Stg. OHM organiseerde ”OHM Sevá Sabhá”

Op maandag 25 november 2024 organiseerde Stg. Organisatie Hindoe Media van 11-12.30u. een educatieve bijeenkomst “OHM Sevá Sabhá” in de Conference room van hotel Residence Inn aan de Anton Dragtenweg. Dit in het kader van het 19-jarig bestaan van Stg. OHM en 49 jaar Staatkundige Onafhankelijkheid van Suriname. Het thema was “ Hoe verder met het Sevá-cultuurwerk?”

Diverse organisaties en personen waren aanwezig. De MC was dhr. Bhagwan Gangaram Panday, die eenieder welkom heette en het doel van de bijeenkomst aangaf. De bedoeling was om met elkaar te brainstormen over de toekomst van het Sevá-werk binnen organisaties. Op dit moment zijn er namelijk overwegend 60- plussers die het sevá-werk doen en de jongeren zijn niet of nauwelijks te vinden dit werk over te nemen. Dit baart velen zorgen, want de jeugd glijdt verder af van de normen en waarden die ze meegekregen hebben vanuit hun religie en cultuur. Door zich aan te sluiten bij een sevá-organisatie raken ze meer betrokken bij hun eigen cultuur.

Hierna kwam dhr. Radjen Baldew, wnd. voorzitter van OHM, aan het woord, die middels een Power Point presentatie het bovengenoemd thema behandelde. Hij gaf aan dat het vinden van vrijwilligers steeds moeilijker wordt, omdat met de huidige generatie de structuur die de vorige generatie heeft opgebouwd verloren dreigt te gaan.

Hij poneerde de vraag” Waarom doen we sevá-werk? En gaf aan dat “Nar Sevá, Náráyaṇ Sevá” is. In de Geschriften is sevá beschreven en dit werd in de opvoeding meegegeven aan de kinderen. Sevá is de eerste stap voor het volgen van het spirituele pad. “Dienende handen zijn heiliger dan Biddende handen” gaf hij het publiek mee.

Vanuit het publiek kwamen op zijn vraag reakties als: Voldoening, vreugde, dienstbaarheid, onbaatzuchtigheid, etc.

Dhr. Baldew gaf verder aan dat er 2 vormen van sevá zijn nl. Nar-sevá (je dient de mens) en Samáj-sevá (je dient de gemeenschap). Er zijn vele uitdagingen om het sevá-werk te doen: vermindering van het aantal sevá-werkers, waardoor er een overbelasting ontstaat voor de huidige werkers en hierdoor organisaties steeds moeizamer en inefficiënt (kunnen) functioneren.

Hij vervolgde door een aantal oorzaken te noemen die hieraan ten grondslag liggen. Onder andere noemde hij de vervreemding van en verminderde betrokkenheid in eigen religie en cultuur, toegenomen individualisering en geringe aandacht voor het collectieve.

Tenslotte werden er samen met het publiek oplossingsmodellen aangedragen. Er kwamen diverse voorstellen naar voren zoals: het instellen van commissies per probleemgebied, die na discussie oplossingen moeten aandragen; mandir/masjid’ diensten en cultuuruitingen aanpassen voor de huidige generatie; tijdens de opvoeding meer Sarnámi spreken met de kinderen en interesse voor het eigene kweken; de mandir’s/masjid’s moeten meer een sociaal, religieus en cultureel ontwikkelingscentrum worden dan alleen maar eenmaal per week een dienst te houden; training van gemeenschapswerkers. Dit laatste zou door de Culturele Unie Suriname (CUS) kunnen gebeuren, die als overkoepelend orgaan zou moeten optreden.

De bijeenkomst werd officieel afgesloten met een hapje en een drankje, en daarna voortgezet met een gezellig samenzijn met een Brunch en Karaoke op het terras bij het zwembad.

OHM