geen vertaling maar eerder een herinterpretatie van de Rámáyaṇa. Veel sterker dan de Rámáyaṇa legde Tulsídás de nadruk op de verering en liefde voor Rám, die volgens hem de weg vrijmaakt voor   geestelijke verlichting.

 Een hindú samenleving is niet voor te stellen zonder de ereplaats van de Rámáyaṇa.

Bron: Diverse