Astrologie is een traditionele praktijk, waarbij aan de hand van de posities van de zon, maan, sterren en planeten wordt bepaald welke invloeden zouden spelen op een specifiek moment, op een specifieke plaats. Volgens de Astrologie blijken deze hemellichamen een invloed te hebben op de menselijke karakters en gebeurtenissen in het leven. De rishi’s (zieners) zouden dit aanschouwd hebben. Er zijn 9 graha’s (planeten): Zon, Maan, Mars, Mercurius, Jupiter, Venus, Saturnus, en Ráhu en Ketu. Deze 2 laatste worden in het westen ook Noorder- en Zuidermaansknop, en bij de Chinezen, Drakenstaart en Drakenkop genoemd. Wij mensen zijn een microkosmos en zijn een product van de macrokosmos (het universum). Als zaken verkeerd gaan is astrologie een manier om de oorzaak te achterhalen. De westerse astrologie werkt met dierenriemen gebaseerd op de zon, terwijl de vedische astrologie met siderische (sterren) dierenriemen werkt, gebaseerd op de maan. De basisprincipes van de vedische astrologie vinden we in de Jyotisha Vedánga e.a. geschriften. Elke horoscoop heeft een heersende planeet. Er zijn 27 nakshatra’s (maanconstellaties). Elke nakshatra wordt verdeeld in 4 pada’s. Elke pada heeft een bepaalde klank. Aan de hand van de exacte gegevens van de geboortedatum, dag, tijd en plaats, wordt door een astroloog c.q.panditbekeken welke maanstand en pada er op die dag was. Hieruit kan je aflezen, welke klank van toepassing is op dat moment. Die klank is de beginletter van de ráshi ká nám (horoscopische naam) van het geboren kind. Uit de 27 nakshatra´s zijn 6 múlnakshatra’s (ongunstige nakshatra’s). Wanneer een kind in `múl´ geboren is, wordt een speciale pújá verricht. Aan de hand van het bovenstaande kan een janam kuṇdalí, geboortehoroscoop, gemaakt worden, tegenwoordig vrij eenvoudig via de computer. Een janam kuṇdalí is een combinatie van 12 dierenriemen en 9 planeten, en bestaat uit 12 huizen (bhava’s).Elk huis heeft een nr. van 1 t/m 12, een planeet en tekens. Elk huis bespreekt specifieke zaken. Bv. 1ste huis gaat over de persoon zelf, 2de huis over familie, baan, geld, 3de huis over de relaties met broers en zussen, etc. Verder bestaan er drishti´s (relaties tussen de huizen). Waarom er iets gebeurt in je leven, zelfs voor de conceptie tot na het leven, is te lezen in zo’n janam kuṇdalí. Dus het lezen hiervan vereist serieuze studie en kan het beste gedaan worden door een ervaren astroloog.
Als we de omstandigheden en intenties van iemands acties grondig begrijpen, zullen we hem waarschijnlijk vergeven voor wat hij heeft gedaan. Het kan je ook helpen je te bevrijden van de controle van de persoon die je kwaad heeft gedaan. Soms kan vergeving zelfs leiden tot gevoelens van begrip, empathie en mededogen voor degene die je pijn heeft gedaan. Vergeving betekent niet dat iemand die de schade die hij je heeft aangedaan, moet verontschuldigen.
Maharishi Mahesh Yogi, de grondlegger van de Transcendente Meditatie organisatie, zegt over vergeven in hoofdstuk 1 vers 1 van de Bhagavad Gitá, dat “Alles is je eigen creatie”.
Als dat waar is, dan moet je vergevensgezind zijn tegenover je eigen Zelf omdat je dit in het verleden hebt gecreëerd, goed of slecht en je moet vergevensgezind zijn jegens anderen, die je schade hebben berokkend, aangezien zij slechts de boodschappers zijn van je eigen karma uit het verleden. Dit is de ware betekenis van “zoals je zaait, zo zal je oogsten” en ook “voor de reine is alles rein” (Titus 1:15, de Bijbel).Als je een puur hart hebt, dus vrij van stress en spanningen, zoek en zie je alleen het goede in dingen en mensen. Je gelooft dat zelfs als mensen fouten maken, ze het oorspronkelijk goed bedoelen. Als je hart slecht is, denk je dat alles ook slecht is. Maharishi legt uit dat wat er met het spreken naar buiten komt, is wat daarbinnen zit.
Geen fouten vinden en geen kwaad spreken over anderen wordt beschouwd als een essentiële voorwaarde om hogere staten van bewustzijn te bereiken. U zegt dat wanneer een man kwaad spreekt over anderen, “hij deel heeft aan de zonden van degenen over wie hij spreekt”. Slecht spreken over anderen betekent eerst transplanteren van het slechte van zijn hart in ons hart, transplanteren van het slechte van zijn geest in onze geest, en daarna die plant dan laten uitgroeien tot een boom totdat hij eruit komt, aldus Maharishi.
“Het is een zegen van God dat we op natuurlijke wijze het verleden vergeten”. In de TM techniek gebruiken we de techniek van vergeten om alles te transcenderen en in een veld van oneindige vrede en stilte te komen, van pure gelukzaligheid en pure liefde.
Bron: art. Ian Thijm, TM-leraar
https://ohmsuriname.com/wp-content/uploads/2023/07/tm1.jpg226223beheerderohmhttps://ohmsuriname.com/wp-content/uploads/2023/09/ohmfull-e1695534174621-1030x420.pngbeheerderohm2023-07-07 15:38:442025-01-15 21:35:58Alles weten is alles vergeven
• Begroeten met beide handpalmen tegen elkaarIn de Hindoestaanse cultuur staat het begroeten van mensen met beide tegen als de “Namaskár” bekend; deze begroeting toont respect, maar wetenschappelijk gezien worden bij het samenbrengen van beide handpalmen de vingertoppen van beide handen tegen elkaar gedrukt. Deze druk zorgt ervoor dat de drukpunten van de ogen, oren en de geest worden gestimuleerd wat helpt personen voor een lange tijd te herinneren. Ook voorkomen we besmetting met virussen/bacteriën doordat we geen lichamelijk contact hebben z.a. dat gebeurt bij het geven van handdrukken en omhelzingen/ kusjes bij het groeten.
• Het aanbrengen van Mèhndí/Henna aan handen/voeten Naast het aanbrengen van kleur aan de handen en/of voeten, heeft mèhndí een zeer krachtige medicinale werking. Bruiloften zijn stressvol en vaak veroorzaakt deze stress hoofdpijn en koorts. Naarmate de trouwdag nadert, kan de opwinding vermengd worden met nerveuze verwachtingen bij de bruid en/of bruidegom. Toepassing van mèhndí kan te veel stress voorkómen, doordat het ‘t lichaam koelt en het voorkómt dat de zenuwen gespannen blijven (de zenuwuiteinden in het lichaam zijn in handen en voeten).
• Niet slapen met je hoofd naar het noorden De wetenschap zegt dat het gaat om het magnetische veld van het menselijk lichaam zelf en de aarde als een reusachtige magneet. Dit magnetische veld staat ook bekend als het hart magnetische veld, omdat hier de doorstroming van het bloed plaatsvindt. Als we met het hoofd naar het noorden slapen, is ons lichamelijk magnetisch veld volledig asymmetrisch met het magnetische veld van de aarde. Dit veroorzaakt problemen met betrekking tot de bloeddruk en ons hart moet harder werken om deze asymmetrie van magnetische velden te overwinnen. Daarnaast komt er een aanzienlijke hoeveelheid ijzer vanuit het hele lichaam in de hersenen als we in deze positie slapen. Dit kan hoofdpijn, ziekte van Alzheimer, cognitieve achteruitgang, ziekte van Parkinson en hersendegeneratie veroorzaken.
• Het aanraken van de voeten (Caraṇ Sparsh) Meestal zijn personen van wie de voeten worden aangeraakt oudere personen dan jezelf. Als die je respect accepteren, welke komt van jouw verminderde ego (shraddhá), stromen er positieve gedachten en energieën uit hun hart (karuṇá) die je door het aanraken van hun handen en tenen ontvangt. De zenuwen die starten vanaf onze hersenen zijn verspreid over het hele lichaam en deze zenuwen eindigen in de vingertoppen van je handen en voeten. Wanneer je de vingertoppen van je hand in aanraking brengt met de teentoppen van de voet van een andere persoon, wordt er onmiddellijk een omsloten circuit gevormd en de energieën van de twee lichamen worden verbonden. Je vingers en handpalmen worden de ontvanger van energie en de voeten van de andere persoon worden de schenker van energie.
• Het aanbrengen van tílak/kumkum op het voorhoofd De plek op het voor hoofd, tussen de twee wenkbrauwen, wordt sinds de oudheid beschouwd als een belangrijk zenuwpunt in het lichaam. Het aanbrengen van de tílak (teken) op deze plek wordt gezien als het voorkómen van het verlies van “energie”, en van de rode kumkum als het behouden van energie en van controle van de verschillende niveaus van concentratie; de Ájnyá-cakra wordt bij het aanbrengen automatisch ingedrukt, waardoor de bloedtoevoer naar de gezichtspieren wordt vergemakkelijkt.
Bron: desinema.com
https://ohmsuriname.com/wp-content/uploads/2020/11/Wetenschappelijke-redenen-achter-enkele-Hindu-Tradities.jpg10941640beheerderohmhttps://ohmsuriname.com/wp-content/uploads/2023/09/ohmfull-e1695534174621-1030x420.pngbeheerderohm2020-11-27 10:16:282025-01-15 21:40:53Wetenschappelijke redenen achter enkele Hindú Tradities
Het is geen geheim wat de sleutel is om kilo’s te verliezen: minder of gezonder eten en meer bewegen. Die combi is dé succesformule voor een slanke lijn. Maar er zijn een aantal handige trucjes en weetjes die je daarbij kunnen helpen en die helemaal niet drastisch zijn. Met deze goede gewoontes ben je goed op weg om je droomfiguur te bereiken.
Eet trager
Het is een van de beste tips om te vermageren zonder dat er een ingrijpend of ingewikkeld dieetschema aan te pas komt. Probeer elke maaltijd over zo’n 20 minuten te rekken. Eet kleine beetjes en proef van elke hap alsof het een exclusieve delicatesse is. Kauw langzaam en wacht even na het doorslikken voor je opnieuw een kleine hoeveelheid in je mond steekt. Als je traag eet, heb je voldoende met een kleinere portie en worden de verzadigingshormonen in je lichaam sneller getriggerd. Stort je je als een uitgehongerde beer op je maaltijd dan heeft je maag niet de tijd om je brein in te lichten dat ze verzadigd is en dan eet je te veel.
Een goede truc om trager te eten is om je vork in de andere hand te houden of om chop sticks te gebruiken. Nog een gouden tip: eet tot je net niet helemaal een verzadigd gevoel hebt. De Amerikanen noemen dat de 80-20 regel: eet tot je voor zo’n 80 % genoeg hebt, dan eet je 20 % minder en het verzadigingsgevoel volgt wel.
Slaap meer
Een extra uur nachtrust zou kunnen helpen om 7 kilogram kwijt te spelen in een jaar tijd. Dat meldt een onderzoeker van de Universiteit van Michigan. Zijn theorie is dat je gemakkelijk 6 % minder calorieën opneemt als je een uurtje niets doen ’s avonds vervangt door slapen. Een passieve activiteit zoals televisie kijken bijvoorbeeld, wat vaak gepaard gaat met snoepen of ongezond snacken. En slaap kan ook op een andere manier helpen om af te vallen. Het is wetenschappelijk bewezen dat voldoende slaap een even belangrijke rol speelt als voeding en beweging wanneer je wilt vermageren. Minder dan 7 uren slaap zou ertoe leiden dat je eetlust wordt opgewekt en dat je meer trek hebt dan gewoonlijk. Bij onvoldoende nachtrust zou je geneigd zijn om grotere porties, meer vet en meer koolhydratenrijk voedsel te eten.
Eet meer dan 1 groente per maaltijd
Als je meer dan één soort groente op je bord krijgt, zal je automatisch ook meer groente eten. Door het grotere aanbod word je geprikkeld om van alles te proeven. En meer groente eten is zeker een goede gewoonte als je wilt afvallen. Groente bevat immers meer vezels en water dan de andere producten op je bord en ze levert minder calorieën. Kook of stoom de groente zonder extra vetstof en breng ze op smaak met kruiden en een likje citroensap of een magere dressing in plaats van een vettige saus.
Meer groente eten, betekent dan wel weer niet dat je te veel soorten smaken door elkaar mag mengen. Een overvloed aan verschillende smaakaccenten kan de eetlust boosten en je zintuigen prikkelen. Opteer voor één smaakstijl of -beleving in je gerecht en hou de overige ingrediënten puur.
Alle dagen soep
Eet elke dag verse soep. Een bord soep voor een maaltijd is een goede zet: het zorgt ervoor dat je traag eet en het remt je eetlust af. Magere soep op basis van bouillon en (diepvries)groente is zeer calorievriendelijk. Voeg wel niet te veel zout toe en vermijd room.
Opteer voor volle granen
Volle granen geven een sneller verzadigingsgevoel (waardoor je minder eet en dus minder calorieën opneemt) en kunnen ook je cholesterol positief beïnvloeden. Koop volkorenbrood, bruine rijst, boekweit, havervlokken of -zemelen …
Laat je (ver)leiden door een doel
Hang je favoriete jeans of dat jurkje die net iets te veel spannen duidelijk in je gezichtsveld. Het motiveert je om iets minder te eten en dat extra kilootje kwijt te raken dat eraf moet om je weer in je favoriete kledingstuk te kunnen hijsen. Heb je dat doel bereikt, dan kan je nog een stapje verder gaan en een nieuw kledingstuk in een maatje minder als doel klaarhangen.
Schrap mayonaise en vermijd vette sauzen
Als je gewend bent om mayonaise of vet beleg op je sandwich te eten, vervang die dan door een smaakvol en calorievriendelijk alternatief zoals magere (geiten)kaas, vis of mager vlees met schijfjes tomaat, geroosterde paprika, sla, geraspte wortel … op smaak gebracht met wat mosterd en plattekaas of cottage kaas. Op een jaar tijd kan dat een paar kilo’s verschil maken.
Eet gezondere pizza en maak frietjes van ovengebakken groente
Als je een pizza eet met een topping van groente in plaats van vlees dan kan dat snel tot 100 calorieën per maaltijd schelen. Ook als je niet al te veel kaas en olijfolie gebruikt, kan je nog extra calorieën uitsparen. Voor het deeg zijn er eveneens alternatieven zoals bijvoorbeeld een pizzabodem op basis van bloemkool.
Maak frietjes van pastinaak, butternut … en bak ze met een vleugje olijfolie in de oven.
Minder frisdrank en smoothies
In gewone frisdrank zit er veel suiker. Drink eens wat meer water waaraan je smaakmakers zoals fruit en kruiden toevoegt. Of drink (met mate!) suikervrije frisdrank. De suiker in frisdrank geeft het lichaam niet de juiste informatie wat verzadiging betreft. Uit een studie blijkt dat dagelijks 450 extra calorieën afkomstig van snoep ertoe leidden dat de proefpersoon in kwestie minder at in totaliteit. De proefpersonen die dezelfde extra calorieën opnamen via frisdrank kwamen daarentegen een dikke kilo bij in 4 weken.
Pas om dezelfde reden ook op met (groene) smoothies, zeker als ze kokosmelk of andere calorierijke ingrediënten bevatten. Ze zijn gemaakt op basis van groente en fruit en zijn dus gezond, maar ze bevatten vaak ook veel calorieën. En aangezien ons lichaam de calorieën van vloeibaar voedsel niet zo goed registreert als die van vast voedsel kan dat een aardige slok op de borrel schelen…
Drink uit smalle, hoge glazen
Drink je uit een kort en breed glas, dan drink je 25 tot 30 % meer (fruitsap, frisdrank, alcohol) dan wanneer je een smal en hoog glas gebruikt. Het werd uitgetest aan de Cornell Universiteit: zelfs ervaren bartenders schenken een groter volume in een kort en breed glas en dat heeft alles te maken met de visuele perceptie.
Minder alcohol
Wissel een glaasje alcohol telkens af met een niet-alcoholisch en calorievriendelijk drankje zoals (spuit)water. Alcohol bevat gemiddeld meer kcal (7 per gram) dan koolhydraten (4 per gram) en proteïnes (4 per gram). Het leidt ook makkelijker tot snacken of tot het eten van hapjes die je normaal niet eet.
Drink groene thee
Volgens sommige studies is groene thee een goede gewichtsremmer. Het zou het verbrandingsmechanisme van het lichaam tijdelijk boosten, waarschijnlijk door de actieve polyfenolen (catechines) die het bevat. Hoe dan ook, het is een verfrissende drank die geen massa’s kilocalorieën bevat.
Neem een kauwgom
De verleiding om te ‘snacken’ is vaak groot wanneer je hongerig thuiskomt. Heb je trek in een ongezond tussendoortje, iets vettigs of zoets, grijp dan naar een suikervrije kauwgom met bijvoorbeeld muntsmaak. Een intensief smakende kauwgom neemt je smaakpalet in beslag waardoor alle andere voedingsmiddelen minder aantrekkelijk lijken.
Eet uit een kleiner bord
Eet uit een dessertbord in plaats van uit een gewoon bord, dan eet je automatisch minder. Uit een onderzoek blijkt dat mensen die uit een groter bord eten, meer voedsel opscheppen en meer eten. In die test werden ook kleinere borden gebruikt waarop er ongeveer 200 kcal minder werd geserveerd. Het verschil werd nauwelijks opgemerkt door de proefpersonen en niemand had honger na de maaltijd.
Ook met kommetjes werkt het. Wie ontbijtgranen uit een grotere kom at, nam 16 % meer dan wie uit een klein kommetje at, en was nochtans in de overtuiging 7 % minder te hebben gegeten.
Door per dag 100 à 200 kcal uit te sparen verlies je makkelijk 5 à 10 kilo in een jaar.
Neem geen al te grote portie
Maak er een gewoonte van om bij elke maaltijd op weekdagen een bescheiden portie te nemen en bedien jezelf geen tweede maal. Slanke mensen doen dat meestal automatisch en ook succesvolle diëters hanteren die truc. Maak de verleiding tot een tweede portie minder groot door de potten of schalen waarop het bereide voedsel ligt, niet op tafel te zetten.
Hou de verleidingen verborgen
Bewaar de snoepjes zo ver mogelijk en zet een schaal met vers fruit en groente in je keuken. Volgens een studie aan de Cornell Universiteit wegen vrouwen die een schaal met vers fruit in de keuken staan hebben gemiddeld 6 kilo minder. En het omgekeerde geldt ook: vrouwen die soft drinks, snoepjes of ontbijtgranen op het aanrecht staan hebben, hebben de neiging om meer te wegen.
Wees niet bang van goede vetten
Onverzadigde vetzuren die aanwezig zijn in noten, olijfolie, avocado, vette vis … spelen een belangrijke rol in een gezond eetpatroon. Onderzoek toont aan dat deze goede vetten je eetlust onder controle kunnen houden omdat ze je brein informeren om te stoppen met eten wanneer je verzadigd bent. Bovendien zijn vetvrije of vetvriendelijke bereidingen vaak volgestouwd met suiker of zetmeel om de smaak op te peppen. Deze geraffineerde koolhydraten worden door je lichaam snel verteerd en doen je bloedsuikerspiegel en insulinegehalte stijgen waardoor je extra gewicht opslaat.
Eet niet meer ‘s avonds laat
Personen die na het avondmaal niets meer eten, nemen gemiddeld 250 kcal minder in dan personen die tot ’s avonds laat nog af en toe iets tussen de kiezen steken. Dat blijkt uit een onderzoek aan de Northwestern Universiteit. Die goede gewoonte om ’s avonds laat niet meer te eten, kan tot een kilo per maand gewichtsverschil opleveren. Het bleek ook dat wie ’s avonds laat eet, geneigd is om calorierijk voedsel te kiezen in plaats van een stuk fruit of groente. Als je zin hebt om nog iets te eten voor je gaat slapen, maak dan een slimme keuze en hou het bij een calorievriendelijke en gezonde snack.
Verbrand elke dag 100 kcal extra
Als je elke dag 100 kcal extra verbrandt door te bewegen, kan je in een jaar 5 kilo verliezen zonder te diëten. Enkele suggesties: wandel elke dag een half uurtje aan een fiks tempo, maak het huis schoon gedurende een half uur, ga 10 minuten joggen, maai het gras en werk in de tuin ….
Als je sport om te vermageren, dan hou je best hiermee rekening: uit onderzoek blijkt dat je meer vet verbrandt door 30 seconden te sprinten, daarna 4 à 5 minuten te rusten en dat viermaal na elkaar, dan door aan een fiks tempo gedurende een uur te joggen of te wandelen. Kort en krachtige work-outs met interval werken beter dan lange, afmattende loopsessies. In plaats van te sprinten kan je ook intervaltraining doen op de fiets of in het zwembad.
Verwen jezelf als je goed bezig bent
Beloon jezelf als je er een hele week in geslaagd bent om geen frisdrank of alcohol te drinken of om geen te grote portie van je lievelingsgerechten te eten. Ga shoppen met een vriendin, laat een manicure doen of eet een stukje chocolade …
https://ohmsuriname.com/wp-content/uploads/2019/04/123-fruit-mintm-dieet-03-19.png353600beheerderohmhttps://ohmsuriname.com/wp-content/uploads/2023/09/ohmfull-e1695534174621-1030x420.pngbeheerderohm2019-04-17 12:50:222025-01-15 21:43:0920 tips om af te slanken zonder een ingrijpend dieet
Omdat de hete zomer is begonnen en we regelmatig airconditioners (AC) gebruiken, kunnen we de juiste methode volgen.
De meeste mensen hebben de gewoonte om hun AC’s op 20-22 graden te laten lopen en als ze het koud hebben, bedekken ze hun lichamen met dekens. Dit leidt tot dubbel verlies.
Weet je dat de temperatuur van ons lichaam 35 graden Celsius is? Het lichaam kan gemakkelijk temperaturen van 23 graden tot 39 graden verdragen. Het wordt de tolerantie van de menselijke lichaamstemperatuur genoemd.
Wanneer de ruimtetemperatuur lager of hoger is, reageert het lichaam, door te niezen, te bibberen, enz.
Wanneer u de AC laat lopen bij 19-20-21 graden, is de kamertemperatuur veel lager dan de normale lichaamstemperatuur en start het proces genaamd hypothermie in het lichaam dat de bloedcirculatie beïnvloedt, waardoor de bloedtoevoer in sommige delen van het lichaam niet voldoende is. Er zijn veel nadelen op lange termijn, zoals artritis enz.
Meestal is er geen transpireren als de AC is ingeschakeld, dus de gifstoffen van het lichaam kunnen niet naar buiten komen en daardoor wordt op lange termijn een risico op veel meer ziekten veroorzaakt: huidallergie of jeuk, hoge bloeddruk, etc.
Wanneer je de AC op zo’n lage temperatuur draait, werkt de compressor continu op volle energie; zelfs als het 5-sterren is, wordt overmatig stroom verbruikt en wordt er geld uit je zak geblazen.
Wat is de beste manier om de AC te laten werken ? Stel de temperatuur in op 25 graden. U krijgt geen enkel voordeel door eerst de temperatuur van AC in te stellen op 20 – 21 en vervolgens een dunne laken om u heen te wikkelen.
Het is altijd beter om de AC op 25+ graden te laten draaien en de ventilator op lage snelheid in te schakelen.
Dit kost minder elektriciteit en je lichaamstemperatuur zal ook in het bereik liggen en er zal geen nadelig effect op je gezondheid zijn.
Een ander voordeel hiervan is dat de AC minder elektriciteit zal verbruiken, de druk van het bloed op de hersenen ook zal verminderen, en dat dit de nadelige gevolgen van het broeikaseffect zal helpen verminderen.
Stel dat u ongeveer 5 eenheden per AC per nacht bespaart door de AC op 26 graden te gebruiken en 1 miljoen andere huishoudens ook zoals u, dan besparen we 5 miljoen eenheden elektriciteit per dag.
Op regionaal niveau kunnen deze besparingen een aantal miljard eenheden bedragen.
Overweeg alstublieft het bovenstaande en laat uw AC helemaal niet onder de 25 graden lopen. Houd uw lichaam en omgeving gezond.
Ministry for Power and Energy. GOI (Government of India)
https://ohmsuriname.com/wp-content/uploads/2019/04/airconditioners.jpg8301000beheerderohmhttps://ohmsuriname.com/wp-content/uploads/2023/09/ohmfull-e1695534174621-1030x420.pngbeheerderohm2019-04-02 16:08:402025-01-15 21:43:09Correct gebruik van airconditioners: Zet airconditioners op 25+ graden en zet de ventilator op lage snelheid aan
Chanakya was een Indiase leraar, filosoof, econoom, jurist en koninklijke adviseur. Hij wordt ook wel Kauṭilya of Vishnu Gupta genoemd, die de oude Indiase politieke verhandeling, de Arthashastra, schreef.
Parels van wijsheid
Tijdens zijn leven – dat van 350-283 voor het begin van de jaartelling duurde – was hij een adviseur, strateeg, schrijver en politicus. Zijn gedachten over verschillende onderwerpen blijken nog heden ten dage zeer nuttig te zijn. Hij was een wijze man en had een mening over verschillende dingen in de wereld.
Wat moet je niet bespreken?
Als wijze man, heeft hij over veel dingen in het leven geschreven. Hieronder staan vier punten waarvan Chanakya vond dat je die met niemand moet bespreken als je een gelukkig leven wilt leiden.
Geld verliezen
Het eerste ding dat Chanakya zei niet te bespreken met anderen is een persoonlijke financiële crisis. Als je een financieel verlies lijdt, houd het dan voor jezelf.
Niemand helpt
De reden hiervoor is dat wanneer mensen meer te weten komen over je geldprobleem, ze je nooit zullen helpen en zelfs als ze hun steun tonen, is het niet gemeend.
Slecht en onderdrukt
Volgens hem worden de armen in de samenleving niet gerespecteerd. Dus moet men zijn armoede voor zichzelf houden.
Persoonlijke problemen
Het tweede dat volgens Chanakya altijd als een geheim moet worden gehouden, zijn je persoonlijke problemen.
Belachelijk gemaakt door mensen
Chanakya zegt dat mensen die hun persoonlijke problemen met anderen delen altijd worden bespot en neergekeken. Mensen lachen hen achter hun rug om uit.
Karakter van je vrouw
Het derde ding dat als een geheim bewaard moet worden, is het karakter van iemands vrouw. Degenen die dit geheim houden, zijn aan het eind van de dag wijze mannen.
Geen geheimen prijs geven
Hij zei dat mannen die voor anderen over hun vrouwen praten, wel eens iets kunnen zeggen wat ze niet van plan waren.
Nadelige gevolgen
Dit kan in een later stadium resulteren in een ernstig gevolg voor hen.
Belediging door de armen
Het vierde ding dat altijd geheim moet blijven is als men beledigd wordt door de vertrapten of de “verwaarloosden” van de samenleving. Chanakya zei, dat als je een dergelijk incident wel deelt, men je niet meer serieus zal nemen.
Trots en ego
Dit zal uiteindelijk je trots en ego schaden, wat leidt tot verlies van zelfvertrouwen.
https://ohmsuriname.com/wp-content/uploads/2018/11/chanakya-fi.jpg519600beheerderohmhttps://ohmsuriname.com/wp-content/uploads/2023/09/ohmfull-e1695534174621-1030x420.pngbeheerderohm2018-11-12 17:08:042025-01-15 21:43:32Leer deze 4 geheimen van Chanakya voor een gelukkiger leven!
We lijken bovengemiddeld vaak op onze voornaam. Dat blijkt uit onderzoek dat deze week verscheen in vakblad Journal of Personality and Social Psychology.
Wie Willem heet, ziet er vaker uit als een Willem dan als een Wesley, ontdekte een groep internationale onderzoekers. Of in de studie: een Itamar ziet er anders uit dan een Daniel en een Barbara oogt niet snel als een Aurélie. De sociaal psychologen uit Israël, Frankrijk en de VS lieten proefpersonen in Israël en Frankrijk foto’s van gezichten zien. Zij moesten telkens uit een lijstje met vier of vijf voornamen de juiste proberen te kiezen. Dat deden de paar honderd deelnemers in de twee landen opvallend goed, volgens de onderzoekers. Bij sommige namen wist bijna de helft van de deelnemers het juiste gezicht te vinden.
Omdat mensen van verschillende generaties andere namen hebben, werden alleen personen tussen de 20 en 30 jaar gefotografeerd. Ook hadden ze allemaal dezelfde etniciteit, een neutrale gelaatsuitdrukking en was er geen kleding zichtbaar.
Haar als indicator
Volgens de onderzoekers is de uitkomst van hun studies grotendeels te verklaren vanuit onze associatie van bepaalde namen met bepaalde kenmerken van het gelaat. Met name de haardracht bleek een goede indicator voor het raden van de juiste naam.
De Franse proefpersonen konden de Israëlische gezichten en Hebreeuwse namen veel minder goed aan elkaar koppelen dan Franse gezichten en namen, en vice versa, zo bleek. Wie niemand kent met de genoemde naam, heeft geen referentiekader, verklaren de onderzoekers het verschil.
In een ander experiment trainden de onderzoekers een computer om namen en gezichten aan elkaar te linken. Ze gebruikten hiervoor een database met bijna honderdduizend foto’s. De computer bleek bij de keuze uit twee namen vaker goed te zitten dan een willekeurige selectie (tot wel 64 procent tegenover 50 procent). Opnieuw een bewijs dat namen iets zeggen over hoe iemand er vermoedelijk uit zal zien, volgens de onderzoekers.
Kanttekeningen
Maar dat gaat Gerrit Bloothooft, namenonderzoeker van de Universiteit Utrecht, te ver. ‘Daar geloof ik niets van.’ Hij noemt de studie goed uitgevoerd maar plaatst wel enkele kanttekeningen.
Bloothooft wijst op het feit (waarvan ook de onderzoekers zich bewust zijn) dat de resultaten afhangen van de lijst van namen waaruit proefpersonen moeten kiezen. ‘Als één naam zeker niet van toepassing lijkt, kan deze meteen weggestreept worden en is de kans de juiste naam te kiezen al groter.’
De belangrijkste voorspellers voor een bepaalde voornaamkeuze in Nederland zijn volgens Bloothooft het opleidingsniveau van de ouders (en zo hun inkomen), een traditionele of trendgevoelige levenshouding en etniciteit. Dit onderscheid in sociale groepen maakt het onderzoek niet, volgens hem.
Als sociale groepen herkenbaar zijn aan het gelaat, vermoedt Bloothooft dat Jan, Friso of Kevin te onderscheiden gezichten zouden kunnen hebben. ‘Binnen een sociale groep lijken systematische gezichtsverschillen tussen mensen met een naam als Lisa en Eva, of Kimberley en Kelly me onwaarschijnlijk.’
Tot slot suggereren de onderzoekers dat mensen gedurende hun leven een gezicht kunnen ontwikkelen dat past bij hun voornaam en de door anderen verwachte uiterlijke kenmerken ervan.
de Volkskrant
00Radjen Baldewhttps://ohmsuriname.com/wp-content/uploads/2023/09/ohmfull-e1695534174621-1030x420.pngRadjen Baldew2017-03-02 08:08:262025-01-15 21:46:35Onderzoek toont aan: we lijken bovengemiddeld vaak op onze voornaam
Er zijn weinig ouders die er eerlijk voor uitkomen. ‘Want wie slaat, is een slechte moeder of vader’. 7% van de Vlaamse ouders zegt dat het zijn kind soms een pak slaag, een klap of een rammeling geeft. Dat blijkt uit onderzoek aan de universiteit van Gent. Vermoedelijk ligt het cijfer hoger. In Zweden, Duitsland, Oostenrijk en Denemarken is kinderen slaan strafbaar.
Bij ons ook?
Mogen ouders hun kinderen slaan?
Peter Adriaenssens, kinderpsychiater en directeur van het Vertrouwenscentrum Kindermishandeling: «Je moet een onderscheid maken tussen kinderen slaan en een ‘tik’ geven. Wie zijn kind een klap geeft omdat hij boos is, doet dat vroeg of laat opnieuw. En dat kan snel ontsporen. Een ouder die heel kwaad is, zal al vlug te hard slaan. Bovendien wennen oudere kinderen die geregeld slaag krijgen snel aan de pijn. Ouders moeten dan harder slaan omdat ze geen effect meer zien.
Je kind een rammeling geven, hem in het gezicht slaan of proberen te raken met je hand of je schoen is altijd slecht. En wel omdat je zondigt tegen een belangrijke regel: een straf mag geen wraak zijn, maar moet ervoor zorgen dat je kind zich anders gedraagt. Ouders die slaan uit wraak («Nu zal je het eens voelen»), slaan het vertrouwen tussen ouders en kinderen stuk.»
Een tik geven, mag dat dan?
Peter Adriaenssens:«Als je (jonge) kind naar een heet fornuis wil grijpen, helpt een tik wel. Of als het plots de straat oversteekt en niet gehoorzaamt dat het moet blijven staan. Het gaat dan om beheerst gebruik in een uitzonderlijke situatie. Het is bij wijze van spreken een hulpmiddeltje uit onze EHBO-noodkit.
Als je boos bent, beheers je soms je reflexen niet en is een tik vlug gegeven. Dat is menselijk, de perfecte ouder bestaat niet. Maar als zo’n tik de gewone manier van opvoeden wordt, is er wel iets aan de hand. Of er een andere mogelijkheid bestaat? Pak je kind stevig vast als het wat mispeutert, kijk het aan en spreek het streng toe. Je kind voelt dan heus wel dat het gedrag stelt dat je niet wil.»
Sommige ouders zeggen: «Ik heb vroeger ook wel eens een klap gekregen. Het is met mij toch niet fout gelopen».
Peter Adriaenssens: «Dat gaat niet op. Je kan evengoed ouders vinden die wel zwaar hebben geleden onder de klappen die ze als kind kregen. Er bestaat geen enkele reden om aan te nemen dat er ook maar één kind door een klap een beter mens is geworden of van het slechte pad werd afgehouden. Ouders die slaan, zitten achteraf dikwijls met de kater van een schuldgevoel. Dat is het boomerangeffect: wie zijn kind slaat, voelt zich zelf aangeslagen.»
Je hebt een mep gegeven en eigenlijk voel je zelf aan dat het niet oké is.
Wat doe je?
Peter Adriaenssens:«Ouders zijn niet perfect, kinderen ook niet. Precies daarom reageer je niet altijd als een verstandige opvoeder. Maar dan moet je achteraf ook kunnen zeggen: ‘Sorry, ik was erg kwaad, ik had dit niet moeten doen, maar het was ook een beetje jouw schuld, hé.’ Durf je dus opstellen als iemand die ook fouten maakt. Dat zorgt ervoor dat je kind de klap niet ervaart als een vorm van mishandeling. En dat is helemaal anders dan als je zou zeggen: ‘Die klap van gisteren? Die had je nog verdiend ook, verdorie’. Kinderen leren veel van de menselijke reactie van hun ouders. Als je als ouder durft zeggen dat je niet perfect bent, zal een kind het je ook komen vertellen op het moment dat het uit de bocht gaat.»
Meppen geven. Hoe leer je ’t af?
[1] Stuur je kind in het heetst van de strijd 5 à 10 minuten naar zijn kamer (time-out).
[2]Zoek samen met je kind naar een goede straf. «Welke straf zou jij jezelf geven?» Zo maak je je kind mee verantwoordelijk voor de goede afloop.
[3]Kijk eens op een andere manier naar je kind.Sommige kinderen kunnen niet voldoen aan al wat je verwacht (ordelijk, stipt, beleefd zijn). Een gesprek met je partner, de leerkracht, een andere ouder zorgt er misschien voor dat je op een andere manier naar je kind gaat kijken.
Gelukt? «Ouders die blijven geloven dat slaan goed is, zullen er niet mee ophouden», zegt Peter Adriaenssens. «Niet slaan is voor hen gelijk aan ‘zwak zijn’. En dat willen ze niet.»
·Zoek een boek in de bib over straffen (SISO nr. 433.2)
Iris, 43: [Nee] «Hoe klein je kind ook is, je kan vanaf twee jaar in kindertaal al uitleggen wat mag en wat niet. Als dat gesprek niet blijft hangen, moet je het gewoon blijven herhalen.»
Bertin, 46: [Soms] «Toen mijn kinderen peuters waren, hebben ze ook wel eens een tik gekregen. Nu ze ouder worden, is het veel makkelijker om alles met woorden op te lossen.»
Paul, 43: [Ja] «Ouders die slaan, zijn niet per definitie slecht. Af en toe een tik op je broek of op je vingers, kan geen kwaad. Ik ben ermee groot geworden en ik heb er niks aan overgehouden. Integendeel, ik heb er mijn plaats in de wereld door leren kennen.»
Meryem, 37: [Soms] «Meestal tel ik tot drie. Als mijn kinderen dan nog niet luisteren, grijp ik in, soms met een tik. Dat regeltje werkt bijna altijd. Ze beseffen dan dat ze te ver zijn gegaan. Als ik een tik geef, is het dus omdat ze mij uitdagen. Niet omdat ze rommel laten slingeren of per ongeluk hun beker omstoten.»
Pepijn, 13: [Nee] «Ik vind dat mijn ouders me niet mogen slaan. Als ze klappen geven, sla ik natuurlijk niet terug. Ik laat ze wel op een andere manier merken dat ik dat niet pik.»
Drie per dag (en meer)
Er zijn véél kinderen die slaag krijgen. Te veel. In 2001 werden 7 112 kinderen aangemeld bij de Vlaamse Vertrouwenscentra Kindermishandeling. Ongeveer één op zes (1 194) kreeg thuis zoveel slaag dat hulp nodig was. Dat zijn drie kinderen per dag. «Maar er zijn er veel meer», zegt Annik Lampo van het Vertrouwenscentrum Kindermishandeling in Brussel. «Er zijn ouders die zonder erbij na te denken en meestal uit onmacht slaan als hun kind wat mispeutert. Het gevaar bestaat dat ze steeds vaker en harder gaan slaan en zo letsels veroorzaken, niet alleen lichamelijk trouwens. Andere ouders slaan net niet uit onmacht, maar gewoon omdat ze dat verantwoord vinden: ‘Als je kind niet gehoorzaamt, dan mep je.’ Slaan wordt dan een lijfstraf, een vernedering, een afrekening én ook nog emotionele mishandeling. Het vraagt moed om jezelf in vraag te stellen. Maar als ouders vinden dat ze té snel hun geduld verliezen en té dikwijls té hard slaan, als ze het gevoel hebben dat ze hun kind niet meer de baas kunnen op een gezonde manier, dan moeten ze hulp zoeken.»
WAT ZEGT DE WET?
Het Belgisch Strafwetboek voorziet een gevangenisstraf en een geldboete voor wie ‘opzettelijke verwondingen of slagen toebrengt’. De straffen worden zwaarder als het over minderjarige kinderen gaat of als je als vader of moeder de slagen toedient. In de praktijk aanvaardt de Belgische rechtspraak echter een tuchtigingsrecht voor ouders. In Zweden, Finland, Noorwegen, Oostenrijk, Cyprus, Denemarken, Letland, Kroatië, Duitsland en Israël is er wél een wettelijk verbod om in de opvoeding geweld te gebruiken tegen de kinderen.
Deze tekst kwam tot stand in samenwerking met de Kinderrechtswinkels van Gent en Brugge, Karla Van Leeuwen en de vakgroep Ontwikkelings- en Persoonlijkheidspsychologie van de RUG, Peter Adriaenssens en Annik Lampo van de Vertrouwenscentra Kindermishandeling van Vlaams-Brabant en Brussel.
Het ideaal van gelijke kansen is voor velen niet meer dan een holle, lege belofte. De boosheid die dat
En we leefden nog lang en gelukkig. Althans, dat leek de belofte na de val van de Muur in 1989. Met de val van het communisme lag de weg open voor de wereldwijde uitwaaiering van de liberale democratie. Goed, het kon even duren voor de zegeningen van de vrije markt zich tot in alle hoeken en gaten zouden hebben verspreid, maar uiteindelijk was het slechts een kwestie van tijd.
Nog geen dertig jaar later lijkt er van dat optimisme weinig meer over. Onvrede, boosheid, zeg soms maar rustig razernij, heeft aanzienlijke delen van de wereld in zijn greep. De Indiase schrijver Pankaj Mishra zag het in zijn geboorteland, waar, tot zijn ontzetting, Hindu-nationalisten in 2014 een meerderheid in het parlement verwierven, hij zag het bij de jongeren die zich aansluiten bij IS. En tot zijn verbazing zag hij het daarna ook, met Brexit en de verkiezing van Donald Trump tot Amerikaans president, opkomen in het westen zelf, de bakermat van die belofte van geluk.
Om deze ogenschijnlijk zeer verschillende zaken in uiteenlopende delen van de wereld te verklaren en verbinden, gebruikt Mishra het Franse woord ressentiment. Wat dat is? In een lawaaierig café in het centrum van London, waar medewerkers en gasten van de ernaast gevestigde BBC in en uit lopen, legt Mishra uit.
Vergaande ongelijkheid
“Het is een gevoel dat wordt opgeroepen in een samenleving die gelijkheid belooft, maar in werkelijkheid vergaande ongelijkheid kent. Als het om inkomen, status, aanzien en bezit gaat, wordt ons een ideaal voorgehouden van gelijke kansen. Tegelijkertijd lijden velen eronder dat het in het echt heel anders uitpakt.
“Dat zorgt voor een diep gevoel van ressentiment, afkeer van jezelf omdat je het niet redt, afkeer van anderen die het beter doen, die je passeren, die je voortdurend dwingen om de concurrentie aan te gaan. Het heeft te maken met jaloezie, vernedering, machteloosheid. Het is een situatie waarin je nooit innerlijke bevrediging kunt vinden omdat je zelfbeeld zo afhankelijk is van anderen.”
Geheel nieuw is deze emotie niet, wel relatief nieuw. Mishra spreekt van een ‘bij uitstek modern gevoel’. Ressentiment is, in zijn ogen, een essentieel onderdeel van de moderne samenleving zoals die zich de laatste eeuwen heeft ontwikkeld. In zijn boek, met de wat cryptische ondertitel ‘History of the Present’, gaat hij terug naar het achttiende eeuwse Europa om de wortels van ressentiment bloot te leggen.
‘IS is niet uniek’
Met de Verlichting wordt de mens steeds meer gezien als een individu dat, los van traditie en religie, op rationele wijze zijn beslissingen neemt. Maar de belofte van welvaart, gelijkheid en vrijheid die daarmee verbonden wordt, klinkt ook dan al menigeen hol in de oren. Tal van schrijvers, revolutionairen, anarchisten en nationalisten uit onder meer Rusland, Duitsland en Italië die in Mishra’s boek de revue passeren, zetten vraagtekens bij de nieuwe tijd. En die het om die onvrede te uiten ook nogal eens niet alleen bij woorden (willen) laten. Oproepen tot de vernietiging van musea en bibliotheken en zelfs het veroorzaken van ‘stromen van bloed’, haat jegens de ‘zondige’ stad; IS is bepaald niet uniek, aldus Mishra, we hebben het dicht bij huis eerder gehoord.
“Ik laat zien dat ressentiment al vanaf eind achttiende eeuw te traceren is en dat er momenten zijn geweest waarop dat gevoel politiek giftig is geworden. Dat het concreet gestalte heeft gekregen in de vorm van demagogen en extremistische bewegingen.”
Als meer recent voorbeeld van iemand die zich liet leiden door ressentiment noemt u Timothy McVeigh, de Amerikaan die in 1995 in Oklahoma City Amerikanen doodde door een met explosieven gevulde truck tot ontploffing te brengen. Had hij nog geleefd dan had hij begrip op kunnen brengen voor westerlingen die zich bij Isis aansluiten, suggereert u.
“Wat ik daarmee wil aangeven is dat we te veel nadruk leggen op religie of cultuur als bron van geweld. Door een merkwaardig toeval kwam Timothy McVeigh in dezelfde gevangenis terecht als Ramzi Ahmend Yousef, het brein achter de eerste aanslag op het World Trade Center in 1993. Ze sloten vriendschap. Na de executie van McVeigh zei Yousef dat hij nog nooit iemand in zijn leven had ontmoet die zoveel op hem leek. Blijkbaar herkenden ze zich in elkaar.
“Geweld is een existentiële ervaring. Het kan aantrekkelijk zijn voor mensen van welk geloof of cultuur dan ook. Ik geloof echt dat we een heel grote fout hebben gemaakt, waar we vandaag de dag ook zwaar voor betalen, door de wortels van militant geweld uitsluitend in de islam te lokaliseren. Daarmee zetten we 1,5 miljard mensen in het verdomhoekje als dé aanstichters van geweld en chaos in de wereld.
“We vergeten de lange geschiedenis van anarchistisch terrorisme in Europa in de tweede helft van de negentiende eeuw, we doen of de Raf niet heeft bestaan, of de Rode Brigades. We vergeten Anders Breivik en die Iraans-Duitse jongen die vorig jaar in München een aanslag pleegde. Iedere religie, iedere cultuur heeft jonge mannen voortgebracht die zichzelf willen vinden, willen bewijzen door extreem gewelddadige acties.”
Het gaat in uw boek hoofdzakelijk over boze mannen. Vrouwen komen er nauwelijks in voor. Hooguit als mede-schuldigen aan dat gevoel van afkeer. Zoals bijvoorbeeld bij Timothy McVeigh die zich afzette tegen het feminisme.
” Vrouwen zijn grotendeels afwezig in het boek, omdat ze nauwelijks aanwezig waren in het publieke debat. Maar vrouwen zijn altijd het eerste slachtoffer van onzekere mannen die zich een plaats willen verwerven in deze wereld. Want deze moderne wereld creëert niet zomaar ruimte voor je. In India hebben we daar ook grote problemen mee. Mannen, ontwortelde mannen, komen naar de grote stad en vergrijpen zich daar aan vrouwen. Ze missen de normen en waarden die door generaties zijn doorgegeven. Traditionele beperkingen gelden niet meer.”
Maar kun je niet zeggen dat de nadruk op gelijkheid vrouwen wel iets heeft gebracht?
“Voor sommigen geldt dit zeker, met name in het esten. Vooral daar waar vrouwen nodig waren voor economische groei, zijn ze erin geslaagd bepaalde rechten voor zichzelf op te eisen. Geen gelijke rechten, want die zijn er nog steeds niet. Maar de vraag is of die verbetering van de positie van vrouwen in het Westen niet tegelijk slecht nieuws was voor mensen elders. Want dat moet je wel in het achterhoofd houden. Westerse economieën konden groeien door kolonialisme en imperialisme. Aan de ene kant kregen vrouwen rechten, maar op andere plekken in de wereld werden rechten geschonden. We kunnen het een niet los zien van het ander. Het hele project van vooruitgang is problematisch.
“Kortgezegd: de liberale democratie is gegrondvest op geweld. Kijk naar Amerika, dat had genocide nodig, het had slavernij nodig. Kijk naar Groot-Brittannië, Nederland; landen die elders gebieden veroverden, grondstoffen roofden voor de eigen welvaart. En dan nog niet eens voor iedereen daar.”
Wat brengt het ons te weten dat ressentiment er al eerder was?
“Het is belangrijk om te realiseren dat mensen verschillende behoeften hebben. Het goede leven is niet voor iedereen hetzelfde. Wat werkte voor een kleine groep ambitieuze witte mannen in 19de-eeuws Europa of de VS is niet noodzakelijkerwijs een goede zaak voor anderen. In India was het doel bevrijding, spirituele bevrijding, vrijheid van materiële wensen. Dat is waar bijvoorbeeld Gandhi de nadruk oplegde, ook in zijn politiek. Het ressentiment vandaag de dag in India komt doordat we allemaal zijn aangemoedigd om de ideeën over te nemen van een kleine groep mannen aan het eind van de 18de eeuw.
“De vernietiging van diversiteit in de laatste 200 jaar, de verspreiding van identieke patronen van consumptie en wensen over heel verschillende delen van de wereld, heeft tot gevolg dat dat gevoel van ressentiment is geglobaliseerd.”
Een plek die tot nu toe gevrijwaard lijkt van ressentiment, althans in het openbaar, is China.
“Dat is waar. En op dit moment heeft China er baat bij dat de democratie zo in diskrediet is geraakt. Dat wordt mensen daar nu ook voorgehouden: dit krijg je als je mensen de vrije keus geeft. Zoals wij het in China geregeld hebben, is het veel beter. Het resultaat is een totalitaire samenleving waar alles en iedereen in de gaten wordt gehouden en gecontroleerd.”
Veel hoop voor de toekomst heeft u niet. U komt zelfs met het perspectief van een wereldwijde burgeroorlog, ook omdat de westerse levenswijze leidt tot uitputting van de natuur.
“Structuren die eeuwenlang het leven van mensen hebben georganiseerd zijn steeds meer aan het verdwijnen. De familie, de kerk, gilden, vakbonden, de media: ze waren belangrijke organisatoren van solidariteit. Maar ze verkeren in crisis. Net als de natie-staat, de grootste politieke gemeenschap.
“Tegelijkertijd wordt de nadruk steeds meer gelegd op het individu. In feite heeft het liberalisme de bodem gelegd voor zijn eigen vernietiging. Er is geen gevoel van gedeelde bestemming. Als alle traditionele vormen van samenwerken en samenleven verdwijnen, als je denkt dat de markt alles oplost, dat de markt individuele wensen en verlangens wel op elkaar afstemt, dan krijg je dat.”
Een richting aangeven om die burgeroorlog te vermijden doet u echter niet.
“Demagogen kunnen opbloeien omdat ze hoop bieden aan wanhopige mensen. Mijn boek gaat over die ervaring van machteloosheid en vernedering. Wij hebben dat zwaar verwaarloosd. Ik had het ook niet zo in de gaten. We kijken niet echt om ons heen. Ook journalisten zijn tekortgeschoten. Ze zijn te veel deel gaan uitmaken van de globale elite, zijn te close geworden met politici en zakenmensen. Ze hebben zichzelf losgemaakt van de ervaring van de doorsnee burger.
“Maar het is niet genoeg om aandacht te besteden aan de winnaars van vandaag de dag, ook de verliezers moeten aan bod komen. Als intellectuele elite moeten we ook met hen relaties opbouwen, verbindingen aangaan, anders kunnen we ook geen solidariteit opbrengen. We moeten onze veronderstellingen onderzoeken en harder werken om te begrijpen wat er gaande is.”
Wie is Pankaj Mishra?
Pankaj Mishra (1968, Jhansi, India) studeerde in Allahabad en New Dehli en verhuisde in 1992 naar Mashobra, een dorp in de Himalaya. Daar las hij heel veel (een boek per dag, zo zei hij eens in een interview) en begon hij met het publiceren van literaire essays en boekbesprekingen. Zijn eerste boek Butter Chicken in Ludhiana, verschenen in 1995, was een reisverslag dat de sociale en culturele veranderingen in India in de context van globalisering beschreef. Mishra is zeer kritisch over de wijze waarop het Westen in de loop der tijd andere delen van de wereld aan zich heeft onderworpen. Mede daarom kreeg hij het in 2011 aan de stok met de Britse historicus Niall Ferguson, nadat hij diens boek Civilisation; The West and the Rest zeer kritisch had besproken.
Voor zowel zijn fictie- als non-fictiewerk kreeg Mishra diverse toonaangevende prijzen. Hij woont in London, maar reist regelmatig naar Mashobra om te schrijven.
Onlangs publiceerde hij Age of Anger. A history of the present, dat binnenkort in het Nederlands op de markt zal komen onder de titel Tijd van woede. Een geschiedenis van het heden (Uitgeverij Atlas). Eerder verscheen van hem in het Nederlands Op de ruïnes van het imperialisme.
meebrengt kan heel giftige vormen aannemen, waarschuwt de Indiase schrijver en essayist Pankaj Mishra in zijn verontrustende boek ‘Tijd van woede. Een geschiedenis van het heden’.
uit Trouw
00Radjen Baldewhttps://ohmsuriname.com/wp-content/uploads/2023/09/ohmfull-e1695534174621-1030x420.pngRadjen Baldew2017-02-25 21:09:382025-01-15 21:46:35Essayist Pankaj Mishra: ‘We leggen te veel nadruk op religie als bron van geweld’
In 1895 kwam de heer Pandohi (ájá van de bekende kunstenaar Soerdjan Parohi) als immigrant in Suriname; hij wordt geregistreerd als ‘Parohi’. Na 5 jaar, na de contractarbeid, vestigde hij zich in 1900 in Groningen en begon als pottenbakker o.a. diyá’s te maken. Zijn zoon Narsingh zette het werk voort en diens betá Soerdjan nam het dan over, waarna ook zijn zoon Radjen het werk vervolgde. Nu heeft zijn betá Rushil het werk ook geleerd. De familie Parohi heeft na Groningen enkele jaren op Poelepantje gewoond, waarna zij in 1948 naar Half Flora 42 verhuisde, wat later Commissaris Weytinghweg heette, wat weer veranderde in Leysweg en nu Hadji Saboerali Wazirweg heet.
De heer Soerdjan is op 2 februari 1938 geboren en woont vanaf zijn 10e jaar op dit adres; zijn plaats heeft hij Hastinapur* genoemd; er zijn ook anderen die diyá’s in Suriname maken. Het is jammer er diyá’s uit het buitenland worden ingevoerd, waardoor er oneerlijke concurrentie is.
00beheerderohmhttps://ohmsuriname.com/wp-content/uploads/2023/09/ohmfull-e1695534174621-1030x420.pngbeheerderohm2016-10-15 15:12:012025-01-15 21:47:245 generaties Parohi maken diyá’s in Suriname