Op zaterdag 11 januari 2025 debuteerde mevrouw Carmen Soejaswiedebie Jankie met haar eerste boek, getiteld ”Suriname Ek Girmitiya Desh Mein Hindi Bhasha Aur Sahitya” (“Suriname, een contractarbeidersland waarin de Hindi taal en taalwetenschap”, vertaling schrijfster).

Het boek is een compilatie van teksten door haar over diverse jaren heen geschreven voor verschillende gelegenheden. Hierdoor is er een breed scala van onderwerpen voor de lezer beschikbaar.
De verhalen gaan over Suriname als Hindísprekend land, de Surinaams-Hindustáni muziek, over de bekende Bábú Mahatam Singh en zijn inspanningen en de vele personen die de schrijfster op haar levenspad van Hindí is tegengekomen. Zelf heeft zij het Kovid-Hindídiploma behaald en heeft vele jaren van haar leven Hindílessen verzorgd.
De rol van Hindí in de Girmitiyá-landen wordt ook belicht, alsook zang en toneel in deze landen. Over Suriname Hindi Parishad is er ook een hoofdstuk geschreven. Per hoofdstuk zijn er vele wetenswaardigheden opgetekend die belangrijk zijn voor de vastlegging van de historie en ontwikkeling van de Hindítaal in Suriname.
De teksten in het boek zijn geschreven in het Hindí, Engels en Nederlands, waardoor een groot publiek hiertoe toegang heeft.
De schrijfster dankte allen die haar ondersteunden in het corrigeren, drukken etc. van dit boek. De aanwezige ondersteuners van haar project kregen ook een exemplaar van het boek cadeau.

OHM kijkt graag uit naar meerdere van zulke publicaties, die van grote historische waarde zullen blijken te zijn.

OHM

Op 12 januari werd de geboortedag van Swami Vivekananda herdacht. Hij werd geboren op 12 januari 1863 in Kolkata, India. Hij was een vereerde hindoeïstische monnik en spiritueel leider, die een sleutelrol speelde bij het introduceren van Indiase filosofieën van Vedanta en Yoga in de westerse wereld. Zijn geboortedag wordt jaarlijks herdacht om zijn bijdragen aan spiritualiteit, interreligieuze dialoog en de promotie van het rijke culturele erfgoed van India te eren. Vele culturele centra in diverse landen zijn naar hem vernoemd, ook in Suriname; het bekende Indian Cultural Centre (ICC) werd jaren geleden gewijzigd naar het Swami Vivekananda Cultural Centre (SVCC), en is gevestigd aan de Schneiders Howardstraat.

Wat is de plicht van elke burger in een land?

Swámí Vivekánanda staat bekend om zijn wijze filosofische lessen. Indien elke burger zich aan zijn plichten zou houden, dan zou het goed gaan in het land. Als ik iets moet doen, dan moet ik eerst weten, dat het mijn plicht is dat te doen.                                                       

Maar wat maakt een daad tot plicht?                                                                                                            

Iedere daad, die naar God voert, is een goede daad en onze plicht. Iedere daad, die ons omlaag trekt, is slecht en niet onze plicht. Dus subjectief gezien zijn er daden, die ons kunnen verheffen of neerhalen. Het is onze plicht werk te doen, wat ons verheft en veredelt in overeenstemming met de idealen en werkwijzen van de maatschappij, waarin we geboren zijn. Laten we eerst de plicht doen, die ons door onze geboorte is opgelegd en daarna die, welke onze plaats in het leven en in de maatschappij ons voorschrijft.  

Door de geboorte kan je in een bepaalde omstandigheid of een bepaald milieu geplaatst worden en oefen je vandaaruit een plicht uit. Daarom is geen enkele plicht onrein of akelig. Niemand kan op bevredigende wijze een positie innemen, waarvoor hij niet deugt. De eerste de beste kan niet op de troon als koning gaan zitten (in de Surinaamse situatie als president of minister). Het heeft geen zin om tegen de natuur te handelen.

Het hoogste werk kan slechts gedaan worden, wanneer er geen zelfzuchtig motief in het spel is en wanneer het met liefde gedaan wordt en zonder te mopperen. Hij, die het “lagere” werk doet, hoeft geen lager mens te zijn. We mogen niemand uitsluitend naar de aard van zijn plichten beoordelen, maar naar de wijze waarop en de geest waarin hij zijn plichten vervult. Laten we dus steeds datgene verrichten, wat onze plicht voorschrijft en laten we altijd bereid zijn onze schouders onder het werk te zetten.

Er bestaat een algemeen aanvaarde opvatting van plicht voor de gehele mensheid, ongeacht verschil in leeftijd, godsdienst en nationaliteit en dat is:

“Breng geen leed toe aan enig levend wezen; leed toebrengen is zonde; geen leed toebrengen is deugd.”

Enkele overdenkingen:

* In iedere levensfase brengt de juiste vervulling van onze plichten zonder gehechtheid aan de resultaten ons tot de hoogste verwerkelijking van de volmaaktheid der ziel.

 * Wedijver wekt ijverzucht op en doodt de vriendelijkheid des harten.

* Voor de mopperaar zijn alle plichten weerzinwekkend.

Bron: Karma yoga/ Swámí Vivekánanda

Rechter S. N. Srivastava van het Hooggerechtshof van Allahabad veroorzaakte onlangs ophef door te vragen dat de Bhagvad Gítá tot ‘Ráshtriya Dharma Shástra’ zou worden verklaard. Critici bulderden! Hoe kan een religieus boek een nationaal boek worden?

Laten we drie kwesties onderzoeken. Ten eerste, wat is Dharma Shástra. Ten tweede, wat is Dharma. Ten derde, is de Gítá een religieus boek?

Wat is een Dharma Shástra?

Het woord ‘shástra’ betekent een wetenschap of een geschrift met betrekking tot een bepaald gebied of onderwerp, bijvoorbeeld Artha Shástra betekent de wetenschap van geld of economie.

Wat is Dharma?

De meeste mensen geloven dat dharma en religie synoniem zijn. Eigenlijk is dharma een van de vele Sanskritwoorden die geen Engels equivalent heeft. Het woord ‘dharma’ komt van de Sanskritwortel ‘dhr’ wat ‘vasthouden’ of ‘ondersteunen’ betekent.

Daarom staat ‘dharma’ voor datgene wat het bestaan ​​van een ding in stand houdt (of ondersteunt). Alles in dit universum heeft zijn eigen dharma omdat het afhankelijk is van iets voor zijn bestaan. De essentiële aard van een ding wordt daarom zijn dharma genoemd. (bijv. water stroomt; vloeibaarheid is zijn dharma).

Dharma is datgene wat ondersteunt, voedt, in stand houdt, ontvouwt, integreert, versterkt en verenigt.

Simpel gezegd is het vervullen van iemands plicht: dharma. Het is niet te vergelijken met religie; het omvat alle dimensies van het leven, zowel binnen als buiten. Het verwijst naar plichten die harmonieus, vakkundig, onbaatzuchtig en liefdevol worden uitgevoerd.

Zoals Swami Vivekananda zei: “Religie is de constitutionele noodzaak van de mensheid. Dharma is datgene wat de mens uiteindelijk naar zijn ware aard en het Opperste Doel leidt”.

Is de Gítá een religieus boek?

Om te bepalen of de Gítá een religieus boek is, moeten we de context kennen waarin deze is gezegd en de belangrijkste leringen.

De achtergrond van de Gítá is de strijd, de Mahábhárat tussen de Pándava’s en de Kaurava’s.  Arjuna was in een staat van conflict over de vraag of hij moest vechten of niet. Hij legde zijn wapens neer en zei: ‘Ik zal niet vechten’. Krishna adviseert hem op het slagveld, waarvan de psychologische impact kan worden gemeten wanneer Arjun de wapens opneemt. Krishṇa werd zo een effectieve psychotherapeut voor de psychologisch verscheurde Arjun.

De 18 hoofdstukken van de Gítá met 700 verzen zijn in de vorm van een dialoog tussen Krishṇa en Arjun en geplaatst in de Bhishma Parva van de Mahábhárata.

Vers 31 hoofdstuk 2 luidt: “Verder, kijkend naar je eigen plicht, zou je niet moeten wankelen, want er is niets hoger voor een Kshatriya dan een rechtvaardige oorlog”.  

Vanwege het feit dat hij een Kshatriya is, wordt Arjuna’s persoonlijke karakterroep (Svádharma) opgeroepen om een ​​uitdaging van een georganiseerde on-Arische macht (Adharma) te beantwoorden; het is zijn plicht om niet te wankelen maar te vechten en zijn heilige nationale cultuur te verdedigen. Hier is de Gítá verwant aan een legergeneraal die zijn troepen vraagt ​​om het grondgebied te heroveren dat door de vijand is bezet.

De Mahábhárata Shántiparva – 6-7-8 zegt: “Waarachtigheid, vrij zijn van woede, rijkdom delen met anderen, vergeving, het verwekken van kinderen alleen bij je eigen vrouw, zuiverheid, afwezigheid van vijandschap, recht door zee zijn en personen afhankelijk houden van zichzelf zijn de negen regels van de dharma van personen die tot alle varna’s behoren”.

De drie-eenheid van de Guna’s die zo goed behandeld worden in de Gítá, duidt op persoonlijkheidskenmerken. ‘Sattva, Raja’s, Tama’s’. Ze vertegenwoordigen zuiverheid/fijnheid, passie/dynamiek en onwetendheid/inertie. Deze guna’s bepalen de fysieke en mentale neigingen van de mens. Persoonlijkheid is een mix van deze en dominantie van een bepaald type van deze drie guna’s bepaalt het type. Gítá pleit voor transcendentie van de drie guna’s om bevrijding te bereiken.

“De Gítá brengt het proces van de achteruitgang van de persoonlijkheid prachtig naar voren.

Dit is de ladder van de ondergang: krodhad bhavati sammohah, sammohat smrtivibhramah, smrti bhramsad buddhinaso, buddhinasat pranasyati: uit woede komt begoocheling  voort, uit begoocheling verwarde herinnering, uit verwarde herinnering de ondergang van de rede, door de ondergang van de rede, vergaat hij.

Deze regels lijken uit een modern tekstboek over neuronenpsychiatrie ” The Consolation of Psychiatryu. Selected Writings of Dr. A. Venkoba Rao” te zijn gehaald.

Als we boos zijn, verliezen we de controle over onszelf en het vermogen om helder te denken, zodat we dingen zeggen en doen die we normaal gesproken niet zouden doen.

Voor degenen die geloven dat het Indiase denken inactiviteit aanmoedigt door de nadruk te leggen op een noodlottige benadering, is een zorgvuldige herlezing van de Gítá aan te raden.

De Gítá legt het grootste belang op nishkáma karma: hard en intens werken zoals voorgeschreven door iemands plichtsbesef zonder gehecht te zijn aan de vruchten die volgen. “Uw recht is alleen om te werken, maar nooit aan de vruchten daarvan”.

Mahátma Gandhi zei ooit: “De Gítá is de universele moeder. Ze wendt niemand af. Als teleurstelling me in het gezicht staart en ik helemaal alleen geen enkel lichtpuntje zie, ga ik terug naar de Gítá. Ik vind hier en daar een vers en ik begin meteen te glimlachen te midden van verpletterende tragedies”.

J. W. Hauer (1940), een Sanskritgeleerde van het Duitse geloof, noemt de Gítá “een werk van onvergankelijke betekenis”. Voor hem dient de Gítá “om de daad te ontdekken die van ons wordt gevraagd en om te werken en zo actie te ondernemen om het raadsel van het leven te beheersen”.

In het dagelijks leven betekent het dat we ons best doen bij alles wat we doen, zonder ons zorgen te maken over de uitkomst. Het zou oneerlijk zijn om te verwachten dat M.S. Dhoni elke wedstrijd wint, omdat hij India naar de overwinning leidde in de eerste T20 World Cup. Je wint er een paar, je verliest er een paar, is het mantra van cricket en ook van het leven.

Meer dan alleen een religieuze tekst, de Gítá laat ieder mens zien hoe je gelijkmoedigheid kunt bereiken in je innerlijke leven en in je omgang met de wereld. Het helpt je het doel en de betekenis van het leven te ontdekken. Door onthechte actie vraagt ​​het je om je best te doen, het resultaat in nederigheid te accepteren en na te denken over je acties om te weten hoe je het beter kunt doen…

Bron: https://www.esamskriti.com/ vertaald en bewerkt uit het Engels

Op de eerste dag van de lichte helft van de Vedische-maand Kartik vieren we Govardhan Puja. Dit is de eerste dag na Divali (Lakshmi Puja) een vreugdevolle en diepzinnige gelegenheid in de Sanatan Dharm traditie. Dit festival is niet alleen een viering van het verleden, maar ook een belangrijke herinnering aan de heilige verbinding tussen de mensheid en het milieu. Voor velen, waaronder ikzelf, heeft deze dag een bijzondere spirituele betekenis, die ons eraan herinnert hoe diep geworteld Sanatan Dharm is in haar band met het Goddelijke en de respect voor de natuur en het universum die daaruit voortvloeit.

De Essentie van Govardhan Puja

Govardhan Puja herdenkt het tillen van de Govardhan-heuvel door Shri Krishna Bhagvaan, die de mensen van Vrindavan beschermde tegen een hevige storm. Volgens de geschriften moesten de Gopi’s en de inwoners van Vraja een puja uitvoeren ter ere van Indra Dev, de god van storm en regen, uit angst dat hij hen anders zou straffen met droogte en hongersnood. Krishna Bhagvaan overtuigde hen echter om deze puja niet uit angst te doen, maar om hun vertrouwen in de natuur en hun eigen kracht te stellen. Toen Indra hen op de proef stelde met een hevige storm, tilde Krishna de Govardhan-berg op als een paraplu om hen te beschermen. Dit symboliseert de steun en bescherming die de goddelijke krachten ons kunnen bieden, maar ook dat we geen offers hoeven te brengen uit angst.

In deze katha (spirituele vertelling) ligt een diepgaande les verborgen: wij, als Sanatani’s, dienen niet in angst te leven voor het Goddelijke. In plaats daarvan nodigt Sanatan Dharm ons uit om het Goddelijke als een vriend te beschouwen en de natuur als een partner, niet als iets dat we moeten vrezen of overwinnen. Het vertelt ons dat het leven geen straf is, maar een reeks uitdagingen en kansen om te groeien en te leren. Door met de natuur te werken, vinden we oplossingen voor de obstakels op ons pad.

Als Hindoe hoor je te leren samen te werken met het Goddelijke en de Natuur. Niet bang te zijn voor straffen in het leven of in het hiernamaals, maar ook niet om beloningen te begeren. Zij die dat doen zijn bezig handel te drijven met het Goddelijke ipv spiritueel te groeien.

Een bekende mantra:
त्वमेव माता च पिता त्वमेव
त्वमेव बंधुश्च सखा त्वमेव ।
त्वमेव विद्या द्रविणम् त्वमेव
त्वमेव सर्वं मम देव देव ।
tvameva mātā ca pitā tvameva .
tvameva bandhuśca sakhā tvameva
tvameva vidyā draviṇaṃ tvameva .
tvameva sarvaṃ mama devadeva ..
Jij bent mijn moeder, jij bent mijn vader, jij bent mijn familie, jij bent mijn vriend, jij bent de basis van mijn kennis, jij bent mijn rijkdom, jij bent mijn alles, mijn Deva, mijn Deva.

De Aanbidding van de Natuur

Govardhan Puja roept ons op om de aarde en de natuur als heilig te beschouwen. De Aarde, net als de Govardhan-heuvel, wordt gezien als een bron van leven, voeding en overvloed. Dit festival spoort ons aan om respectvol om te gaan met het milieu en het als een deel van onszelf te zien, iets dat gekoesterd en beschermd moet worden. Door het vieren van Govardhan Puja, hernieuwen we onze toewijding om de Aarde te respecteren en ons in te zetten voor een duurzame levensstijl. Deze dag herinnert ons eraan dat onze acties, hoe klein ook, bijdragen aan het welzijn van huidige en toekomstige generaties.

Symboliek van de Govardhan-heuvel

De Govardhan-heuvel staat symbool voor de kracht van gemeenschapsbanden en de kracht van collectieve inspanningen. Net zoals Krishna Bhagvaan de heuvel optilde om de mensen van Vrindavan te beschermen, moeten wij ook bijdragen aan de bescherming van onze gemeenschap en het milieu. In sommige afbeeldingen zie je dat mensen Krishna helpen door met stokken de heuvel op te tillen. Dit laat zien dat, hoewel het Goddelijke ons bijstaat, wij ook onze rol moeten vervullen. Het is niet voldoende om passief op hulp te wachten; we moeten actief bijdragen aan onze eigen redding en aan die van anderen om ons heen.

Moderne Relevantie

In de huidige, snel veranderende wereld, heeft de boodschap van Govardhan Puja meer betekenis dan ooit. We leven in een tijd waarin onze relatie met het milieu vaak verstoord is en we te maken hebben met klimaatverandering en milieuproblemen. Govardhan Puja moedigt ons aan om na te denken over hoe we als verantwoordelijke beheerders met de natuur kunnen omgaan. Het inspireert ons om onze relatie met het Goddelijke en de natuur te heroverwegen en te streven naar een harmonieuze manier van leven, waarin we de natuur niet als een obstakel zien, maar als een deel van ons eigen ecosysteem.

Het Vieren van Samenzijn en Dankbaarheid

Govardhan Puja is ook een viering van saamhorigheid. Tijdens het festival komen families en gemeenschappen samen om de lessen van Shri Krishna Bhagvaan te besrpeken en te reflecteren op de onderlinge verbondenheid van het leven. Het is een gelegenheid om dankbaarheid te tonen voor de zegeningen die we ontvangen en om ons voor te nemen een toekomst te bouwen die medelevend en duurzaam is. Samen, geïnspireerd door de lessen van Krishna, kunnen we werken aan een wereld waarin de mensheid in harmonie leeft met zichzelf, de natuur en het Goddelijke.

Reflectie

Govardhan Puja is meer dan alleen een religieus festival; het is een diepgaande herinnering aan de waarden van Sanatan Dharm. Het leert ons om zonder angst te leven, om de natuur te respecteren en om ons eigen pad te bewandelen met het Goddelijke als onze vriend. Laten we dit festival omarmen met een bewustzijn van de goddelijke band tussen de mens en de natuur, en streven naar een leven waarin we ons verbinden met de wereld om ons heen, net zoals de mensen van Vrindavan dat deden onder de bescherming van de Govardhan-heuvel. 

Pt. Ashis Mathura / sanatandharm.net/