N.Y Indo-Carib Melody Queen Seeta is niet meer

Guyanese Nightingale, Melody Queen Seeta Panday is overleden in New York. Ze stierf op zondagmiddag aan Covid-gerelateerde problemen in het New York Presbyterian Hospital in Flushing. Guyana en de Indo-Indo-Caribische diaspora hebben een begenadigd zanger verloren. De ironie is dat ze niet zo lang geleden virtueel zong op verschillende evenementen om geld in te zamelen voor slachtoffers van Covid, maar ook om senioren te vermaken en voor Diwali, Navratri en andere religieuze festivals. De gemeenschap keek uit naar haar zang voor Phagwah aan het eind van de maand.
Seeta was onder Guyanese, Trinis en Indiase staatsburgers bekend als een legendarische artiest. Het nieuws van haar dood was een grote schok. De Indo-Guyanese, Indo-Caribische gemeenschappen zijn in verdriet toen het nieuws over haar dood de ronde deed. De gemeenschap toonde zich bezorgd over haar overlijden. Er werden ogen gezwollen met tranen. Ze was het gesprek bij mandirs. Er klonken snikken. Een icoon is gevallen.
Gemeenschapsleiders uitten hun verdriet over haar overlijden. Ze had zoveel voor de gemeenschap gedaan. Er kwamen eerbetonen binnen van fans, gemeenschapsleiders, religieuze figuren, vrienden en Indiase muziekliefhebbers. Zelfs kleine kinderen kenden tante Seeta, de zingende sensatie. Lofbetuigingen volgen. Vrienden zeggen dat het triest is om te horen over het overlijden van zo’n groot maar eenvoudig persoon. Ze noemen Seeta een “Songbird”. “Dat meisje kon zingen”, zeiden ze. Ze had inderdaad een ongeëvenaarde zangstem.
Foto: Melody-Queen-Seeta-Panday
Seeta, zoals ze in de volksmond werd genoemd, is een product uit Hampshire, Corentyne, en migreerde rond 1980 naar New York. Ze zong op openbare evenementen in de Corentyne, vooral bij satsangs en mandirs, voordat ze zich in New York vestigde.
Seeta nam een ​​speciale plaats in in het hart van de Indiase diaspora vanwege haar zangtalent en haar vrijgevigheid bij gemeenschapsevenementen. Ze zong Bollywood, lokale Chatney en devotionele liedjes. Ze nam de afgelopen dertig jaar verschillende albums op. Ze leidde ook verschillende groepen op reizen naar India.
Ze was een steunpilaar van de zingende broederschap. Toen ze in het ziekenhuis werd opgenomen, werd er gebeden voor herstel. Nog maar een paar weken geleden dacht men dat ze aan het genezen was, maar plotseling ging het erger.
Ze had legioenen fans over de hele wereld die bedroefd zijn om te horen van haar ondergang.
Seeta werd door Indo-Guyanese gemeenschapsleiders niet alleen erkend als een fantastische zangeres, maar ook als een geweldig mens. Ze trad op bij talloze openbare functies. Haar uitvoeringen, vertolkingen met een altijd groene stem, waren betaalbaar. Ze zong zowel single en duo als in kooruitvoeringen. Haar stem betoverde het publiek, waar ze ook optrad. En ze trad op op verschillende locaties in Amerika, maar ook in Canada, India, Guyana, Trinidad, Jamaica. Ze hakte een speciale plaats uit voor devotionele liederen die verband hielden met Diwali en religieuze diensten.

Ze zal herinnerd worden om haar bhajans en opmerkelijke Hindi Filmi-liedjes met haar inspirerende stem. Ze droeg bij aan liefdadigheidswerk, zoals weinigen deden. Ze zei nooit nee tegen een verzoek. Ze zette zich in voor haar volk. Er was nauwelijks een openbare gebeurtenis waarbij Indiase (Hindi, Bhojpuri, Guyanees dialect) liedjes werden gezongen waarvoor ze niet was gevraagd om in een uitvoering te spelen. Haar aanwezigheid bij openbare evenementen werd altijd erkend vanwege haar positie in de Indo-Guyanese en Indo-Caribische gemeenschap. Ze verleende gewillig haar dienst zonder betaling. Ze trad op bij talloze evenementen, waaronder elke viering van de Indian Arrival Day in New York die al twintig jaar teruggaat.
Seeta was een echte patriot, een trouwe dienaar van de Guyanese diaspora in Amerika. Ze ondersteunde en / of hielp een helpende hand bij elke fondsenwerving voor evenementen die gerelateerd waren aan Guyanees, Indo-Caribische en Indiase diaspora. Ze was bij de jaarlijkse evenementen van Guyana Independence Day en India Independence Day. Haar aanwezigheid werd opgemerkt tijdens de India Day-parade, evenals bij de Diwali- en Holi-optochten. Ze werd door tientallen organisaties geëerd voor haar zangtalent en liefdadigheidsactiviteiten. Helaas werd ze niet erkend of geëerd door de regeringen van Guyana, Trinidad of India voor haar bijdragen aan de diaspora van die landen.
Zoals Dr. Tara Singh, voorzitter van het Guyana Democracy Project, opmerkte: “Met de dood van Seeta is de gemeenschap erg bedroefd. Ze is een geweldige zangeres, een legende. Ze is een cultureel icoon. Ze is een van de meest gerespecteerde en veelzijdige vocalisten van de Indiase, Indo-Caribische en Guyanese diaspora. Haar gemeenschapswerk is onmetelijk. We hebben een geweldige ziel verloren, een geweldige persoonlijkheid. Niemand kan haar vervangen ”.

Ik heb het geluk dat ik talloze evenementen heb bijgewoond waar Seeta optrad, waaronder op mandirs, bruiloften, matticores, begrafenissen, wakes, jhandis, Koran Shariefs. Bhagwats, Ramayanas, concerten en dergelijke. Ze had een heel warme, vriendelijke, charmante persoonlijkheid. Ze had een mooie stem van een nachtegaal. In haar toespraak had ze een zachte stem en altijd een lachend gezicht. Ze was nooit boos of boos op iemand. Ze zong op evenementen die Dr. Singh en ik organiseerden tijdens de onafhankelijkheidsvieringen van India en we herkenden haar bijdragen aan de Guyanese diaspora.

De Indo-Caribische president Ralph Tamesh prees Seeta’s bijdragen aan de Indian Caribbean Federation gedurende meer dan dertig jaar. “Ze was jurylid voor verschillende talenten- en schoonheidswedstrijden tijdens de viering van de aankomstdag. Ze vermaakte senioren tijdens de jaarlijkse kerstlunch. Ze bracht veel talenten samen, een mentor voor vocalisten. We zullen haar deelname missen ”.

Haar dood is een verlies voor de Indo-Caribische muziekbroederschap en voor de Indo-Guyanese gemeenschap in Amerika. We zullen haar enorm missen.

Indo-Caribische zangers prezen haar bijdragen aan de gemeenschap. Mijn diepste condoleances aan haar familie. Moge haar ziel rusten in vrede. Haar familie moet troost putten uit het feit dat haar muzikale erfenis voor altijd zal voortleven! Om Shanti! Moge haar atma moksha krijgen. Ram Naam Sath Hai!