Eerste Saathi-dichtbundel ‘Tussen Woord en Beeld’ gelanceerd

“Je hebt mensen die veel praten of schrijven en toch niks zeggen. Voor mij is het van essentieel belandg dat als je iets presenteert het geestverheffend moet zijn”, stelt Kries Ramkhelawan. “Je moet wat eruit kunnen leren of mensen tot nadenken stemmen”. De artiest heeft in zijn ruime carrière van meer dan dertig jaar veel liederteksten en gedichten geschreven. Hij laat zijn agnda zien en leest een paar zinnen voor. “Soms als ik in het vliegtuig zit of gewoon thuis, dan krijg ik flarden van teksten, dingen waar je over nadenkt en dan schrijf ik ze op. Zo beginnen liederen en gedichten. Ik heb niet altijd in één keer de hele tekst”. Zaterdag publiceerde hij zijn eerste gedichtenbundel ‘Shabd aur chavi ke beech’ (Tussen Woord en Beeld) met voordrachten eruit door enkele studenten van Saathi Cultural Centre.

Verantwoordelijkheid
Woorden zijn veelbetekend maar voor tekstschrijver, componist, arrangeur en muziekdocent Ramkhelawan zijn ze alles. Hij ziet ze als niet alleen bedoeld om met elkaar te cummuniceren maar meer nog een ‘ideaal werktuig om gedachten en emoties aan derden bekend te maken’. “Woorden zijn deel van de communicatie. Het is van belang dat je in je dagelijks spreken maar zeker als artiest , weet wat je zegt”. Hij meent dat artiesten  een belanrijke sociaalmaatschappelijke verantwoordelijkheid hebben om als artistieke scheppende kracht hun artistieke uitingen te gebruiken om de maatschappij op te bouwen. “Zingen over sopie drinken, moi span meid, dure auto’s rijden en rijk zijn, wat doet dat? Wat bereik je ermee?

Invloed
Het gebruiken van behoorlijke opvoedende, vrolijke of minimaal neutrale teksten – want het kan ook gewoon gaan over de schoonheid van een bloem of vrouw – is voor hem kenmerkend. Op Trinidad en Tobago is dat zo opgevallen dat hem door culturele organisaties is gevraagd om bekende chutney sterren van het eiland te trainen in correct en beschaafd taalgebruik, zodat ze inhoudelijk betere teksten gaan schrijven. “Ik ben altijd een liefhebber geweest van de dichtkunt en heb met grote mannen als Shrinivasi, Dobru en Gerrit Barron kunnen werken. Ze zijn van grote invloed op mij geweest en hebben mij bewust gemaakt van de kracht van woorden”. Vanuit het sprituele gelooft Ramkhelawan dat woorden energie hebben, die kunnen maken of breken.

Durven
“ Ze geven hoop of vernietigen, verheffen of breken af. Je kan de emoties en gedachten die leven in de ander, maar die zij misschien niet op een mooie of op een gezaghebbende manier kunnen zeggen, vorm geven door te dichten”. Ramkhelawan stelt dat dichters het geweten zijn van het volk. Zij durven vaak te zeggen wat er leeft in de harten van de mensen. Zijn gedichten gaan over liefde en pijn, vreugde en verdriet, politiek en religie, familie en vriendschapsrelaties. De gedichten zijn geschreven in het Hindi, Nederlands en Sarnami, elk met een vertaling of enigzins de essentie van de boodschap weergeven, zodat eenieder ze kan verstaan en begrijpen. In de dichtbundel zijn ook gedichten opgenomen van Oetra Biharie, waarin voornamelijk de kracht van de vrouw wordt bezongen.

DWT: 17-1-2020