‘Mediteren klinkt nu nog een beetje stoffig’

Spitsuur

Jeroen Kortenhorst (39) zegde onlangs zijn baan op en komt rond van een uitkering. Nu wil hij meditatie een modern leven inblazen. „Ik ging naar India en las het boek: Living with the Himalayan masters. Daar is het zaadje geplant.”

Jeroen: „Het idee van huisje boompje beestje heb ik losgelaten. Ik denk niet dat ik alleen blijf, maar of dat iemand voor de rest van mijn leven wordt…”

Jeroen: „Ik ben onlangs uit een online bezorgdienst gestapt voor diensten en boodschappen: ZIBR. De vriend die het bedrijf oprichtte en ik kwamen onderling niet uit onze afspraken.

„Oe, ik moet weer aan de bak. Dat gevoel had ik heel sterk in het begin. Ik wilde snel veel geld verdienen en dan weer naar India. Maar tijdens een meditatieretraite van tweeënhalve week in België kwam ik tot een heel ander inzicht: nee, je gaat het gewoon hier thuis doen, vanuit rust.

„Mijn nieuwe doel is nu uit te zoeken hoe ik iets met meditatie kan opzetten in Nederland. Ik denk dan aan een organisatie als The School of Life, dat filosofie voor een groot publiek aantrekkelijk maakt. Mindfulness is al mooi neergezet, maar meditatie klinkt nog een beetje stoffig. Toch is dat wel de basis die ik graag een nieuw, westers leven inblaas. De laatste dagen lees ik er veel boeken over. Ik onderzoek wat er nu qua meditatie in Nederland en het buitenland wordt aangeboden. Ik heb volgende week afspraken met twee jongens uit mijn netwerk die al met yoga en meditatie bezig zijn.”

Veertig minuten mediteren

Jeroen: „Rond acht uur ’s ochtends sta ik op en ga ik even mediteren. Ik doe vipassana-zitmeditatie, meestal veertig minuten lang. Daarvoor heb ik een speciaal plekje in mijn slaapkamer – wel zo lekker. Als je net zo’n retraite hebt gedaan, is veertig minuten goed te doen. Ik vind het niet zo lang. Ik merk altijd in het begin van zo’n retraite dat je heel onbewust bezig bent. Na een paar dagen word ik veel bewuster. Aan het eind van de rit heb ik meer aandacht voor de dingen die ik doe. Zoals nu, dat ik me lekker voel bij het pad dat ik heb gekozen.

„Na het mediteren scan ik eventjes het nieuws met een koffietje of een theetje. Daarna ga ik verder met mijn onderzoek. Mijn uitkering is gelukkig 70 procent van mijn laatst verdiende loon, dat is ongeveer modaal. Daar kom ik van rond. Ik heb mezelf geen termijn gesteld waarbinnen ik mijn nieuwe doel moet hebben gevonden, maar ik heb stiekem in mijn achterhoofd: niet langer dan een half jaar.”

Studentencorps

Jeroen: „Ik ben in Delft begonnen met studeren – werktuigbouwkunde. Mijn ouders zijn allebei lid geweest van het corps en die vertelden me dat je met een tandenborstel het stadhuis moest poetsen. Dat had ik dus in mijn hoofd: eerst die ontgroening en daarna is het gezellig hockeyen en borrelen. Maar voor mijn gevoel ging het veel meer om jezelf bewijzen. Er waren ook alleen maar mannen. Ik woonde op een campus en dat was best ongezellig. In Amsterdam kon je als economiestudent slechts twee dagen naar college en dan ging je ook nog beter verdienen, dus dat ging ik doen. Informatica deed ik erbij want die programmeervakken vond ik leuk.

„Daarna heb ik in de grafische sector gewerkt. Na een jaar kon ik vertrekken met een bonusregeling. Dat was voor mij een mooie reden om naar India en Azië te gaan. Ik had bij mijn vader in de boekenkast een boek gevonden: Living with the Himalayan Masters. Daar is het zaadje geplant.

„Mijn vader mediteert, hij las ook veel boeken over uittreding. We tafelden altijd lang ’s avonds en dan werden dat soort dingen besproken. Mijn moeder was altijd bezig met dat je meerdere levens hebt. Mijn zus woont in een caravan in het bos. Die studeerde psychologie en is daarna helemaal haar eigen weg gegaan. Zij organiseert een feest in Utrecht, zonder alcohol, op blote voeten en met van die percussiemuziek. Opvoeding heeft dus zeker een rol gespeeld, maar het is ook interesse. Tijdens mijn studententijd dacht ik al: straks ben je zestig, en dan? Wat is nou echt belangrijk? Ik had een oom in Ierland en die gaf les op de School of Philosophy. Hij gaf me altijd boekjes.”

Huisje- boompje-beestje

Jeroen: „Ik vind meditatie belangrijk, maar sporten is ook heel belangrijk voor mij. Daarnaast heb ik ook nog wel een drive om geld te verdienen. Vanavond ga ik lekker tennissen dus dan moet ik daarvoor nog even langs de Albert Heijn. Ik kook meestal zelf. Mijn ex-vriendin was vegetariër en daardoor ben ik zelf ook meer vegetarisch gaan eten. Maar af en toe een stukje vlees kan hartstikke goed zijn. Ik kijk wel beter naar wat gezond is, maar ik denk dat te streng zijn niet goed is.

„Toen ik 31 was ging ik naar India. Ik dacht: ik ga alleen maar mediteren in een klooster en dan – ‘pats boem’ – kijken wat er gebeurt. Als ik elke dag meerdere uren mediteer dan bereik ik vanzelf een opperste staat van geluk. Maar ik merkte toen dat er ook dagen waren waarop ik ongelukkig was of er lastige dingen boven bleven komen. Ik had toen nog een vriendin in Nederland. Er zat wat spanning in die relatie. Je kunt wel proberen die dingen weg te drukken, maar dat werkt niet.

„Ik dacht altijd dat ik kinderen zou krijgen. Maar het idee van huisje-boompje-beestje heb ik losgelaten. Het is een jaar geleden uitgegaan met mijn toenmalige vriendin, met wie ik vijf jaar samen was. Toen ben ik me bewust geworden van het feit dat ik dat idee ook kan loslaten. Ik denk niet dat ik alleen blijf. Maar of het nou één persoon voor de rest van mijn leven wordt, of dat er toch nog anderen zullen zijn, dat houd ik open.

„Ik drink zeker wel mijn wijntje en sta nog regelmatig in de kroeg, want dat is gewoon gezellig. Maar ik merk: alcohol haalt je weg bij jezelf. En dat is wat ik nu juist niet wil. Vrijdag was ik jarig, toen heb ik een barbecue gegeven en dat was zo’n avond dat we wel helemaal zijn doorgezakt. De dag erna gingen we ook nog naar Loveland [een festival, red.]. Dan lig ik zondag, maandag en dinsdag alleen maar te Netflixen.”

Bron: nrc.nl