Lezing Brahma Kumaris: ‘Eenzaam of Samen met Eén?’

De ervaring van eenzaamheid is een diepe ervaring die vaak leidt tot minder aangename acties. In zo een staat is het soms heel moeilijk om de kracht op te brengen om je gedachten in een goede richting te laten gaan. Eenzaamheid wordt bijna een modeverschijnsel van deze tijd. Er zijn heel veel mensen die dit ervaren. Er is veel depressie en veel mensen gaan door gevoelens van: ‘Ik sta er alleen voor’. Je kan je bijna niet voorstellen dat de ander zich zo voelt, omdat jij niet denkt zoals de ander denkt. Onze gevoelens komen voort uit onze gedachtepatronen. Gevoelens zijn het gevolg van hoe ik denk. Waar komt eenzaamheid eigenlijk vandaan? Van een gebrek aan verbondenheid. Op het moment waarop jij je niet meer verbonden voelt met je naasten, op dat moment is de kans groot dat je gedachten en gevoelens van eenzaamheid creëert. Sommigen hebben daar helemaal geen last van. Ze gaan wel even door een proces maar het gevoel van diepe eenzaamheid ontstaat niet. Waarom? Omdat er niet maar één is met wie zij zich gebonden of verbonden voelen, maar een netwerk waarmee ze contact hebben. Sommige mensen hoef je in geen jaren te zien maar je weet dat je hele diepe verbondenheid ervaart met die ander. En anderen zie je elke dag maar je houdt afstand. Dit heeft dus niet te maken met die fysieke closeness; het heeft te maken met betrokkenheid. Op het moment waarop jij je betrokken en veilig voelt, creëer je een connectie.

Er is een verschil tussen alleen zijn en eenzaam zijn. Alleen zijn betekent niet dat je eenzaam hoeft te zijn, omdat je verbondenheid juist heel groot kan zijn. Wat gebeurt er met me als ik alleen ben? Voel ik me eenzaam of voel ik me niet eenzaam? Of zeg je: ‘Heerlijk een dagje alleen.’ Alleen zijn betekent dat ik ook kan zeggen: ‘Ik hoef niet op Facebook, ik hoef mijn WhatsApp niet te checken, ik kan die radio uitlaten, ik hoef die televisie echt niet aan te maken vandaag, ik hoef niemand te bellen om tori te gaan praten’. Want dat zijn die dingen die we doen om gaatjes te vullen wanneer we voelen dat we niet alleen willen zijn en dus eenzaam zijn. Begrijp je het? En je moet voor jezelf ook begrijpen wat het is, hoe het aanvoelt om alleen te zijn. Vind je het fijn? Of voel je het als een bedreiging? Het is een check punt.

In de spirituele context is er een hele diepe realisatie van wie we zijn: onzichtbare geconcentreerde lichtpuntjes, stralende energie. En die energie is altijd verbonden. Op het moment waarop ik mezelf ga ervaren als dat unieke wezen van licht, dat hier in dit lichaam op dit moment een rol speelt, dan zal ik ontdekken dat mijn grenzen steeds meer wegvallen. Want als spiritueel wezen vibreren we altijd. We sturen de vibraties van onze energie rond. Dus je deelt altijd met anderen, andere spirituele wezens, andere energieën. Je bent niet beperkt tot een lichaam, een familie, een relatie enz. Omdat het veel verder reikt dan dat.

Maar de diepste verbondenheid, de diepste connectie is van ziel met de Opperziel, oftewel van mij als spiritueel wezen met de Allerhoogste, die niet afgebakend is. In die connectie van spirituele relatie met de Ene, staat die als enige relatie altijd open, of we Hem nou de hele dag of een keer in het jaar contacten. Waarom doen we dat? Omdat we weten dat de Allerhoogste toegankelijk is. En als we onszelf weer op die manier kunnen ervaren, dan wordt onze connectie met de Bron ook heel simpel want hij is mijn spirituele Vader, Moeder, Vriend, wat je Hem ook noemt. Elke relatie die we hier in de fysieke wereld opzoeken en ervaren, kunnen we op een spirituele manier aangaan met de Allerhoogste.

We zijn van oorsprong spirituele wezens en we zijn hier in deze tijd op dit moment in dit pakje en we spelen bepaalde rollen. Maar mijn kern, mijn oorsprong, is puur. In die ervaring van mezelf als spiritueel wezen wordt mijn relatie met de Allerhoogste een ‘close connection’. Er is goedheid in die uitwisseling tussen mij en die Bron. Als jij voor jezelf als spiritueel wezen wilt werken aan je eigen volheid, dan ervaar je geen eenzaamheid. Die ervaring van volheid komt door mijn relaties met God en wanneer ik God betrek in mijn activiteiten zoals koken, eten, rijden. Je bent dan onbevreesd, je hebt kracht om te doen wat je moet doen en het meest mooie is dat je de helderheid hebt om precies te doen wat nodig is. Die helderheid geeft ruimte, maakt je vol en geeft je steeds het gevoel dat je op de juiste plek op het juiste moment bent en doet wat je moet doen. Als ik opzoek ben naar geluk, moet ik ook begrijpen dat ik opzoek ben naar een hele diepe spirituele invulling voor iets in mezelf. Wat maakt me gelukkig? Mijn leven wordt zinvol, wanneer ik deugden en kwaliteiten kan toevoegen in alles wat ik doe. Het trekt daardoor je spirituele zelf, je wezen en de kwaliteit van wie je bent, omhoog. Dan valt leegte weg. Want je blijft steeds vol. En als je vol bent, heb je niets te bedelen en niets te zoeken. Je kan alleen maar geven net een manja boom die vol is. Wat doet die manja boom? Geven!

 

Brahma Kumaris Spirituele Organisatie