Raciale verdrukking

Uit de mediaberichten via de radio en televisie is het overduidelijk dat de raciale polarisatie in Suriname versneld toeneemt. Dat heeft diepliggende oorzaken. Dat blijft dan niet zonder schadelijke gevolgen voor de individuele vredelievende burger en voor de totale samenleving. Beseffen we dat wel goed? Hebben we niet geleerd uit de wereldgeschiedenis of raciale ellende in zovele landen w.o. Afrika, China, Myanmar Birma?

President Bouterse laat het blijkbaar toe, (hij grijpt niet in) om politieke winst om eens als brandblusser of redder in te spelen, terwijl hij een kampioen zou zijn in verdeel en heers, dat hij zelf toepast als voorzitter van de NDP. Ook wordt hij vaak verweten van anderen op het verkeerde spoor zetten (misleiden) of aandacht afleiden van de gemeenschap alsook de voormalige leider van de dictatuur in Suriname.

Velen en ook ik storen/stoor ons/mij aan het zoveelste overloopverraad uit de partij Pertjajah Luhur. Wie is de gebrilde grijze pater-intellectualis van het draaiboek, waarbij zowel overloper als verkoper door de koper zeer ruim wordt betaald? Hebzucht om veel valuta is bij zowel de overloper als de voorzittende verkoper blijkbaar groot.

Voor de Javaanse bevolkingsgroep betekent dat wel erg grote imagoschade. Dat schijnt niet te deren zolang het belang van de koper gediend is. Op weggekochte overlopers moeten we ‘niet’ stemmen. Wij, Javanen, hebben al te lijden dat we onze eigen taal niet zo vrijelijk mogen spreken anders zouden we achterlijk en in hokjes zijn. Maar gelukkig mag de Javaanse bevolkingsgroep zich in vrijheid verder sociaal-economisch ontwikkelen zonder argusogen, beperkingen, politieke of raciale onderdrukking. Zoals de Hindostaanse Surinamers die vrijheid al vele decennia niet heeft. Dat is een bewijsbare feit!

Immers, op de Hindostaan wordt er vrij constant gebeukt uit etnische afgunst uitmondend in haat. Een soortgelijke vergelijking wordt gevonden in het feit dat met meer energie op Santokhi en de VHP gejaagd wordt dan op Bouterse en de NDP, zonder gedegen weging te doen.

In ons Suriname dat een voorbeeldige geurige bloementuin zou moeten zijn, is er toenemende polariserende etniciteit tot het opbloeien van hatelijke racisme. In het tv-programma “To the Point” d.d. 17 april verwijten enkele ABOP’ers ongenuanceerd, dat sommige groepen te grote voorsprong hebben in ondernemerschap en in het onderwijs afstuderen. Daar moet een eind aan komen, vinden ze, en ze gaan ervoor om hun rechten af te dwingen en vooruitgang te boeken.

Daarom zou er totale afro-bundeling moeten komen. Dat is uniek in Suriname. Maar welke rechten van hen zijn minder of afwezig vergeleken met andere groepen? Dat zeggen ze niet. Steeds plaatst men zichzelf in de slachtofferrol en wijst men op achtergestelden, die er eigenlijk meestal niet zijn, althans waar andere groepen niet aan schuldig zijn. Kortom, men vergiftigt zijn jeugd al vroeg met onjuiste tot gevaarlijke bevooroordeling en dat moet ook eens deel uitmaken van het toekomstige volk. Ze hebben natuurlijk totaal geen zin voor kritische zelfreflectie binnen hun groep en zullen normen, waarden en sociaal gedrag nauwelijks tot niet promoten.

Zij zeggen zich gediscrimineerd te voelen, maar veranderen hun gedrag of mentaliteit niet. Hun klagende verwijten met niet zelden chanterende of dreigende ondertoon, moeten de politieke druk opbouwen op menige regeerder of op de rest van het volk. Zou daar geen eind aan moeten komen? Verantwoordelijkheid dragende, rechtvaardige regeerders moeten wel snel ingrijpen en de aansturing op etnische polarisatie om eng groepsbelang radicaal bestrijden. Anders ontstaat er een kruitvat met kort lontje. Mevrouw de voorzitter, laat u dat alles over u heen gaan, het houdt u koud?

Als Javaanse kan ik met zekere trots stellen dat de Javanen zichzelf door harde arbeid hebben opgewerkt zonder veelal als parasieten te hangen op lanti (overheid) en te klagen en alsmaar de vinger naar anderen te wijzen. Maar ik heb ook van mijn ouders, oude generaties families en kennissen vernomen dat nog vele malen harder dan de Javanen de Hindostanen aan hun snelle opbouw hebben gewerkt vooral op eigen kracht, met heel veel offers en noeste arbeid. Die zaten niet alsmaar over de schutting te kijken, te klagen en te parasiteren op het hoofd van de overheid met fyo-fyo mentaliteit. Maar de Hindostaanse groep wordt al tijden in tegenstelling tot de Javaan en andere, gemarginaliseerd. Ook dat is bewijsbaar. Er zijn aantal jaren geleden concrete stappen gezet om het Hindostaanse ondernemerschap dat macht zou zijn, te breken. Dat is verdrukking die naar onderdrukking leidt. Sommigen vergeten bij het praten en uitleggen al te gauw dat Suriname wordt uitgemaakt door meerdere bevolkingsgroepen. Dat is een heel verkeerd begin en met disrespect/miskenning van het principe van de meerkleurige bloementuin. Wie vervult zijn kind met etnische afgunst en haat, valse argumenten gebruikend?

We zien ook in onze gemeenschap welke mensen het snelst etniciteit of racisme ergens in zien en het snelst zijn om de vinger te wijzen. Die vingerwijzers zouden de bijna heiligen zijn die hun naasten zo lief hebben. Een meneer, de bestuurskundige, verklaart op de televisie d.d. 25 februari dat als een Hindostaan in zijn buurt is en met anderen in het Sarnami praat, dat bij hem gevoel van animositeit (lichte woede) ontstaat. Zie daar de diepgewortelde etnische haat. Maar als Chinese winkeliers onderling in de winkel of elders luidop in hun taal praten, dan kruipen de haters stil weg met staart tussen de benen. Daarover dan geen geklaag of enige animositeit.

Bouterse als president van het totale volk zei toch ook eens zich te ergeren aan de mensen die Sarnami met elkaar praten. Foei! Terwijl weer andere groepen de waarde van taal en cultuur sinds twintig jaar herontdekt hebben en beweren dat zij strijd leveren voor behoud ervan. Dat mag niet verloren gaan. Dus de bang geworden Javaan praat zelfs thuis het Sranan en neigt sterk de eigen moedertaal op te geven, zeer helaas. Dus onder ongeoorloofde politieke verdrukking vanuit bevooroordeeldheid en bekrompen denken, wordt vooruitgang in vrijheid en vreedzame samenleven zeker niet goed mogelijk. En dàt is het wat de ontwikkeling van Suriname ernstig tegenhoudt. Dat is de verzwegen realiteit. Net als bij onderzoek blijkt dat de Hindostaan de meest gastvrije groep is en anderen op zijn feest uitnodigt, maar zelf zelden uitgenodigd wordt door anderen. We geven toe dat de Hindostaan allerminst hokjesgebonden is. Anders moeten we een kijkje nemen bij de Chinezen en zelfs bij de Javanen. En we zien geen Surinamers als vier Hindostanen bij elkaar op een kantoor werken.

Drs. Luzmila Kasanradji