Kunstwerk visualiseert massaslachting Mariënburg

MARIËNBURG — Bij de suikerfabriek van Mariënburg speelt zich op 30 juli 1902 een waar drama af. Het Nederlandse koloniale leger schiet in opdracht op een menigte woedende Brits-Indische contractarbeiders, die in verzet kwamen tegen onrecht en onderdrukking op de suikerplantage. Honderdtwintig jaar later is deze dramatische gebeurtenis visueel door beeldend kunstenaar Rahied Abdoel uitgebeeld. “Ik hoop dat we uit de geschiedenis leren”, zegt de kunstenaar bij de onthulling.

Op het terrein van de oude suikerfabriek heerst zaterdag een feestelijke sfeer. Het terrein heeft ondanks de deplorabele staat van de historische opstallen een kleine facelift gekregen. Het is voorzien van een verse laag zand en het ‘Plein van 30 juli 1902’, waar het monument van de zestien slachtoffers staat, ziet er netjes en verzorgd uit. Achter het monument is het enorme kunstwerk nog in een witte doek omhuld.

“Het is voor ons allerminst de bedoeling om in onmin te leven met het verleden en daarbij te zoeken naar schuldigen over wat er is gebeurd”

Dharm Mungra

De stichting Gevallen Helden 1902 heeft kosten noch moeite gespaard om de herdenking van 120 jaar massaslachting Mariënburg groots en gedenkwaardig te gedenken. Twee oudste bewoners van de plantage worden onder muzikale begeleiding van het nationale culturele ensemble, de organisatie en genodigden naar het kunstwerk geleid, waar zij het kunstwerk mochten onthullen. Daarna zijn er kransen gelegd bij het eerdere monument dat de stichting in 2006 onthulde door genodigden, onder wie de ministers Albert Ramdin (Bibis) en Kenneth Amoksi (Juspol), districtscommissaris Mohamedsafiek Radjab, Indonesische ambassadeur Julang Pujianto en DNA-vicevoorzitter Dew Sharman.

Met het kunstwerk meent voorzitter Dharm Mungra dat de stichting Gevallen Helden 1902 de wens van velen in vervulling heeft gebracht om wat er 120 jaar geleden heeft afgespeeld in beeld te brengen. Hij betreurt het ten zeerste dat de vertegenwoordiger van de Nederlandse ambassade afwezig was. “Het is voor ons allerminst de bedoeling om in onmin te leven met het verleden en daarbij te zoeken naar schuldigen over wat er is gebeurd. We moeten juist leren uit de fouten van het verleden. Immers, uit het verleden is het heden ontstaan en uit het heden zal de toekomst vorm krijgen”, meent Mungra.