De integratie van Yoga en Fysiotherapie
Het vak fysiotherapie heeft de afgelopen jaren een paradigmatische verschuiving ondergaan. Als reactie op toenemend onderzoeksbewijs dat psychosociale problemen niet kunnen worden losgekoppeld van biomechanische factoren, is een conceptueel ‘biopsychosociaal’ model ontwikkeld.
Het huidige onderzoek suggereert dat betere resultaten voor de patiënt worden bereikt wanneer een bredere kijk op de symptomen van een patiënt wordt gebruikt om de interactie van de patiënt met de therapeut te contextualiseren.
Vervolgens heeft het opkomende onderzoek therapeuten aangemoedigd om deel te nemen aan een veelzijdig proces dat de inbreng van verschillende specialisten zoals psychologen, sociologen, ergotherapeuten en verpleegkundigen erkent.
Als gevolg hiervan is erkend dat er fundamentele overeenkomsten bestaan tussen yoga en fysiotherapie in termen van mutididisciplinariteit en complexiteit van holistische zorg. De verrijking en kruisbestuiving van fysiotherapie met yoga biedt een empirisch onderbouwde benadering van de algehele patiëntenzorg en verbetert de behandeling van recalcitrante chronische aandoeningen die vaak gecompliceerd worden door complexe biopsychosociale verwikkelingen.
Korte kenmerken van yoga
Yoga biedt een filosofisch systeem om gezondheid holistisch te benaderen. Naar schatting ontwikkelt yoga zich al vier- tot vijfduizend jaar, voornamelijk in Azië. Een uitgebreide renaissance van yoga wordt nu over de hele wereld waargenomen.
Yoga creëert innerlijke fysieke en emotionele balans door het gebruik van houdingen die worden gecombineerd met ademhalingstechnieken die voornamelijk gebaseerd zijn op isometrische spiercontracties. Yoga benadrukt die fysieke zelfbeheersing en kan worden beschouwd als een manier om de balans tussen katabole en anabole reacties in het lichaam te harmoniseren. De yogabeoefening is gerelateerd aan een hoge mate van concentratie en emotiebeheersing.
Yoga biedt ook houvast met betrekking tot de voedingsgewoonten en een zelfregulerende levensstijl, evenals algemene ethische en morele principes. Over het algemeen is het belangrijkste doel van yoga het bereiken van een evenwichtige gezondheid en welzijn, een optimale conditie en een verhoogde lichaamsweerstand.
Fysiologische voordelen van yoga
Het beoefenen van yoga-oefeningen leidt tot de autonome zenuwplexus en de stimulatie van het endocriene systeem door een verhoogde druk in de buikwand. Er wordt dus gesuggereerd dat yogahoudingen de prestaties van het cardio-respiratoire systeem verbeteren, de longfunctie verbeteren samen met een grotere kracht en uithoudingsvermogen van de ademhalingsspieren, wat leidt tot een verhoogde vitale capaciteit. Het normaliseert ook de bloeddruk en verbetert de immuniteit, verlaagt de hartslag, ademhalingsfrequentie en verhoogt het volume van de rode bloedcellen. Er is ook een significante vermindering van de hoeveelheid zuurstof die wordt geconsumeerd met een verminderde ademhalingsfrequentie en een verhoogd ademvolume gevonden.
Yoga kan ook vermoeidheid aanzienlijk verminderen. Meer precies, yoga “interventie” verhoogt de regressie van coronaire atherosclerose en coronaire laesies bij patiënten met ernstige coronaire hartziekte, terwijl tegelijkertijd de myocardiale perfusie wordt verbeterd. Yoga verbetert ook de symptomatische status, functionele klasse en risicofactorprofiel. In deze studie hadden patiënten die yoga-oefeningen uitvoerden minder vaak revascularisatieprocedures (coronaire angioplastiek of bypass-operatie) nodig.
Vanuit het oogpunt van fysiotherapie kan yoga worden beschouwd als een geschikte manier om lichaamshoudingen te gebruiken die een verbeterde cardio-pulmonale functie bieden, d.w.z. verbeterde ademhalingspatronen of contractie van bloedvaten, evenals verschillende fysiologische voordelen.
Neuropsychologische voordelen van yoga
Yoga lijkt de rechter hersenhelft te stimuleren en de alfagolffrequenties te verhogen. Patiënten die yoga beoefenen, kunnen ook een significante vermindering van het aantal fouten vertonen tijdens statische motorische prestaties, evenals verbetering van de sensorisch-motorische prestaties en verbeterd verwerkingsvermogen van het centrale zenuwstelsel en oog-handcoördinatie.
