Muziek is goede graadmeter voor puberaal wangedrag

De muziek die uit de kamer van een 12-jarige klinkt, zegt veel over de kans dat het kind de komende jaren probleemgedrag gaat vertonen. Kinderen die naar ‘onconventionele’ muziek als metal, gothic, harde house of hiphop luisteren, hebben een grotere kans om later betrokken te raken bij vandalisme, winkeldiefstallen of vechtpartijen dan beginnende pubers bij wie hitparademuziek, klassiek, jazz of singersongwritermuziek op de stereo staat.

Dat concluderen ‘popprofessor’ Tom ter Bogt en onderzoekster Loes Keijsers nadat ze ruim driehonderd tieners vier jaar lang volgden. De vroege muziekvoorkeur van 12-jarigen is zelfs een betere voorspeller van later probleemgedrag dan de vraag of de kinderen op hun 12de al klein crimineel gedrag hebben vertoond, schrijven de Utrechtse onderzoekers in het vakblad Pediatrics.

Daarbij gaat het niet om zware criminaliteit, benadrukt Ter Bogt, maar om typisch puberaal wangedrag zoals graffiti spuiten, vechten, vandalisme en winkeldiefstallen. ‘Dat meer experimentele gedrag komt bij veel pubers voor. En het is slecht voorspelbaar vanuit de persoonlijkheid alleen.’ Muziek is dan een goede graadmeter: een brugklasser die naar tegendraadse muziek luistert, heeft een grotere kans op probleemgedrag op zijn 16de, dan het kind dat het bij Rihanna houdt.

De ene ruige muzieksmaak is de andere niet. Bij gothics, metalheads en punkers is het verband met probleemgedrag groter dan bij liefhebbers van r&b of hiphop.

Opstandige muziek
Wetenschappers bakkeleien al jaren over de vraag in hoeverre ‘opstandige’ muziek zoals punk, metal of gangstarap aanzet tot wangedrag. Volgens het ene kamp is het de muziek die pubers opstandig maakt, volgens het andere kamp zoeken pubers slechts de muziek op die bij hen past.

Ter Bogt en Keijsers lanceren nu een nieuwe theorie: het is van allebei een beetje. Pubers ontwikkelen hun muzieksmaak in reactie op hun persoonlijkheid en thuissituatie, maar als ze ouder worden en vriendschappen aangaan met gelijkgestemden, kunnen ze door hun muzieksmaak in kringen belanden die aanzetten tot kleine criminaliteit. Ter Bogt: ‘Op basis van je voorkeur raak je verzeild in scenes die een neiging hebben tot probleemgedrag.’ Het is niet uitgesloten dat de muziek zelf het laatste duwtje geeft, erkent Ter Bogt. ‘Maar ik geloof nooit dat media al te sterke effecten hebben.’

En de ouders die tot hun schrik opeens de death grunts van Dance Club Massacre uit de kamer van hun oogappeltje horen komen? Verbieden helpt niet, zegt Ter Bogt. ‘Als je kind veel naar zulke muziek luistert, raak niet in paniek. Het is wel een reden om je kind extra in de gaten te houden. Let op wie zijn of haar vrienden zijn. En bedenk dat ze in de loop van de adolescentie minder in zeven sloten tegelijk lopen als je een goede band met ze houdt.’

Bron: de Volkskrant