Recensies over de memoires van Drs. Shardhanand Harinandan Singh (2021)
Pa wat gaat u ons nalaten?
Wel mijn dochter, geen geld of huizen.
Maar wel goede sanskaar (opvoeding) en mijn itihāsa (geschiedenis)
Waarom dit boek
Mijn kleinkinderen die in Nederland zijn geboren vroegen me waar ik eigenlijk vandaan kwam. Dat inspireerde me om mijn nakomelingen eigen levensverhaal na te laten. Als pensionado verblijf ik in Portugal en schreef in twee jaar tijd mijn memoires. Ik gaf het boek als titel ‘Verlaten Verleden. Want het omvat de markante gebeurtenissen uit mijn leven en ook de herinneringen aan mijn stamouders uit Inda, die eind negentiende eeuw naar Suriname kwamen. In het land van ‘Sri Rama’ (Suriname) bleven ze definitief achter. Mijn geboorte en jonge jaren in Suriname is aan hen te danken.
Shardhanand Harinandan Singh
In leven hadden ze nooit kunnen dromen, dat hun nakomelingen ooit het land van Sri Rama zouden verlaten. In dit boek vertel ik niet alleen hun verlaten verleden in Suriname. Vooral mijn persoonlijk levensverhaal tot het 75ste jaar staat hierin centraal. Niet om mezelf als persoon te etaleren, neen. Maar vooral om mijn nakomelingen in Nederland te informeren over hun eigen wortels buiten dit land. Waarom ik dit boek ook schreef is om mijn (stam) ouders te adoreren. Tegelijk zal het levenswerk mijn jonge generaties bewuster maken van wat hun persoonlijke culturele identiteit als Nederlander is. Hun nationaliteit is Nederlander en hun natuurlijke identiteit wortelt deels in India. Engelsen spreken van nationality and naturality. Hoe waardevol familiehistorie voor de vorming van de naturality of je natuurlijke identiteit is heb ik als kind van de lagere school dringend ondervonden.
Inspireren tot het schrijven van migratieachtergrond
Toen ik in september 2019 op mijn 75ste verjaardag het boek Verlaten Verleden (ISBN: 9789403611044) aan de familie presenteerde, brak bij mij het inzicht door dat anderen met migratieachtergrond ook hun levensverhaal kunnen opschrijven. In het najaar 2021 werd de herschreven versie van de eerste druk door Centraal Boekhuis NV te Culemborg gepubliceerd. Als onderwijspedagoog weet ik hoe belangrijk de familieachtergrond voor de ontwikkeling van de persoonlijke identiteit van jongeren is, maar ook voor hun evenwichtige participatie in een diaspora samenleving. Om de essentie van het boek voor de lezers duidelijker te kunnen maker vroeg ik professor Dr. Sharda Nandram, hoogleraar Hindoe Spiritualiteit en Samenleving aan de Faculteit Religie en Theologie van de Vrije Universiteit te Amsterdam een proloog erin te schrijven. Een citaat daaruit: “ Kennisoverdracht kan op verschillende manieren plaatsvinden en persoonlijke verhalen vormen vaak een belangrijk bron van inspiratie voor een groot publiek. Ze dragen bij aan de ontwikkeling van verbeeldingskracht.” Door het publiceren van de herdruk hoop ik, dat met name in de Hindostaanse gemeenschappen er meer leescultuur groeit en dat de lezers hun levensverhaal willen opschrijven voor hun nakomelingen en de geschiedschrijving over de kantraki’s en nazaten.
Verschillende recensies
Na de publicatie van de herdruk verschenen in verschillende bladen allerlei recensies. Allereerst werd het werk begin februari 2021 door het blad Hindorama als primeur geïntroduceerd. In Suriname schreef Jerry Dewnarain in
de Ware Tijd van 10 april in dat jaar lovende recensies over mijn levenswerk. Bij zijn kort bezoek aan Nederland in dat voorjaar decoreerde Drs Albert Ramdin van Buitenlandse zaken mij met een erespeld als
geschiedenis over de nazaten van de kantraki’s in Nederland. Dus een nieuwe fase van geschiedschrijving over de Hindostaanse immigratie. De hoogleraar letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam professor Dr. Michel van Kempen plaatste in mei ook dit jaar zeer inspirerende woorden over het boek in het blad ‘Caraïbische Uitzicht’. Emeritus professor Dr Chan Choenie recenseerde het boek in juni 2021 eveneens met waarderende uitspraken, waarbij ook kritische opmerkingen in hoofdstuk 1 over de geschiedenis van de kantraki’s in Suriname. https://www.hindorama.com/verlaten-verleden-een-lezenswaardig-boek-over-het-wel-en-wee-van-een-hindostaanse-migrant-prof-chan-e-s-choenni/
Inhoud In 
hoofdstuk 1 vertelt ik over de geschiedenis van de kantraki’s waaronder ook van mijn stamouders. De overige hoofdstukken gaan over de kindertijd, mijn reis naar Nederland, actieve rol bij de oprichting van de stichting Lalla Rookh Nederland en het verblijf in Portugal als pensionado. Een inspirerend verhaal in 9 hoofdstukken, vooral voor hen die zich daarin levendig kunnen herkennen. Het boek telt 336 pagina’s met vele illustratie in kleur en zwartwit. Na de proloog van de hoogleraar Dr. Nandram volgen het voorwoord en de inleiding. Hoofdstuk 1 is geheel toegewijd aan de korte beschrijving van de geschiedenis van de kantraki’s uit Kolkata naar Suriname en van mijn stamouders die aan het einde van negentiende eeuw kwamen. De volgende 8 hoofstukken beschrijven mijn herinneringen tot aan het 75ste jaar. Voor een chronologische weergave van de markante gebeurtenissen en persoonlijke belevenissen koos ik het vedische model van de vier lavenspaden: Brahmacharya, Grihasthi, Vanaprastha en Sanyasa. De laatste fase loopt nog door en komt er niet in voor.
Oudste Shivbala te Bombay Saramacca op het perceel van zijn maternale stamouders Ganesh
Aanbevolen aan bibliotheken en schoolmediatheken
Onlangs berichtte mijn drukkerij, dat NBD Biblion het boek ook al heeft gerecenseerd. En dat zij binnenkort besluiten of het wordt opgenomen in hun collectie. Gezien de lovende recensie verwachtte hij, dat veel bibliotheken het indrukwekkende boek opnemen. NBD Biblion is een 
erkende Nederlandse instelling, die een compleet pakket producten en diensten levert, die bijdragen aan het succes van bibliotheken of schoolmediatheken. Het boek werd positief en als waardevolle aanwinst voor de Nederlandse bibliotheken beoordeeld. Boekhandels beoordelen het met cijfer 8,9. Hoewel het aanvankelijk voor mijn nazaten was bedoeld kunnen nu meer lezers over de Hindostaanse voorouders die uit India naar Suriname kwamen te weten komen.
De jongste dochter Rishma bezocht mijn verlaten school (1957) op Bombay in 1992.
Bron: Drs. Shardhanand Harinandan Singh
