Wereld Beroerte Dag 29 oktober: Wees niet die ene

 1 op de 4 van ons zal een beroerte krijgen gedurende het leven. Jaarlijks sterven er nog altijd te veel mensen door een beroerte.

Volgens de ‘World Stroke Organization’ vereist een beroerte, ook wel genoemd een Cerebrovasculair Accident (CVA), nu ook duidelijk andere benaderingen voor preventie en risicomanagement.

Een beroerte kan op elke leeftijd en elk moment gebeuren vooral bij diegenen die een matig tot middelmatig risico hebben voor het krijgen van een beroerte. Het gros van de personen krijgt een beroerte op basis van een afsluiting van een bloedvat door een bloedprop (herseninfarct) en de rest vanwege een scheur van een bloedvat (hersenbloeding).

In 2016 kwamen op de Spoedeisende Hulp van het Academisch Ziekenhuis Paramaribo (AZP) dagelijks al 5-6 personen binnen met een beroerte. Die aantallen zijn niet veel veranderd in 2019. Mensen komen ook jonger binnen op de SEH- in de leeftijdsgroep 40-50 jaar- vergeleken met tien jaar terug.
Risicofactoren

Bekende risicofactoren zijn roken en overmatig alcoholgebruik. Een verslaving gaat niet zomaar weg en behoeft wel een vorm van begeleiding. Bij hoge bloeddruk en suikerziekte zal de huisarts of de specialist die begeleiding geven eventueel met hulp van ander kader.

Preventie van deze twee ziektes is natuurlijk beter. Dat vergt een enorme discipline en bereidheid om het ook onder ogen te zien en er wat aan te doen als risicoloper. Daarnaast is een goed beleid nodig vanuit de overheid als NGO’s die zich met gezondheidszorg bezig houden.

Overgewicht en te weinig lichaamsbeweging zijn nog steeds grote boosdoeners ondanks de vele gyms en wandellopen. Meer dan 1 op de 4 beroertes ontstaat vanwege een hoog LDL-cholesterolgehalte.

Preventie

Er is onvoldoende aandacht voor preventie. Over de hele linie genomen besteden gezondheidswerkers daar weinig tijd aan. Verzekeringsmaatschappijen betalen ook liever voor de behandeling van ziekte dan enige vergoeding geven voor een preventieve aanpak.

Menige cliënt heeft ook het gevoel dat er bij de huisarts of specialist onvoldoende aandacht of tijd is voor een goede uitleg of gesprek. Het contact tussen de hulpverlener en de patiënt kan intensiever volgens een neuroloog.

Het gaat natuurlijk niet alleen om verbale communicatie maar ook om de non-verbale. Maar ook de patiënt behoort te beseffen hoe belangrijk het is om zelf preventieve maatregelen te nemen. Kortom, het publieke bewustzijn over de risico’s voor het krijgen van een beroerte en hoe deze te beheersen is nog steeds laag.

Vanuit paramedisch oogpunt bekeken zoals Fysiotherapie, is het nog niet ingeburgerd dat personen daarheen verwezen kunnen worden voor een preventieve aanpak. Meer dan een derde van degenen die een beroerte heeft gehad bleek onvoldoende lichaamsbeweging te hebben.

Bijna 1 op de 5 personen die met een beroerte rondloopt heeft dat gehad vanwege overgewicht of vetzucht. Bij overgewicht kan gewerkt worden met een beweegprogramma op maat.

Behandeling

Sinds 2017 is het mogelijk om in AZP trombolyse te krijgen. Het is dan erg belangrijk dat personen die een beroerte hebben gehad binnen 4 ½ uur die behandeling ontvangen na onderzoek. De patiënt zal op die opnamedag door de fysiotherapeut gezien worden indien mogelijk.

In het ziekenhuis heeft men een multidisciplinair overleg met alle relevante behandelaars en er wordt met protocollen gewerkt. Heel belangrijk is dat de familie of mantelzorgers erbij betrokken worden.

Immers, velen hebben functieverlies, cognitieve- of taal en spraakveranderingen en kunnen emotioneel minder stabiel zijn. Andere behandelaars die betrokken kunnen worden in een multidisciplinaire setting zijn de ergotherapeut, logopedist, maatschappelijk werker, neuropsycholoog en diëtist.

Therapietrouw

Voor de risicogroep is het wenselijk een behandel-of begeleidingsplan te hebben. Het overgrote deel van de burgers is geregistreerd bij het SZF. Paramedische zorg dient dan eerst zelf betaald te worden en restitutie is maar gedeeltelijk.

Voor velen een struikelblok. Maar ook zonder eigen motivatie, discipline en beschikbaarheid van een ondersteunend netwerk, kan het moeilijk worden. Mensen willen soms ook niet inzien dat ze risicofactoren hebben wat leidt tot ongewenste situaties.

Wenselijkheden

De terugkoppeling tussen de huisarts en de specialist kan beter als het gaat om rapportage en feedback. In de toekomst wil men ook intra-arteriële trombectomie als interventie uitvoeren in AZP.

Een lid van de Vereniging hoe Verder na een Beroerte, vindt dat de betrokkenheid van de directe familie anders kan, zodat de persoon niet geïsoleerd raakt.

Continuïteit op gebied van educatie over een beroerte is noodzaak. De schouders moeten onder het vele werk gezet worden om te komen tot een gemeenschap, waar gezondheid en welzijn samen met die gemeenschap nagestreefd worden.

Surinaamse Vereniging voor Fysiotherapie

Bron: GFC NIEUWS

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *