24 oktober: Dag van de Verenigde Naties

/in ,

Op 24 oktober 1945 werden de Verenigde Naties opgericht. Er waren toen 51 landen die lid waren. Ze wilden zich inzetten voor de vrede door internationale samenwerking en collectieve veiligheid. Nu zijn bijna alle landen van de wereld (191) lid van de VN.

De Verenigde Naties heeft vier doelstellingen:
– de bevordering van de internationale vrede en veiligheid;
– de ontwikkeling van vriendschappelijke relaties tussen naties;
– samenwerking bij het oplossen van internationale problemen;
– het bevorderen van de naleving van de mensenrechten.

Door lid te worden van de VN aanvaardt een land de doelstellingen en de voorschriften die vastgelegd zijn in het Handvest.

Op de eerste bijeenkomst van de Algemene Vergadering in Londen, werd het besluit genomen dat de permanente hoofdzetel van de Organisatie in de Verenigde Staten zou worden gevestigd. In december 1946 stelde John D. Rockefeller Jr. een bedrag van acht miljoen dollar ter beschikking voor de aankoop van een stuk grond langs de East River in New York City.

De hoofdzetel van de VN bestaat uit vier gebouwen:
1) Het koepelvormig gebouw van de Algemene Vergadering
2) Het Secretariaatsgebouw met zijn 39 in glas en marmer opgetrokken verdiepingen
3) Het rechthoekige en laaggehouden Conferentiegebouw langs de rivier
4) De Dag Hammarskjöld Bibliotheek in de zuidwestelijk uithoek.


Hoewel de VN Hoofdzetel in New York City is gevestigd, worden het grondgebied en de gebouwen als een internationale zone erkend. Dit betekent dat de VN een eigen vlag, een eigen veiligheidsdienst, een eigen postdienst en zelfs eigen postzegels heeft.

Er is geen andere wereldwijde organisatie met de legitimiteit, bijeenroepingsmacht en normatieve impact van de Verenigde Naties. Geen enkele andere wereldwijde organisatie geeft zoveel mensen hoop op een betere wereld en kan de toekomst leveren die we willen. Vandaag de dag is de urgentie voor alle landen om samen te komen, om de belofte van de verenigde naties na te komen, zelden groter geweest.

De VN-dag, die elk jaar wordt gevierd, biedt de mogelijkheid om onze gemeenschappelijke agenda te versterken en de doelen en principes van het VN-Handvest te bevestigen die ons de afgelopen 79 jaar hebben geleid.

Bron: beleven.org
United Nations

Wereld Kankerdag

/in ,

Ieder jaar wordt op Wereldkankerdag (4 februari) wereldwijd stilgestaan bij de impact van kanker. Deze dag is officieel gemarkeerd om het bewustzijn rondom kanker te vergroten en om preventie, detectie en behandelingen aan te moedigen, maar ook om het belang van een goede kwaliteit van leven voor mensen met kanker – én voor hun naasten of nabestaanden – te onderstrepen.

De ‘Werelddag tegen Kanker’ of ‘Wereld Kanker Dag’ wordt jaarlijks gehouden op 4 februari en is ingesteld door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) van de Verenigde Naties. Het is een internationale bewustwordingsdag waarop mensen in de hele wereld stilstaan bij de ziekte kanker.
Deze dag is officieel gemarkeerd om het bewustzijn rondom kanker te vergroten en om preventie, detectie en behandelingen aan te moedigen, maar ook om het belang van een goede kwaliteit van leven voor mensen met kanker te onderstrepen.

Wat is kanker en wat veroorzaakt kanker?
Kanker is een generieke term voor een grote groep ziekten die elk deel van het lichaam kan aantasten. Andere gebruikte termen zijn kwaadaardige tumoren en neoplasma’s. Een bepalend kenmerk van kanker is de snelle vorming van abnormale cellen die buiten hun gebruikelijke grenzen groeien en die vervolgens aangrenzende delen van het lichaam kunnen binnendringen en zich naar andere organen kunnen verspreiden, het laatste proces wordt metastasering genoemd. Metastasen zijn een belangrijke doodsoorzaak door kanker.

Kanker ontstaat door de transformatie van normale cellen in tumorcellen in een meerstappen proces dat in het algemeen voortschrijdt van een pre-carcinomateuze laesie naar een kwaadaardige tumor. Deze veranderingen zijn het resultaat van de interactie tussen iemands genetische factoren en 3 categorieën externe agenten, waaronder:

  • fysieke carcinogenen, zoals ultraviolette en ioniserende straling;
  • chemische carcinogenen, zoals asbest, componenten van tabaksrook, aflatoxine (een voedselverontreiniging) en arseen (een drinkwaterverontreiniging);
  • biologische carcinogenen, zoals infecties van bepaalde virussen, bacteriën of parasieten.

Veroudering is een andere fundamentele factor voor de ontwikkeling van kanker. De incidentie van kanker neemt dramatisch toe met de leeftijd, hoogstwaarschijnlijk als gevolg van een opbouw van risico’s voor specifieke kankers die toenemen met de leeftijd. De algehele accumulatie van risico’s wordt gecombineerd met de tendens dat cellulaire reparatiemechanismen minder effectief zijn naarmate een persoon ouder wordt.

kanker typen

Risicofactoren voor kanker; wijzigen en vermijden
Gebruik van tabak, alcoholgebruik, ongezond voedsel en lichamelijke inactiviteit zijn wereldwijd belangrijke risicofactoren voor kanker.

Het wijzigen of vermijden van belangrijke risicofactoren kan de last van kanker aanzienlijk verminderen. Deze risicofactoren omvatten:

  • Tabaksgebruik inclusief sigaretten en rookloze tabak.
  • Overgewicht of obesitas hebben.
  • Ongezond voedingspatroon met een lage inname van fruit en groenten.
  • Gebrek aan lichaamsbeweging.
  • Alcoholgbruik.
  • Seksueel overdraagbare HPV-infectie.
  • Infectie door hepatitis of andere carcinogene infecties.
  • Ioniserende en ultraviolette straling.
  • Stedelijke luchtvervuiling.
  • Binnenrook van huishoudelijk gebruik van vaste brandstoffen.

 

Borstkanker

Wereldwijd is borstkanker de meest voorkomende vorm van kanker bij vrouwen, er waren naar schatting 1,4 miljoen nieuwe gevallen in 2008, dat is 23% van het totaal aantal kanker diagnoses bij vrouwen. Van het totaal aantal vrouwelijke sterfgevallen door kanker in 2008 is 14% de oorzaak van borstkanker. Helaas is er geen enkel deel van de wereld meer waar borstkanker nog een zeldzame vorm van kanker is. Er is dan ook geen enkele vrouw in de wereld die geen risico loopt op het ontwikkelen van de ziekte. De wereldwijde bedreiging van borstkanker verdubbelde tussen 1975 en 2000. De prognoses zijn dusdanig dat men weer een verdubbeling verwacht tussen nu en 2030 met de grootste dreiging voor de lage en midden inkomenslanden, waar de beschikbare middelen om effectief om te kunnen gaan met de huidige situatie al zeer beperkt zijn, laat staan voldoende zijn om de toekomstige situatie aan te kunnen. Borstkanker overlevingskansen variëren sterk over de hele wereld van 80% of meer in Noord-Amerika, Zweden en Japan tot ongeveer 60% in midden-inkomenslanden en lager dan 40% in landen met lage inkomens. De lage overlevingskansen in minder ontwikkelde landen kunnen worden verklaard door een gebrek aan preventie en vroege opsporingsprogramma’s, resulterend in late diagnose stelling, maar ook door het ontbreken van adequate diagnose en behandelingsfaciliteiten.

Ook in Suriname is borstkanker een van de meest voorkomende soorten van kanker bij vrouwen. Ondanks het feit dat de ziekte in de wereld significant afneemt, overlijden in Suriname toch veel vrouwen aan borstkanker. Uit gegevens van het jaar 2009 van het Ministerie van Volksgezondheid blijkt dat 164 vrouwen overleden zijn aan verschillende vormen van kanker. Van deze groep zijn 28 vrouwen gestorven aan borstkanker, dat is 17%. Een eerdere studie gedaan door de Anton de Kom Universiteit van Suriname heeft 384 gevallen van borstkanker geregistreerd in een periode van 1 januari 2003 tot 31 december 2007. Dat komt neer op 31 gevallen per 100.000 vrouwen. De gemiddelde leeftijd van vrouwen met borstkanker was in dit onderzoek 56 jaar, maar dat betekent niet dat het jonge vrouwen niet treft, het kan in princpie iedereen overkomen maar is wel minder voorkomend in de leeftijdscategorie 18-25 jaar. Uit een analyse van het aantal borstkanker gevallen per jaar blijkt duidelijk dat er een alarmerende trend zichtbaar is van een toename van bostkanker incidentie. Was het aantal gevallen in 2003 vastgesteld op 53, in 2007 was dit aantal al gestegen naar 103 gevallen. Uit recentere gegevens van het Bureau Openbare Gezondheidszorg blijkt dat die tendens nog steeds doorzet met 117 gevallen van borstkanker in 2010. 7 De sterftecijfers van Suriname geven ook aan dat in de periode 1995 tot 2009 een gestage toename waarneembaar is van het aantal sterftegevallen ten gevolge van borstkanker.

bron: Bureau Openbare Gezondheidszorg Suriname

Specialisten hebben aangegeven dat de sterfte onder vrouwen met borstkanker toeneemt, omdat vrouwen zich niet zo snel laten onderzoeken door een arts als er onregelmatigheden in de borst worden aangetroffen. Daarnaast is er een grote groep, geschat wordt ruim 40%, die niet terugkomt voor behandeling indien er een afwijking geconstateerd is. Men komt dan vaak pas terug wanneer het veel te laat is en er niet veel behandelingsmogelijkheden meer zijn die succesvol ingezet zouden kunnen worden. Suriname bestaat voor 49% uit vrouwen. Vrouwen hebben in elk land een grote economische waarde. Bij vrijwel elke vrouw die sterft blijft er een gezin achter zonder moeder. Kinderen die opgroeien zonder moeder groeien vaak stuurloos op met grotere kans op scheefgroei en criminaliteit. Het is dus van algemeen belang dat deze gezondheidsbedreiging voor vrouwen meer aandacht krijgt in Suriname, niet alleen voor het welzijn van de vrouwelijke populatie, maar ook voor het algemeen economisch en maatschappelijk belang.

Bron:

http://www.lobisuriname.org/

https://www.pinkribbonsuriname.com/files/Onderzoeken/Borstkanker_in_Suriname.pdf

Hieronder folder van Ministerie van Volksgezondheid [pdf-embedder url=”https://ohmsuriname.com/wp-content/uploads/2021/02/WERELD-KANKERDAG-FOLDER.pdf” title=”WERELD KANKERDAG FOLDER”]

INTERNATIONALE DAG VAN DE UNIVERSELE GEZONDHEIDSZORG

/in ,

12 december is het de Internationale Dag van de Universele Gezondheidszorg, maar wat is universele gezondheidszorg eigenlijk? Het doel is om iedereen dezelfde betaalbare en kwalitatief goede zorg te bieden. Op deze dag wordt extra nagedacht over mogelijkheden om gezondheidszorg voor iedereen op de wereld beschikbaar te maken. 

Het bereiken van universele gezondheidszorg (Universal Health Care, UHC) is een van de doeleinden die de landen van de wereld zich gesteld hebben toen ze de Duurzame Ontwikkelingsdoelen in 2015 aannamen. Alle 193 lidstaten van de Verenigde Naties hebben zich akkoord verklaart om te proberen universele gezondheidszorg tegen 2030 in te voeren als onderdeel van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen (ontwikkelingsdoel 3, taak 8).

Universele gezondheidszorg betekent dat alle individuen en gemeenschappen de gezondheidszorg krijgen die ze nodig hebben zonder in financiële nood te raken. Het omvat het hele spectrum van kwaliteitsvolle, essentiële gezondheidszorg, van voorlichting tot preventie, behandeling, rehabilitatie en verpleging.

Gezondheidszorg universeel maken vraagt om over te stappen van het ontwerpen van gezondheidssystemen rond ziektes en instellingen naar gezondheidszorg ontwikkeld rond en voor mensen. Het gaat niet alleen maar over gezondheid. UHC betekent stappen zetten naar gelijkheid, het stellen van ontwikkelingsprioriteiten, sociale insluiting en cohesie. Het levert zorg voor hele bevolkingen zoals publieke gezondheidscampagnes over drinkwater en vaccinaties. Universele gezondheidszorg gaat niet alleen over het verschaffen van een minimum pakket aan medische diensten, maar ook over het realiseren van een progressieve uitbreiding van de dekking van gezondheidsdiensten en betere financiële bescherming als meer middelen ter beschikking komen.

Hoewel tekortkomingen in de data het onmogelijk maken om precieze gegevens te krijgen over het aantal mensen in de wereld met adequate gezondheidszorg, is het duidelijk dat tenminste de helft van de wereldbevolking onvoldoende dekking heeft. Meer dan een miljard mensen hebben last van hoge bloeddruk, meer dan 200 miljoen vrouwen hebben onvoldoende family planning faciliteiten en bijna 200 miljoen kinderen worden niet of niet afdoende gevaccineerd tegen DTP, met nog aanzienlijk meer die andere vaccinaties missen.

Universele gezondheidszorg betekent niet dat alle mogelijke medische en gezondheidsingrepen gratis zijn, want geen enkel land kan deze zorg kosteloos verstrekken op duurzame basis. Voor een gezond zorgsysteem in een land is een robuust financieel systeem nodig. Er zijn daarbij ook grenzen aan wat de ‘consument’ zelf kan betalen. Ongeveer 100 miljoen mensen worden in ‘extreme armoede’ geduwd ($1.90 per dag of minder), omdat ze voor gezondheidszorg uit eigen zak moeten betalen. Onverwachte ziektes en ongevallen dwingen gezinnen hun spaarcenten te gebruiken, bezittingen te verkopen of geld te lenen, wat toekomstmogelijkheden beperkt voor het gezin, vooral kinderen. Meer dan 800 miljoen mensen, bijna 12 % van de wereldbevolking, geven minstens 10% van hun huishoudbudget uit aan gezondheidszorg voor zichzelf, zieke kinderen of andere familieleden. Zulke ‘rampzalige’ uitgaven zijn een wereldwijd probleem. In welvarender landen in Europa, Latijns Amerika en delen van Azië, die een hoog toegangsniveau tot gezondheidszorg hebben bereikt, geven een groeiend aantal mensen minstens 10% van hun budget uit aan contante uitgaven voor gezondheid.

Gezondheidszorg in Suriname

  • Het gezondheidssysteem in Suriname valt onder het Ministerie van Volksgezondheid (VGH).
  • In Suriname is de gezondheidszorg in principe toegankelijk voor alle Surinamers. Jongeren en bejaarden worden op kosten van de staat verzekerd.
  • De kwaliteit van de gezondheidszorg lijkt de laatste jaren sterk te zijn afgenomen. Zo kunnen er in ziekenhuizen door een tekort aan werkmateriaal bepaalde medische ingrepen niet worden uitgevoerd. Ook zijn soms bepaalde medicijnen niet voorradig. Dit heeft vooral te maken met een tekort aan middelen en verminderde subsidies.
  • Artsen dragen in sommige plaatsen de zorg over grote aantallen patiënten.
  • In Paramaribo staan vier ziekenhuizen: het Ziekenhuis in Paramaribo, Sint Vincentius Ziekenhuis, het Diakonessenhuis en ’s Lands Hospitaal. Daarnaast zijn er een aantal gezondheidscentra.
  • De gezondheidszorg in het verre binnenland ligt in handen van de Primary Health Care, ook wel de Medische Zending genoemd.
  • Met verschillende medische posten in de dorpen aan de Boven-Suriname rivier wordt medische hulp geboden aan de binnenlandbewoners.
  • Sommige dorpen liggen op maar liefst vier uur rijden en vier uur varen van Paramaribo, zoals het Marrondorp Djoemoe, welk alleen per boot bereikbaar is. Bij spoedsituaties is het om deze reden belangrijk dat de patiënt zo snel mogelijk naar Paramaribo kan worden gebracht.

 

Dienstverleners, die een belangrijke bijdrage leveren aan de gezondheidszorg

Het Ministerie heeft zich ten doel gesteld te komen tot een geïntegreerde gezondheidszorg die kwalitatief goed, effectief en duurzaam is en ook toegankelijk is voor iedereen. Hiertoe zijn er diverse plannen ontwikkeld en in uitvoering, zoals: het Sectorplan Gezondheidszorg, het Meerjaren Beleidsplan, de Health Sector Reform Studies en het Nationaal Strategisch Plan HIV/AIDS. Het Ministerie werkt samen met diverse dienstverleners, die een belangrijke bijdrage leveren aan de gezondheidszorg: Parastatalen, Particulieren en NGO’s.

Het beleid van het Minsterie rust op 4 belangrijke peilers: integratie, kwaliteit, toegang en duurzaamheid:

  • Iedereen die betrokken is bij de gezondheidszorg in Suriname moet zo goed mogelijke samenwerken. Ook als het gaat om andere sectoren in de samenleving. Zaken als onderwijs, de watervoorziening en hygiëne zijn ook van invloed op de gezondheid van Surinamers.
  • Er moet controle zijn op de kwaliteit van de zorg en we moeten onze schaarse middelen zo doelmatig mogelijk inzetten.
  • De zorg moet voor iedere burger toegankelijk zijn. Inkomen, ras, geslacht, religie, leeftijd of woonplaats mogen nooit een reden zijn om verstoken te blijven van de belangrijkste medische zorg.
  • Bij alle investeringen moet gekeken worden naar de langere termijn, wat betekent een bepaalde investering voor de economie, politiek, overheidsfinanciën, de cultuur en de samenleving.

Overheidsinstanties binnen het Ministerie van Volksgezondheid:

  • Het Bureau Openbare Gezondheidszorg (BOG)
  • De Dienst Dermatologie
  • Het Registratie Bureau van verpakte geneesmiddelen
  • De Inspectie der geneeskundige en tandheelkundige beroepen
  • De Inspectie der verplegende en verzorgende beroepen
  • De Farmaceutische Inspectie

Parastatale instellingen:

  • Het Academisch Ziekenhuis Paramaribo (AZP)
  • Stichting ‘s Lands Hospitaal (LH)
  • Stichting Streekziekenhuis Nickerie(SZN)
  • Stichting Bureau Dak- en Thuislozen(BDT)
  • Bedrijf Geneesmiddelen Voorziening Suriname(BGVS)
  • Stichting Centrale Opleidingen voor Verpleegkundigen en Beoefenaren van Aanverwante Beroepen(COVAB)
  • De Stichting Jeugdtandverzorging(JTV)
  • De Regionale Gezondheidsdienst(RGD)
  • Psychiatrisch Centrum Suriname(PCS)
  • Staatsziekenfonds(SZF)

Particuliere zorginstellingen:

– De Medische Zending Primary Health Care Suriname(MZPHCS)

– Het Diakonessenhuis(DKZ)

– St. Vincentuis Ziekenhuis(SVZ)

NGO’s die werkzaam zijn in de gezondheids-sektor:

  • Medische Zending
  • Stg. Lobi
  • ProHealth

 

Bron:

http://nvvn.nl/goede-gezondheidszorg-voor-iedereen-overal/

https://www.joho.org/en/hoe-het-gezondheidszorgsysteem-suriname

http://prohealthsuriname.org/gezondheidssysteem/

 

09 december: Internationale Dag tegen Corruptie

/in ,

Ieder jaar vieren de Verenigde Naties op 9 december de Internationale Dag tegen Corruptie. Corruptie is het misbruiken van macht, bijvoorbeeld een gunst verlenen voor smeergeld. In Nederland komt het minder voor dan landen in bijvoorbeeld Afrika of Azië. De regering is er corrupt en is oneerlijk, maar gunstig voor criminelen.

Genoeg redenen om een Anti-Corruptiedag uit te roepen! Uiteraard al lang gedaan door de VN die bij dit soort onderwerpen altijd een Dag uitroept. Op internet is er genoeg over de Dag te vinden. De officiele website is van de VN. Hier is alles eigenlijk wel op te vinden. Hopelijk is dit wel eerlijke content.

Statement Anti-Corruptie Burger Initiatief bij herdenking Internationale Dag tegen Corruptie

Sinds de totstandkoming van de United Nations Conventie tegen Corruptie in 2003 en het uitroepen van 9 december als Internationale Anti-Corruptie Dag, hebben de meeste landen wereldwijd zich aangesloten bij de Conventie, omdat zij onderschrijven dat corruptie democratische instituten ondermijnt, economische ontwikkeling vertraagt en bijdraagt aan bestuurlijke instabiliteit.

Per januari 2020, hebben 186 landen zich aangesloten bij de Conventie. Slechts 10 landen in de wereld hebben niet getekend en geratificeerd, b.v. Noord Korea en Eritrea. In het Caraibisch gebied zijn dat Saint Vincent and the Grenadines, St Kitts and Nevis en Suriname.

Het Anti-Corruptie Burger Initiatief (ACBI) in Suriname heeft ondertussen juridische status aangevraagd en zal bij verkrijging haar interactieve website operationeel maken, waarbij burgers gebruik kunnen maken van een aanspreekpunt voor corruptie. Dit moet gezien worden als een hulpmiddel om meer informatie naar burgers te krijgen en hun ook meer toegang te geven naar instituten die corruptie helpen bestrijden.

In dat verband zijn er ook gesprekken gevoerd met instanties die samenwerking toejuichen. Het is echter ook van belang dat Suriname beseft dat het toetreden tot de VN Conventie tegen Corruptie ondersteunend kan werken aan het anti-corruptie beleid dat zowel de overheid als burgers verwelkomen.

De samenleving heeft de afgelopen jaren herhaaldelijk de effecten van corruptie persoonlijk en gezamenlijk ondervonden. Corruptie houdt ontwikkeling van onze kinderen en ons land tegen. Corruptie is complex omdat het doordringt in ons sociaal, politiek en economisch leven op alle niveaus. Corruptie discrimineert niet tussen arm en rijk of op basis van gender of etniciteit. Iedereen kan de effecten van corruptie ervaren.

Het ACBI onderschrijft daarom het belang van informatie, kennis en transparantie over alle aspecten van corruptie. Informatie en kennis zal door ons gedeeld worden en samenwerking gezocht worden om corruptie gezamenlijk te bestrijden.

Voor Suriname’s toekomst is het belangrijk dat deze Internationale Dag tegen Corruptie ons laat beseffen dat voorkomen beter is dan genezen.

Het ACBI heeft daarom een urgente wensenlijst om samen met burgers en instanties te werken. Betrokkenheid van burgers bij het in uitvoering brengen van de Anti-Corruptie Wet van 2017. Kennis en informatie ter voorkoming van corruptie verbreden in de samenleving. Toegang tot bestuurlijke informatie (digitaal) vergroten en transparantie versterken.

Coördinatie Team ACBI
Leon Brunings/voorzitter

 

Bron:

https://www.fijnedagvan.nl/info/internationale-dag-tegen-corruptie/

https://gfcnieuws.com/de-impact-van-corruptie-op-de-surinaamse-economie/

 

21 november: Werelddag voor de Herdenking van Verkeersslachtoffers

/in ,

Op de derde zondag van november wordt de ‘Werelddag voor de Herdenking van Verkeersslachtoffers’ (World Day of Remembrance for Road Traffic Victims) gehouden.

Op deze dag worden de miljoenen verkeersslachtoffers herdacht en wordt er stilgestaan bij de gevolgen voor de nabestaanden. Ook wordt er stilgestaan bij hulpdiensten en hulpverleners en wordt er nagedacht over hoe verkeerssituaties verbeterd kunnen worden.

In 1995 is deze herdenkingsdag opgericht door nabestaanden van verkeersslachtoffers en vindt sinds 2005 onder auspiciën van de Verenigde Naties plaats.

 

Het aantal verkeersslachtoffers in Suriname in vergelijking met de voorgaande jaren

In 2016 hebben 75 personen het leven gelaten in het verkeer. Dat aantal is het afgelopen jaar (2017) gestegen naar 84 personen. In de jaren daarvoor was het aantal ook wat lager dan vorig jaar, namelijk 59 verkeersdoden in 2015 en 71 omgekomen personen in het verkeer in 2014. In 2013 was het aantal slachtoffers 75. De verkeersbarometer staat voor 17 november op 68.

 

Bron:

www.beleven.org

 

14 november: Wereld Diabetes dag

/in ,

Wereld Diabetes dag wordt elk jaar gevierd op 14 november ter gelegenheid van de geboortedag van Frederick Banting die, samen met Charles Best, aan de basis stond van de ontdekking van insuline in 1922. Wereld Diabetes dag (WDD) is de belangrijkste wereldwijde bewustwordingcampagne voor diabetes. Wereld Diabetesdag werd in 1991 door de Internationale Diabetes Federatie (IDF) en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) geïntroduceerd als reactie op de alarmerende toename van diabetes over de hele wereld. Het thema voor Wereld Diabetes Dag 2021-23 is “Access to Diabetes Care” (Toegang tot Diabeteszorg).

Het doel van Wereld Diabetes dag is aandacht en begrip te vragen voor diabetes, die wereldwijd epidemische vormen aanneemt, onder volwassenen maar ook onder kinderen. Wereld Diabetes dag staat onder auspiciën van de Verenigde Naties die verklaren diabetes te zien als een ernstige bedreiging voor mensen, gemeenschappen en economieën.

Diabetes is een ziekte, die ontstaat doordat er geen of te weinig insuline in het lichaam is, of de insuline werkt niet goed. Hierdoor is er te veel glucose (suiker) in het bloed. In de maag en de darmen wordt uit het voedsel dat we eten, glucose gemaakt. Van hieruit gaat glucose naar het bloed. Onze lichaamscellen nemen deze glucose op en gebruiken het als brandstof, zodat we kunnen werken, lopen, leven enz. Om glucose uit het bloed te halen, hebben onze lichaamscellen insuline nodig. Insuline is een hormoon, dat wordt gemaakt door de alvleesklier (pancreas). Het zorgt ervoor dat de glucose in het bloed niet te hoog wordt. Insuline werkt als een soort sleutel: het maakt de “deur” van de cel open, zodat glucose naar binnen kan. Bij mensen met DM maakt de alvleesklier geen of te weinig insuline of de insuline werkt niet goed, waardoor glucose niet in de cel kan. Hierdoor wordt de glucose in het bloed hoog. Men kan zich dan moe of slaperig voelen en last hebben van veel plassen en dorst. De hoge glucose zorgt ervoor, dat er afwijkingen optreden aan de bloedvaten (z.a. aderverkalking) en zenuwen, waardoor organen (hart, hersenen, nieren,ogen) niet voldoende zuurstof en voeding krijgen en afsterven (infarct). Daarom moeten we voorkomen dat we diabetes krijgen, door onze levensstijl te veranderen: afvallen bij overgewicht, voldoende bewegen, niet roken enz. En lijders aan diabetes moeten ervoor zorgen dat de bloedsuiker zo normaal mogelijk blijft (6 mmol/l). U bespaart uzelf hiermee heel veel ellende z.a. nierdialyse, blindheid, amputaties, zwakte, hart- en herseninfarct.

 

 

 

04 oktober: Werelddierendag

/in ,

Dierendag 0f werelddierendag is een dag die wereldwijd op de agenda staat als een moment waarop extra aandacht wordt besteed aan dieren. Dierendag valt jaarlijks op 04 oktober.

Wat is Werelddierendag?

De internationale dierendag is in het leven geroepen om de levensomstandigheden van dieren te verbeteren. Het is een dag waarop we nog meer ons goede hart laten zien voor elke diersoort, en dat doen we via sensibiliseringsacties. Het gaat erom te strijden voor de rechten van dieren om een wereld te creëren waarin dieren in alle omstandigheden worden beschouwd als levende wezens met gevoelens, een wereld die rekening houdt met hun welzijn.

Franciscus van Assisi

De datum van dierendag gaat terug naar de feestdag van Sint Franciscus van Assisi (4 oktober). Hij bekommerde zich om het lot van melaatsen, zwervers en andere armen, maar ook van planten en dieren. Volgens de overlevering hield hij ooit een preek voor de dieren.

Eerste dierendag

Ilse Winter uit Brno in Tsjechië schreef in mei 1927 een brief aan Margaret Ford in London, waarin ze voorstelde om één dag per jaar speciaal aan de dieren te denken. Ford was voorzitster van de wereldvereniging van de dierenbescherming. Zij vond het een prachtig idee en de beide dames kwamen overeen dat de feestdag, waarop de Katholieke Kerk Franciscus herdenkt, een goede datum voor zo’n dierendag zou zijn. Tijdens een internationaal congres van verenigingen voor de bescherming van dieren in mei 1929 in Wenen waar R. Spurrier, secretaris van de “National Council for Animal Welfare” de belangrijkste pleiter voor deze dag was, werd 4 oktober uitgeroepen tot Werelddierendag. Dit werd toen al in enkele steden gevierd in Amerika, Engeland, Duitsland, Oostenrijk, Australië en Indië. De eerste officiële dierendag in Nederland was op 4 oktober 1930. In Nederland werden er op die dag beschouwende artikelen geplaatst in kranten over de verhoudingen tussen mens en dier.

Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Dierendag

https://www.zininmeer.be/gezin/huisdieren/wat-is-werelddierendag

 

 

02 oktober: Internationale Dag van de Geweldloosheid

/in ,

“Gandhi bewees dat geweldloosheid de geschiedenis kan veranderen. Laat ons geïnspireerd worden door zijn moed en overtuiging terwijl we doorgaan met ons werk om vrede, duurzame ontwikkeling en mensenrechten voor alle volkeren van de wereld te bevorderen.” – VN-secretaris-generaal António Guterres

“The Nonviolence (or “Knotted Gun”) Sculpture

De Internationale Dag van Geweldloosheid wordt gemarkeerd op 2 oktober, de geboortedag van Mahatma Gandhi, leider van de Indiase onafhankelijkheidsbeweging en pionier van de filosofie en strategie van geweldloosheid.

Volgens resolutie A / RES / 61/271 van de Algemene Vergadering van 15 juni 2007, die de herdenking vormde, is de Internationale Dag een gelegenheid om “de boodschap van geweldloosheid te verspreiden, onder meer door educatie en bewustmaking van het publiek”. De resolutie bevestigt opnieuw “de universele relevantie van het beginsel van geweldloosheid” en de wens “om een ​​cultuur van vrede, tolerantie, begrip en geweldloosheid te bewerkstelligen”.

Invoering van de resolutie in de Algemene Vergadering namens 140 co-sponsors, de Indiase minister van Buitenlandse Zaken, de heer Anand Sharma, zei dat de brede en diverse sponsoring van de resolutie een weerspiegeling was van het universele respect voor Mahatma Gandhi en van de blijvende relevantie van zijn filosofie. Hij citeerde de woorden van de late leider en zei: “Geweldloosheid is de grootste kracht die de mensheid ter beschikking staat: het is machtiger dan het machtigste vernietigingswapen dat door de vindingrijkheid van de mens is bedacht”.

 

Bron: http://www.un.org/en/events/nonviolenceday/

Dag van de Mensenrechten

/in ,

De dag van de mensenrechten wordt elk jaar gevierd op 10 december omdat op die dag in 1948 de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens werd aangenomen door de Algemene vergadering van de Verenigde Naties. De viering werd ingesteld in 1950 nadat de vergadering alle landen die lid waren van de VN uitnodigde om deze gebeurtenis te vieren.

10 december is een hoogtepunt op de kalender in het Hoofdkwartier van de Verenigde Naties in New York. Elke vijf jaar wordt de mensenrechtenprijs van de Verenigde Naties uitgereikt, maar ook andere mensenrechtenorganisaties zoals Amnesty International of PEN International grijpen de dag aan om aandachtspunten of eigen prestaties op het gebied van mensenrechten in de verf te zetten. Wereldwijd is zijn er enkele uitzonderingen op de datum waarop de dag wordt gevierd: in Zuid-Afrika viert men de dag op 21 maart ter nagedachtenis aan het Bloedbad van Sharpeville en in Kiribati wordt de dag gevierd op 11 december.

 

Oorsprong: De Universele Verklaring

Zodra de Verenigde Naties, opgericht eind 1945 in San Francisco, een commissie voor de mensenrechten hadden geïnstalleerd, begon die aan de taak die haar als de belangrijkste was opgedragen: de opstelling van een mensenrechtenverklaring met een universele strekking. Er vormde zich een kerngroep onder leiding van de Amerikaanse presidentsweduwe Eleanor Roosevelt. Een van haar verdiensten was het prestige dat ze genoot bij de Russen. De aanvankelijke kleine redactiegroep werd eind 1947 uitgebreid, met leden uit meer dan een dozijn landen waaronder naast westerse landen ook de Sovjet-Unie, Chili, Mexico en de Republiek China.

Eleanor Roosevelt koesterde de hoop dat na de intensieve voorbereiding het ontwerp snel zou worden goedgekeurd, maar dat viel tegen. Twee maanden lang wijdden de VN wijdden er 86 vergaderingen aan. Roosevelt wilde geen uitputtende opsomming, maar een minimumverklaring waarover iedereen het eens kon worden. Een van de waarnemers zei: ‘We worden het eens over de rechten op voorwaarde dat niemand vraagt waarom.’ Kwesties als abortus, de doodstraf, het klachtrecht, de rechten van minderheden en de vrijheid van drukpers zijn uitvoerig besproken maar uiteindelijk omwille van de consensus weggelaten. Even voor middernacht op 10 december kon in Parijs de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties de verklaring aannemen. De stemverhouding was 48 voor, 0 tegen en 8 onthoudingen (Zuid-Afrika, Saudi-Arabië en zes landen in de invloedssfeer van de Sovjet-Unie).

Op 4 december 1950 riep de Algemene Vergadering 10 december formeel uit tot de Internationale Dag van de Mensenrechten. De Universele Verklaring kwam in het Guinness Book of Records als ‘s werelds meest vertaalde document.[6] De tekst was in 2015 in meer dan 460 talen beschikbaar. Voortvloeiend uit Universele Verklaring van 1948 zijn door de Verenigde Naties meer dan zestig verdragen en verklaringen op het terrein van mensenrechten aangenomen. Uit de Universele Verklaring kwamen ook tientallen internationale en duizenden plaatselijke organisaties voor mensenrechten voort. Een daarvan is Amnesty International, de organisatie die in 1998 eveneens het Guinness Book of Records haalde met een wereldrecord van 13,5 miljoen handtekeningen als steunbetuiging aan de Universele Verklaring.

 

Op 9 december 1998 aanvaardden de VN de Verklaring over Mensenrechtenverdedigers. De verklaring garandeert het recht op vrijheid van vereniging en communicatie met andere organisaties, het recht op informatie en het recht op effectieve bescherming door het recht. Iedereen heeft het recht `nieuwe ideeën en beginselen ten aanzien van de mensenrechten te ontwikkelen en die uit te dragen’ en `individueel of in vereniging met anderen, deel te nemen aan vreedzame acties tegen schendingen van mensenrechten en fundamentele vrijheden’. De verklaring waarborgt ook het recht om middelen en hulp te werven, ook van buiten de grenzen van het land. Er is sinds 2000 een speciale rapporteur van de VN voor mensenrechtenverdedigers.

 

Bron: https://nl.wikipedia.org/ 

 

 

 

20 november: Internationale Dag van de Rechten van het Kind

/in ,

De VN Universele Kinderdag is in 1954 geproclameerd. De bedoeling van de dag is om internationale saamhorigheid en welzijn van kinderen te promoten.
Hij wordt elk jaar op 20 november, de Internationale Dag van de Rechten van het Kind, gevierd. Het verdrag van de Universele Verklaring van de Rechten van het Kind werd op 20 november 1989 aangenomen. Inmiddels is het door 191 van de 193 landen op de wereld ondertekend. Landen verplichten zich hiermee tot het beschermen van de rechten van kinderen in hun land..

De belangrijkste rechten van het kind zijn:
•  Het recht op onderwijs
•  Het recht op eigen geloof en cultuur
•  Het recht op een naam en een nationaliteit
•  Het recht op een eigen mening
•  Het recht op een veilig en gezond leven
•  Het recht op bescherming tegen kinderarbeid
•  Het recht op bescherming tegen mishandeling en geweld
•  Het recht op bescherming bij een oorlog
•  Het recht op spelen
•  Het recht om op te groeien bij familie
•  Het recht op veilig drinkwater
•  Het recht op goede gezondheidszorg
•  Het recht op zorg bij een handicap
•  Alle rechten gelden voor alle kinderen over de hele wereld

Ieder land moet elke vijf jaar rapport uitbrengen aan een speciale commissie van de Mensenrechtenraad in Genève.

Er zijn nu ongeveer 1.9 miljard kinderen op de wereld onder de vijftien jaar, d.w.z. 27 % van de wereldbevolking. Het percentage is 41 % voor ontwikkelingslanden en 16 % voor ontwikkelde landen. Verwacht wordt dat in 2050 kinderen 20 % van de wereldbevolking zullen uitmaken.

De wereld heeft enorme voortgang gemaakt in het verminderen van kindersterfte, het naar school gaan van kinderen en armoedevermindering onder hen. Maar dit moet verder doorgezet worden. Als de huidige ontwikkelingen niet bijdraaien zullen tot 2030 bijna 70 miljoen kinderen sterven vóór hun vijfde verjaardag. Kinderen in Afrika beneden de Sahara hebben 12 keer meer kans vóór hun vijfde verjaardag te sterven dan kinderen in landen met hoge inkomens. Negen van de tien kinderen in armoede zullen in Afrika leven. Ongeveer 60 miljoen kinderen van schoolgaande leeftijd zullen nog niet naar school gaan in 2030, ongeveer hetzelfde aantal als nu. En ongeveer 750 vrouwen zullen in die periode getrouwd zijn als kinderen.

Bron: https://www.deugd.net/