Waarom viel Shiva Bhagván aan de voeten van Káli Má?

Ooit werd de wereld bedreigd door de Asurá’s (demonen). De demonen verzamelden zich samen om de goden te overwinnen en de controle over de aarde te krijgen. De leider van deze opstand was Raktabija, de demonen-generaal. Door het beoefenen van boetedoeningen kreeg Raktabija een zegen. Deze gunst, toegekend door Brahma, gaf Raktabija de mogelijkheid om zich duizendvoudig te vermenigvuldigen telkens als een druppel van zijn bloed werd gemorst.

De demonische soldaten, geleid door Raktabija, kwamen tevoorschijn en de goden trilden van verontwaardiging. De demonen verwoestten de aarde en haar bewoners. Wie zou de wereld van dit monster bevrijden? Uit wanhoop richtten de goden zich tot hun Shakti (vrouwelijke energie). De grote en mooie godin Durgá deed een stap naar voren. Ze had hen eerder beschermd en was verplicht het opnieuw te doen. Gewapend met de wapens van de goden, reed Durgá ten strijde op een tijger, haar beste vervoersmiddel. Ze veranderde voortdurend van goddelijke vorm tijdens het gevecht, waarbij ze de demonische soldaten zo snel doodden als ze voort waren gekomen, tot de enige die overbleef de demonen-generaal was.

De strijd tussen Raktabija en de Devi volgde. Durgá Mátá viel steeds aan; Raktabija’s bloed vloeide overal. Uit elke druppel bloed sprongen er duizenden demonen zoals hij op. Volle legers ontstonden uit de plassen van Raktabija’s bloed. Demonen stonden in duizenden tallen voor de godin. Ze reden op olifanten en met door paarden getrokken strijdwagens. Ze lachten en schreeuwden om het dilemma van de godin. Toen zij dit zag, werd Durgá woedend. Ze breidde haar wenkbrauwen in absolute woede. Uit deze concentratie kwam Káli Má, de Verschrikkelijke, tevoorschijn.

Het hele universum schudde van het donderende gebrul van deze machtige, verschrikkelijke godin. De demonen die het dichtst bij de machtige Devi stonden, werden verteerd door de bruisende energiestoot. Káli Má kwam tevoorschijn, slechts bedekt met een tijgervel. Haar huid was van het diepste zwart en hing losjes op Haar botten. Dit waanzinnige skelet van een heks was bewapend met een met schedels bedekte staaf, een strop en het zwaard van Wraak. Ze leek het meest angstaanjagend met haar bloedrode ogen, die diep in haar schedel waren gezonken, wild van rauwe krachten die graag losgelaten wilde worden en een derde oog dat schitterde op Haar voorhoofd. Haar verwarde zwarte haar blies wild over Haar schouders.

Ze richtte haar woedende blik op de demonenlegers, de helft viel levenloos uit de dodelijke greep van Haar blik. Ze slaakte een luide en angstaanjagende kreet en meer vielen dood op de grond aan Káli’s voeten. Ze versloeg nog meer van Haar vijanden. Ze stak Haar klauwachtige handen uit en schepte een paar resterende demonen in Haar wijd openstaande mond.

De rest wendde zich af in angst voor deze woeste Devi. De lucht was gevuld met het geluid van Haar krijsende lach. Maar Káli stopte daar niet bij. Ze strekte haar felrode tong uit en slikte alle olifanten en hun ruiters in, terwijl die probeerden weg te rennen. De met paarden getrokken strijdwagens verdwenen bij een volgende hap in de afgrond van Káli Má.

Daar zijn legers volledig vernietigd waren, werd de grote Devi opnieuw geconfronteerd met Raktabija. Káli doorboorde de demon in zijn zijkant en ving snel het stromende bloed op met haar tong en dronk het gretig op. De levensenergie van Rakatibija stroomde eruit met zijn druipende bloed, als wijn uit een fles. Deze keer kreeg hij niet de kans om meer demonen uit zijn bloed te halen. Hij was hulpeloos in aanwezigheid van deze angstaanjagende heks. Káli tilde hem hoog in de lucht op zodat ze gemakkelijker het bloed uit zijn lichaam kon ledigen. Dronken van het bloed van de overwinning, gooide Káli Má het lijk van de demon-generaal weg. De wereld was bijna gered.

Het was tijd voor Káli Má om te beginnen met Haar overwinningsdans tussen de corpsen van de demonen. Inmiddels was ze dronken van het bloed van Raktabija en het effect dat het op Haar had, zorgde ervoor dat ze wild danste. Terwijl ze danste, gooide ze haar hoofd achterover en vulde opnieuw de lucht met haar schelle gekakel.

Haar vreselijke lach trok de aandacht van de goden die de uitkomst van de strijd observeerden. Ze keken toe hoe Ze zich tussen de lichamen van de demonen bewoog. Terwijl ze wegging pakte ze trofeeën van de overwinning. Uit de handen van de demon creëerde ze een riem en vanuit hun hoofd maakte ze een málá die ze om haar nek droeg. Haar dansen werd steeds waanzinniger toen ze in trance raakte. Haar voeten bonsden vernietigend bij elke stap op aarde.

Al snel werden zo de demonen gereduceerd tot een brij, maar Káli bleef dansen. Het leek alsof niets Haar zou stoppen, en opnieuw stond de wereld op instorten. Er moest iets worden gedaan, en snel ook. De goden smeekten Shiva om in te grijpen en Káli te kalmeren voordat het te laat was.

Shiva Bábá geloofde nog niet dat de wereld zou worden vernietigd. Als God van de Dans genoot Hij zelf van het fijne vertoon van de dansen. Hij lachte en zwaaide de andere goden weg. “Laat Káli genieten van zichzelf,” zei hij, “Haar werk was goed gedaan.”

Dat was juist voor dat Hij van zijn troon werd gestoten door het daverende gebonk van Káli’s dans. Toen Hij zich probeerde te herstellen, liet een andere voetstap van de Devi Hem in de lucht vliegen. Toen begreep Hij de volledige kracht van wat er plaatsvond. Hij haastte zich naar de andere goden. Ze smeekten hem opnieuw om iets te doen.

Shiva riep naar Káli, maar ze kon hem niet horen, het was de koorts die door Haar heen raasde. Ze bleef in de roes nog bonzen op wat er over was van het demonenvlees. Ze rammelde met Haar staaf en schudde Haar grote hoofd. Haar haar zweepte wild en het veroorzaakte  grote winden die een paar van de goden  die dichtbij waren wegvoer. Ze draaide zich om en hief Haar armen naar de hemel, terwijl ze de hele tijd gek lachte. Niets kon deze weergave van rauwe energie stoppen.

Shiva riep opnieuw, maar opnieuw werden zijn woorden niet gehoord. In een daad van complete wanhoop, wierp Shiva Zichzelf neer onder Haar voeten.

Káli zette haar waanzinnige dansen voort en beukte op het leven van Haar man. Het duurde nog een paar tellen voordat ze besefte dat het inderdaad Haar man Shiva was, die plat onder haar voeten lag. Dit bracht Haar snel uit haar trance en zij was weer de kalme Devi.

Eens te meer werd de wereld gered van totale vernietiging. Shiva’s snelle en onzelfzuchtige denken had de Devi’s dans van vernietiging in evenwicht gebracht. Nu de wereld veilig was, keerden de goden terug naar hun normale routines.

Bron: 

https://www.speakingtree.in/allslides/why-lord-shiva-fell-at-goddess-kalis-feet