Luizen in de pels slaan barsten in eenheid Venezuela
Vooraanstaande politici, ex-militairen, juristen, intellectuelen en een openbare aanklaagster in Venezuela zagen vanuit het revolutionaire kamp aan de stoelpoten van president Maduro. Maar voor ineenstorting van het regime is meer nodig.
In Venezuela is een hoge generaal beschuldigd wegens schending van de mensenrechten. Antonio Benavides wordt ervan verdacht als hoofd van de oproerpolitie verantwoordelijk te zijn voor standrechtelijke executies en de marteling van demonstranten. In drie maanden tijd vielen al meer dan tachtig doden bij marsen tegen het regime van Nicolás Maduro.
Eerst floot ze de regeringsgetrouwe hoge rechters terug toen zij de wetgevende taken van het parlement wilden overnemen, vervolgens probeerde ze een aantal van hen te ontslaan en nu zoekt ze schuldigen voor de dood van demonstranten.
Haar belangrijkste strijd is tegen de nieuwe grondwet die president Maduro wil laten schrijven. Terwijl verkiezingen worden getraineerd, zet de kiesraad in zijn opdracht alle zeilen bij om eind juli verkiezingen te houden voor een grondwetgevende vergadering.
‘Chavistas’
Ortega is niet de enige dwarsligger die van binnenuit inhakt op Maduro’s machtsbastion. Vooraanstaande politici, ex-militairen, juristen en intellectuelen uit het revolutionaire kamp delen haar mening dat Maduro bezig is de erfenis van Hugo Chávez te verkwanselen.
“Ortega staat voor de grondwettelijkheid die Chávez ons heeft gegeven,” schrijft Javier Antonio Vivas, columnist op de revolutionaire website Aporrea. De metamorfose van dit platform, ooit trouw aan Maduro maar nu dé spreekbuis van de dissidenten, is illustratief voor de breuk tussen ‘chavistas’ en ‘maduristas’.
De barsten in het regime zijn nieuw en nog niet groot genoeg om een bedreiging te vormen voor Maduro. “Het is zeer de vraag of Ortega en haar vrienden deze Don Quichot-achtige strijd gaan winnen”, zegt politicoloog Carlos Romero vanuit Caracas: “Ze zijn ver in de minderheid.” Ortega bokst op tegen een almachtig apparaat en haar dagen lijken geteld. Deze week werden haar banktegoeden bevroren, ze mag het land niet verlaten en een deel van haar taken werd overgeheveld naar de Nationale Ombudsman, een vertrouweling van president Maduro.
De ruzie binnen het revolutionaire kamp is een opsteker voor de oppositie. Die mobiliseert al maanden honderdduizenden mensen tegen de inflatie, de schaarste en de corruptie en voor meer democratie. Voor hen is de ooit zo gehate Ortega een heldin geworden.
Toch brengt ook de oppositie Maduro niet aan het wankelen. Met het volk op straat en de grondwet in de hand staat zij machteloos tegenover een regime dat voortdurend de wetten kneedt in de vorm die het hem uitkomt. De rechterlijke macht, de kiesraad, maar ook de media en de militairen, kortom alles wat macht heeft, is ondergeschikt gemaakt aan de discipline van de socialistische partij. Vervanging van de grondwet zal de ultieme stap zijn op weg naar alleenheerschappij.
Alleen het parlement is nog onder controle van de oppositie, maar daar wordt aan gewerkt. Deze week drongen militairen het parlementsgebouw binnen om een partij kartonnen dozen op te slaan, vermoedelijk met stembiljetten voor de verkiezingen in juli.
Het kwam tot duwen en trekken tussen militairen en parlementsleden en op camerabeelden is goed te zien hoe een commandant parlementsvoorzitter Henry Allup een duw in de rug geeft. De ‘opslag’ voor de verkiezingen wordt gezien als een voorbode voor de overname van het parlementsgebouw door de regering.
Waarnemers schatten dat 70 procent van de bevolking op de hand is van de oppositie, maar dat getal zegt weinig, aldus Romero.
“Niet de omvang van de aanhang is van belang, maar de mate van organisatie.” De basis van de revolutie in de volkswijken is uitstekend georganiseerd. Van de tegenstanders is het merendeel bezig de schaarse betaalbare levensmiddelen bijelkaar te scharrelen.
Vooral jongeren en studenten gaan de straat op. De sfeer wordt steeds grimmiger, de repressie harder, maar Maduro blijft zitten waar hij zit.
Militairen houden zich afzijdig
De helikopterpiloot, die deze week op klaarlichte dag handgranaten gooide op het Hooggerechtshof is nog steeds niet gevonden. Zijn optreden was aanleiding tot speculaties over een staatsgreep en een burgeroorlog.
Hoewel in april en mei ook al militairen zijn opgepakt op verdenking van rebellie, zijn er geen tekenen van brede ontevredenheid binnen de strijdkrachten.
Reden zouden de privileges zijn die zij genieten, zoals toegang tot goedkoop voedsel en medicijnen, en de controle over de netwerken voor smokkel van brandstof, benzine, voedsel en drugs.
Bron: TROUW