Hoe een carnivoor een week zonder vlees overleeft
Voeding: De Nationale Week Zonder Vlees begint deze maandag. Uitgesproken carnivoor Marcel van Roosmalen eet op verzoek een week vegetarisch.
Mail van een redacteur van deze krant. Ik werd ingeschat als typische vleeseter, ik geloof niet dat dat een compliment is. Op haar verzoek at ik een week geen vlees en hield ik een dagboekje bij, dat had ik allebei nog niet eerder gedaan.
Even wat achtergrondinformatie: mijn ouders waren Brabanders, ik groeide op met slavink, verse worst, karbonade en op vrijdag vis. Pas in mijn studententijd kwam ik erachter dat er ook mensen zijn die geen vlees eten. Ik vond dat niet per se een vooruitgang. De huidige toestand is dat ik samenwoon met een flexitariër, we eten minimaal twee keer per week vegetarisch. Onze kinderen – 2 en 0 – zijn dus ook flexitariërs.
Dag 1
Het was mijn beurt om te koken. Ik trof het: juist die dag openden ze bij de supermarkt in het dorp een vegetarische afdeling. Nou ja ze hadden een paar schappen in het koelvak vrijgemaakt, terwijl de vriendin eerder voor vegetarische speckjes nog naar de Albert Heijn een dorp verderop had gemoeten. De manager van dienst zei dat dit de invloed van de mensen uit Amsterdam was die vanwege de woningnood steeds vaker naar hier afzakten. Mensen uit Amsterdam aten minder vlees, dat was bewezen. Zelf was hij daar nog niet aan toe: „Ik eet, als ik het allemaal goed begrepen heb, vanavond varkenssaté.”
Enfin, ik kocht vegetarische schnitzel met een krokant korstje.
Smaakte prima.
Dag 2
Op reportage met fotograaf Jan Dirk van der Burg, helemaal naar Oudenbosch. Onderweg aten we dan altijd bij een Van der Valk, waar we altijd schnitzel bestellen. Traditie zonder te weten waarom het een traditie is. We legden aan bij de vestiging Hoofddorp, waar het interieur op z’n zachtst gezegd uitbundig is. Er waren maar vier vegetarische gerechten verkrijgbaar: lasagne, ravioli, pasta pesto en quatro formaggi, dat laatste was ravioli maar dan met vier soorten kaas en roomsaus eroverheen. Ik bestelde de lasagne met nepgehakt. Bah, wat een vieze kleffe drab.
Dag 3
Ik zag Teun van de Keuken bij Jinek een soort referaat houden over hoe knakworsten worden gemaakt. Toen ik er later met anderen over sprak zeiden ze dat ze die gorigheid al kenden, maar voor mij was het nieuw. Van het restvlees op botten werd een soort brij gemaakt waar dan later knakworsten van werden geperst. Meteen alle blikjes knakworst – Ik had er drie want drie blikjes zijn hier om raadselachtige redenen goedkoper dan twee blikjes – weggegeven aan de schoonmaakster die me zo nadrukkelijk bedankte dat ik bijna spijt kreeg. Wat ik miste was Herz Salami op brood. Van al het vlees op de boterham vind ik Herz Salami het lekkerst. Waar ik ook van hou: Bifi-worstjes, die koop ik vaak bij benzinestations.
Dag 4
Een mee-eter, een oude vegetarische vriend. Meestal maakten we in zo’n geval preitaart met aan de ene kant vegetarische speckjes en aan andere kant van de schaal echt spek, maar dit keer niet. We hadden te vaak preitaart gegeten, of te vaak bezoek gehad, alleen de geur al kwam ons de neus uit. We haalden uiteindelijk Indonesisch bij een toko in Krommenie. Een goede keuze. Sambal Goreng Tempe en Sambal Goreng Tahoe bleken prima vleesvervangers, kan ook door de hoeveelheid sambal komen.
Dag 5
De vriendin kookte. Zalm. Discussie of vis eten wel of niet vegetarisch is. Ik vond van wel. En ik vind zalm meer vegetarisch dan tonijn, ik weet ook wel dat dat nergens op slaat.
Dag 6
Bij mijn moeder in Velp gegeten. Ik had haar gezegd dat ik voor even vegetarisch was geworden, maar ze serveerde gewoon gekookte aardappels, bloemkool en slavinken. Toen ik daarover begon trok ze geïrriteerd het velletje spek van het gehakt. Ik heb het daarna toch opgegeten, niet omdat ik het niet volhoud om vegetarisch te zijn, maar omdat een nieuw eetpatroon zich aan een 86-jarige niet makkelijk laat uitleggen. Ze had ooit een vegetariër gekend, een schoonzusje met wie het slecht is afgelopen. „Maar die kwam hier nooit eten.”
Dag 7
Rijst met groenten gegeten. Vlees niet echt gemist. De hele week niet trouwens, het kostte betrekkelijk weinig moeite om geen vlees te eten. Stoppen met roken is lastiger. Vlees is vaak wel lekkerder dan een vleesvervanger. Beter is om ook geen vleesvervangers (waarom lijken al die vleesvervangers trouwens qua uiterlijk op vlees terwijl ze anders smaken?) te eten.
Dag 8 (extra dag vanwege dag 6)
Met de dochter naar de slager geweest. Ze riep bij binnenkomst ‘worst!’ omdat ze er altijd een plakje kookworst krijgt. Herz Salami gekocht, maar nog niet gegeten. De vriendin kookte vegetarisch: weer rijst met groente. ’s Avonds kwam mijn broer, hij woont in Brabant en had worstenbrood meegenomen, de enige reden om niet helemaal vegetarisch te worden.
Bron: NRC Nieuws