Lezing Brahma Kumaris: De reis naar vrede
Hoe denkt men nu over vrede? Waar zoeken mensen vrede? Mensen gaan buiten de stad om vrede te kunnen ervaren, sommige mensen denken dat er vrede is als er geen oorlog is, of aan een rustige buurt met praktisch geen lawaai. Weer anderen denken: vrede is als mijn partner doet wat ik wil of zelfs wat anderen doen om mij vredevol te maken. Dit alles is vrede zoeken buiten onszelf.
De reis naar vrede
begint binnen in onszelf, vanuit ons hart. Situaties zorgen ervoor dat we vrede die we van binnen voelen kunnen ervaren. Vrede is energie die in ons is. We hebben een lichaam en zijn een ziel. De ziel is niet zichtbaar en is onstoffelijk. Net zo vrede kunnen we ook niet zien, maar we ervaren het. Vrede zit in de ziel.
De reis naar vrede kunnen we in enkele stappen onderscheiden:
1. De reis naar binnen
Ik ga terug naar mijn oorsprong , vandaaruit laat ik vrede omhoog komen. Ik ervaar dan vrede; daar raak ik de vrede niet kwijt. Ik verlang naar vrede en dus ga ik op zoek naar vrede. Echter, vrede is zelf in mij.
2. De reis naar boven
God heeft de hoogste en zuiverste vorm van vrede. Weten we hoe we de connectie met God moeten maken? Heel eenvoudig; we moeten een relatie met God aangaan. Alles wat in God is kan dan naar ons toe stromen.
3. De reis om mij heen; dus wat straal ik uit
De spirituele wet zegt dat wat ik ook deel met anderen aan kwaliteit of deugd, dat alleen maar zal toenemen. Door zuivere gevoelens van vrede (energie) te sturen voor anderen zal mijn innerlijke vrede toenemen. Ook in mijn acties zal vrede door anderen worden ervaren. Bijvoorbeeld, ik blijf rustig in een onrustige situatie; ik word niet emotioneel.
Waarom we niet vredevol kunnen blijven
Als we op reis gaan, zullen er obstakels komen. Ten eerste hebben we verwachtingen en verlangens die voor belemmeringen zorgen. Er is een leegte binnen ons die we proberen te vullen door vrede buiten onszelf te zoeken. De oorzaak is dat we een of andere kwaliteiten ontbreken. We zijn bijvoorbeeld zwak in het nemen van initiatieven. Dit geeft aan dat we van binnen niet in balans zijn. Maar als we weten wie we zijn, zullen we situaties creëren die ons weer in balans brengen. We begrijpen dat we in deze wereld zijn niet om te nemen, maar om een bijdrage te leveren. Als wij in balans zijn, kunnen we naar buiten iets toevoegen.
Ten tweede door lasten uit het verleden. Iemand heeft iets lelijk tegen ons gezegd en worden we erg boos. We hebben dit opgeslagen en als we aan de persoon denken of over praten, komen alle gevoelens weer omhoog. We hebben die gebeurtenis nog niet losgelaten. Dus ervaren we het gevoel van verdriet of pijn steeds weer. Dit is niet zo gemakkelijk, maar we moeten de les uit die situatie onder ogen zien en lering eruit halen. Echter, niets gebeurt zomaar; er is een aanleiding en een gevolg. Hoe langer we de pijn vasthouden, hoe moeilijker het wordt om het los te laten. Een belangrijke spreuk is: “Sluit alles af van de dag (specifiek de minder leuke dingen) voor je gaat slapen”. Iemand kan ons begeleiden, maar loslaten moeten we zelf doen. We kunnen pas vergeven als we de les hebben geleerd; we zijn een ervaring rijker.
Ten derde belemmeringen. Door het bewustzijn waarmee we om ons heen kijken; is het uit lichaamsbewustzijn of vanuit zielsbewustzijn. Als we vanuit zielsbewustzijn naar gebeurtenissen kijken, zal zuiverheid, vrede en liefde omhoogkomen. We zeggen: “Dat kind is stout.” Dat wil zeggen dat we naar de actie kijken. Hebben we onszelf afgevraagd waarom het kind dat gedrag vertoont? Het kind mist iets en vraagt aandacht. Als we op negativiteit reageren, zullen we klagen en stralen dan een lichaamsbewust gedrag uit. Een ander voorbeeld is om te zeggen: “Alles is duur.” We kunnen onze creativiteit ontwikkelen door zelf te planten. Soms willen we dat de ander veranderd, maar voeden negativiteit. Er zal dan geen transformatie plaatsvinden, maar negativiteit zal nog meer toenemen. Als we onszelf ertoe brengen om positiviteit zichtbaar te maken, zal negativiteit minder zichtbaar worden.
We hebben altijd de kans om te kiezen, omdat we op twee manieren kunnen reageren op een situatie. We kunnen schelden of zeggen: “Dankjewel God er is niets gebeurd.” We kunnen niet zeggen: “Je hebt mij boos gemaakt, door jou ben ik vredeloos.” Zijn we meester of slaaf? Als er iets gebeurt, kunnen we onze uiterste best doen om de connectie met God te maken. Vrede is onze schat; het zit in ons. Als we de wereld willen transformeren, moeten we beginnen onszelf eerst te transformeren. Hoe meer we vuil in ons hoofd opslaan, des te meer we naar vuil of rommel zullen worden aangetrokken. Een spirituele wet zegt: “Wat ik ben dat zal ik aantrekken.” Dus laat mij vredevol zijn en zo een vredevolle wereld helpen creëren.
