De Yoga- visie op het ervaren van Geluk
Wat maakt me gelukkig? Wat heb ik nodig om gelukkig te zijn of te worden? En wat houdt het voor mij in om geluk te ervaren? Bestaat er een constant geluksgevoel?
“Gelukkig zijn’ is de meest subjectieve levenservaring:
Wij wensen je een gelukkig nieuwjaar. Er bestaan zoveel vormen van geluk als er mensen zijn. Het is een persoonlijke emotie, een gevoel van tevredenheid op dat moment in die situatie. Doordat onze emoties nogal fluctueren is de stabiliteit van dat geluksmoment niet permanent. En dat maakt dat wij blijven streven naar geluk.
Wanneer voel ik me gelukkig, wanneer voel ik innerlijke rust en tevredenheid in mij, en is deze innerlijke tevredenheid hetzelfde als mij gelukkig voelen? Die innerlijke stabiliteit, een basis en een verankering in mijzelf, geeft me rust en tevredenheid die ik kan omschrijven als me gelukkig voelen. Maar een groot deel van mij is verbonden met de buitenwereld. Nog steeds zoek ik de verbinding met de wereld om me heen en is mijn ego gevoelig voor alles wat er om me heen gebeurt. Om dan die rust en tevredenheid te vinden is het belangrijk om mijn innerlijke verankering te hebben.
Afhankelijk zijn van de veranderlijke buitenwereld maakt het lastiger om het geluksmoment te creëren. Ik blijf onderhevig aan mijn eigen emotionele drang, naar bevrediging van allerlei wensen en verlangens in de wereld. Daarom zal ik juist te maken krijgen met andere mensen en hun wensen en verlangens. Wat mij dan gelukkig maakt, is dat ik in die flow kan komen waar ik mijn ding mag doen met mensen die daar ook belangstelling voor hebben.
Maar ik voel ook dat hoe sterker mijn innerlijke verankering is, hoe minder ik afhankelijk ben van mijn geluk in de wereld. Dan is mijn basisgevoel goed en terwijl ik toch, op een natuurlijke manier, gevoelig blijf voor complimentjes en kritiek. Vooral het samenzijn met mensen die op dezelfde lijn zitten geeft tevredenheid en een gevoel van geluk. Een gelukkig samenzijn, noemen we dat dan. Dat is ook de reden waarom we elkaar opzoeken.
Als ik kan reizen, als ik de kennis mag doorgeven, mag wandelen in de Himalaya en zwemmen in de zee, dat maakt mij gelukkig in de wereld. Een wandeling in het bos waar de natuur mij omringt als een warme deken. Als ik een glimlach van een kind zie, een spontane omhelzing van iemand krijg. Daar waar geen negatieve vibraties zijn, daar waar overeenstemming is tussen mijn innerlijke balans en mijn balans met de wereld. Ik voel me gelukkig met de omstandigheden waarin ik me nu bevind, dat het me allemaal is gegeven maakt me heel gelukkig en blij.
Vanuit de yoga- visie is het dus heel bepalend in hoeverre er vertrouwen is in je werkelijke zelf. Hoeveel zelfvertrouwen heb je? En hoeveel vertrouwen heb je in de wereld? Deze gevoelens naar jezelf en de wereld bepalen voor een groot deel in hoeverre je het geluk toelaat of niet. In hoeverre kunnen we in het moment leven zonder dat verleden of toekomst roet in het eten gooien. Zelfvertrouwen, weten wat je wil en in het moment kunnen leven, bevorderen het ervaren en vinden van het geluksgevoel. Of, zoals ik dat voor mezelf zou omschrijven, een gevoel van innerlijke tevredenheid, liefde en kalmte. Wetende dat ik voor verbetering vatbaar ben, ben en voel ik me op dat moment gelukkig. En naar mate de verankering er is, het innerlijke zelfvertrouwen, dan kan het in de buitenwereld onrustig zijn, maar dat tast dan het fundament, waar een hoge mate van geluk aanwezig is, niet aan.
Middels meditatie versterk en voed ik de verankering in mezelf. Zo voel ik dat het fundament steeds meer solide wordt naarmate de jaren verstrijken. Het geluksgevoel wordt daardoor minder afhankelijk van mijn activiteiten in de buitenwereld.
Bron: artikel Ron van der Post
www.yogastudie.nl