Dag van de Mensenrechten
De dag van de mensenrechten wordt elk jaar gevierd op 10 december omdat op die dag in 1948 de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens werd aangenomen door de Algemene vergadering van de Verenigde Naties. De viering werd ingesteld in 1950 nadat de vergadering alle landen die lid waren van de VN uitnodigde om deze gebeurtenis te vieren.
10 december is een hoogtepunt op de kalender in het Hoofdkwartier van de Verenigde Naties in New York. Elke vijf jaar wordt de mensenrechtenprijs van de Verenigde Naties uitgereikt, maar ook andere mensenrechtenorganisaties zoals Amnesty International of PEN International grijpen de dag aan om aandachtspunten of eigen prestaties op het gebied van mensenrechten in de verf te zetten. Wereldwijd is zijn er enkele uitzonderingen op de datum waarop de dag wordt gevierd: in Zuid-Afrika viert men de dag op 21 maart ter nagedachtenis aan het Bloedbad van Sharpeville en in Kiribati wordt de dag gevierd op 11 december.
Oorsprong: De Universele Verklaring
Zodra de Verenigde Naties, opgericht eind 1945 in San Francisco, een commissie voor de mensenrechten hadden geïnstalleerd, begon die aan de taak die haar als de belangrijkste was opgedragen: de opstelling van een mensenrechtenverklaring met een universele strekking. Er vormde zich een kerngroep onder leiding van de Amerikaanse presidentsweduwe Eleanor Roosevelt. Een van haar verdiensten was het prestige dat ze genoot bij de Russen. De aanvankelijke kleine redactiegroep werd eind 1947 uitgebreid, met leden uit meer dan een dozijn landen waaronder naast westerse landen ook de Sovjet-Unie, Chili, Mexico en de Republiek China.
Eleanor Roosevelt koesterde de hoop dat na de intensieve voorbereiding het ontwerp snel zou worden goedgekeurd, maar dat viel tegen. Twee maanden lang wijdden de VN wijdden er 86 vergaderingen aan. Roosevelt wilde geen uitputtende opsomming, maar een minimumverklaring waarover iedereen het eens kon worden. Een van de waarnemers zei: ‘We worden het eens over de rechten op voorwaarde dat niemand vraagt waarom.’ Kwesties als abortus, de doodstraf, het klachtrecht, de rechten van minderheden en de vrijheid van drukpers zijn uitvoerig besproken maar uiteindelijk omwille van de consensus weggelaten. Even voor middernacht op 10 december kon in Parijs de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties de verklaring aannemen. De stemverhouding was 48 voor, 0 tegen en 8 onthoudingen (Zuid-Afrika, Saudi-Arabië en zes landen in de invloedssfeer van de Sovjet-Unie).
Op 4 december 1950 riep de Algemene Vergadering 10 december formeel uit tot de Internationale Dag van de Mensenrechten. De Universele Verklaring kwam in het Guinness Book of Records als ‘s werelds meest vertaalde document.[6] De tekst was in 2015 in meer dan 460 talen beschikbaar. Voortvloeiend uit Universele Verklaring van 1948 zijn door de Verenigde Naties meer dan zestig verdragen en verklaringen op het terrein van mensenrechten aangenomen. Uit de Universele Verklaring kwamen ook tientallen internationale en duizenden plaatselijke organisaties voor mensenrechten voort. Een daarvan is Amnesty International, de organisatie die in 1998 eveneens het Guinness Book of Records haalde met een wereldrecord van 13,5 miljoen handtekeningen als steunbetuiging aan de Universele Verklaring.
Op 9 december 1998 aanvaardden de VN de Verklaring over Mensenrechtenverdedigers. De verklaring garandeert het recht op vrijheid van vereniging en communicatie met andere organisaties, het recht op informatie en het recht op effectieve bescherming door het recht. Iedereen heeft het recht `nieuwe ideeën en beginselen ten aanzien van de mensenrechten te ontwikkelen en die uit te dragen’ en `individueel of in vereniging met anderen, deel te nemen aan vreedzame acties tegen schendingen van mensenrechten en fundamentele vrijheden’. De verklaring waarborgt ook het recht om middelen en hulp te werven, ook van buiten de grenzen van het land. Er is sinds 2000 een speciale rapporteur van de VN voor mensenrechtenverdedigers.
Bron: https://nl.wikipedia.org/
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!